ایران وایر می نویسد : تاریخ ایران و جهان به زندگی و سرنوشت چهره ها گره خورده است، هر یک خشتی گذاشته اند تا سقفی پدیدار شده، خشت هایی که گاه به قیمت زندگی و جان شان تمام شده است. در این معماری عظیم، زنان و مردان بسیاری نقش آفریده اند. در این میان، زنان ایرانی در این گذار طولانی، نویسنده برگ های بسیاری از کتاب تاریخ دویست سال اخیر ما بوده اند.
تاثیر مهم آنها در افزایش آگاهی عمومی، کاهش تبعیض علیه زنان، ارتقای سواد و موقعیت اجتماعی شان، مقابله با فشارهای مذهبی، مشارکت در پروژه های علمی، سیاست ورزی، موسیقی، سینما و ... یک لیست پر و پیمان فراهم کرده است. مجموعه ای که از امروز ایران وایر منتشر می کند، یک مقدمه است. افرادى که اسمشان در این فهرست آمده، نماینده میلیون ها زن ایرانى هستند که هر روز در ایران و کشورهاى دیگر بر زندگى خانواده و اجتماع خود تاثیر مى گذارند.
«مهسا وحدت» متولد هفتم آبان ۱۳۵۲ در تهران، خواننده، موسیقیدان و مدافع آزادی بیان در موسیقی است. کار او برگرفته از موسیقی سنتی و بومی ایران با نگرشی نو و تازه است. او در انتخاب تصنیف ها، «دیالوگ محور» بوده و شیوه و بیانی متفاوت دارد و اغلب متن ترانه هایش را از شعرهای حافظ، مولوی، خیام و دیگر شعرهای کلاسیک ایرانی انتخاب می کند. گرچه گاهی مابین کارهایش از شعرهای شاعران کلاسیک نیز بهره می برد.
مهسا وحدت نوجوانی 14 ساله بود که آموزش سازهای پیانو و سه تار را آغاز و بعد از آموزش این دو ساز در محضر «پری ملکی» و «مهدی فلاح»، شروع به فراگیری آواز کرد. او سال 1372 در رشته موسیقی در دانشگاه هنر پذیرفته شد و تحصیلاتش را در این رشته به اتمام رسانده است.
مهسا از سال ۱۳۷۴ به عنوان یک خواننده مستقل شروع به فعالیت در حوزه آواز کرد و از آن تاریخ تا کنون در کشورهای مختلف جهان کنسرت اجرا کرده و در فستیوال های معتبر موسیقی بین المللی شرکت داشته است. از جمله مهم ترین این کنسرت ها می توان به کنسرت او در کلیسای قدیمی «وارالو» ایتالیا و اجرای کنسرت در شهر «اسلو» در نروژ اشاره کرد که با استقبال گسترده ای روبه رو شدند.
با این که مهسا وحدت به راحتی می توانست برای فعالیت های هنری خود از کشور خارج شود زیرا کماکان نمی تواند به علت منع صدای سولو زنانه در ایران، به اجرای عمومی بپردازد، ولی همچنان به زندگی در ایران ادامه داده و مشغول تدریس آواز ایرانی است.
او با برگزاری کلاسهای آموزشی و همت و تلاش برای شناسایی و آموزش جوانانی که در این مسیر گام برمی دارند، به بسیاری از زنان ایرانی انگیزه خواندن داده و بخشی از زندگی هنری خود را به این مساله اختصاص داده است. مهسا وحدت استعداد های جوان را به فستیوال های معتبر معرفی می کند و مدت ها است مشغول ضبط آلبومی بر روی صدای زنان جوان مستعدی است که قریحه و ذوق خواندن دارند.
از او آلبوم های «حوا منم»، «لالایی های محور شرارت»، «ریشه در خاک»، «آوازهایی از باغ ایرانی»، «بوی خوش وصل»،«آیینه شراب»، «رنگ بی تابی» با همراهی «مایتی سَم مکلین» و نیز «دارم امیدی» با همصدایی خواهرش، «مرجان وحدت» منتشر شده است.
بعد از انتشار آلبوم «لالایی های محور شرارت» در سال ۲۰۰۳، مهسا با شرکت «کی کی وی» در کشور نروژ همکاری خود را آغاز کرد که حاصل این همکاری طولانی مدت، آلبوم ها و کنسرت های متعدد بوده است .
او در سال ۲۰۰۷ به عنوان یکی از سفیران موسسه دانمارکی «فری میوز» که مدافع آزادی بیان در موسیقی است، انتخاب شده و در سال ۲۰۱۰ «جایزه فری میوز» به طور مشترک به او و «فرهاد تونج» خواننده، ترک تبار ترکیه اعطا شد.
مهسا وحدت مابین لایه های مختلف اجتماعی در حوزه موسیقی سنتی دارای محبوبیت بسیاری است و به خوبی توانسته است با بیان متفاوتش، با نسل جدید نیز که به ندرت به حوزه موسیقی سنتی تمامیل نشان می دهند، ارتباط بر قرار کند .
او با موسیقی دان ها و نوازنده های شناخته شده بینالمللی، از جمله «تورد گوستاوسن»، «مایتی سم مکلین»، «کنوت رایسرود»، «پاشا هنجنی»، «اتابک الیاسی» و «شروین مهاجر» برنامه های مشترک اجرا کرده و خواننده موسیقی فیلم های «عیسی می آید» و «آتش سبز» نیز بوده است.
مهسا وحدت در مجموعه آلبوم های «لالایی های محور شرارت» (listen to the banned) نیز مشارکت داشته و در سال ۲۰۱۱ آلبوم «دارم امیدی» او و خواهرش «جایزه موسیقی مستقل»(independent music award) را از آن خود کرد. او در حال حاضر مشغول ضبط آلبوم صدای سولو خود و یک آلبوم مشترک با اتابک الیاسی است.
مهسا وحدت در مورد انتخاب راه دشوار خوانندگی سولو در ایران، به «ایران وایر» می گوید: «همیشه فکر می کنم اگر دوباره متولد شوم، باز هم دوست دارم زن باشم و باز هم دوست دارم خواننده باشم؛ حتی اگر در شرایطی از آن چه بر سرم گذشته، دشوارتر زاده شوم. از این که خواننده زن بوده ام همیشه خرسندم و به جان، منت پذیر و حق گذار و هیچ مانع و محدودیتی نمیتواند مرا از خواندن باز بدارد. لحظه ای در انتخاب زندگی ام تردید نداشته ام. از بودن روی صحنه احساس آزادی مطلق دارم و از موسیقی ممنون و سپاسگزارم که امکان تجربه یک دنیای زیبا را برایم فراهم کرده است. خوشحالم که چراغ موسیقی ایرانی حتی در تاریک ترین زمان خود کماکان روشن و پا بر جا است.»