مقالات

منتقدان استدلال می‌کنند که جاه‌طلبی‌های پهلوی و روابطش با اسرائیل، ادعاهای او برای حمایت از دموکراسی را تضعیف می‌کند.

در واکنش به بحران مشروعیت خامنه‌ای پس از جنگ جکهوری اسلامی و اسرائیل، برخی مراجع تقلید در قم صدور حکم محاربه علیه منتقدان و تهدیدکنندگان رهبری را اعلام کرده‌اند.

حملات بی‌امان آمریکا و اسرائیل به ایران - بدون اینکه هیچ متحدی به کمکش بشتابد - یکی از باورهای کلیدی و رایج در محافل سیاست خارجی را زیر سؤال می‌برد.

آخرین بار او روز چهارشنبه، ۲۱ خرداد، دو روز پیش از آغاز حمله اسرائیل، در دیدار با نمایندگان مجلس شورای اسلامی دیده شد.

تصویر ملاقات شاهزاده رضا پهلوی با بوریس جانسون نخست ‌وزیر سابق بریتانیا باعث شوق و شعف و شادی و حتی امیدواری طرفداران سلطنت در فضای حقیقی (در مقابل پارلمان بریتانیا) و فضای مجازی ایکس شده است.

متأسفانه عملکرد خبری هر دو رسانه از استانداردهای حرفه‌ای‌گری و بی‌طرفی فاصله زیادی داشت. مخاطبان هرکدام، با استقبال از مهمانان گزینشی و خبرهای هدفمند.

از واپسین روزهای خرداد ۱۴۰۴، مردم ایران یک تجربه بی‌سابقه را پشت سر گذاشته‌اند. جمهوری اسلامی، پس از چندین دهه تنش با اسرائیل و ایالات متحده، به‌طور مستقیم وارد جنگی تمام‌عیار با این دو کشور شد.

گمان می‌رود او برای جلوگیری از هدف قرار گرفتن از سوی اسرائیل، در انزوا و تقریبا بدون ارتباط با دنیای بیرون در جایی پنهان شده و به نظر می‌رسد بسیاری از مقام‌های بلندپایه حکومتی نیز تماسی با او نداشته‌اند.

دو سه هفته پیش آوازش داده بود که نه جنگ می‌شود و نه مذاکره می‌کنیم، کلماتی بر زبان خواهد راند، اما نه در روز آتش‌بس و نه فردا و پس‌فردایش، از ترسوترین رهبر عالم خبری نبود.

آتش‌بسی که این هفته با میانجی‌گری رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، حاصل شد، به شدیدترین رویارویی ایران و اسرائیل مکثی موقت داده است.

این تقریباً در محافل ایرانی و یهودی به یک کلیشه تبدیل شده است که یادآوری شود کوروش کبیر - بنیان‌گذار امپراتوری ایران - یهودیان را از اسارت بابلی نجات داد.

همان‌طور که تقریباً برای هیچ‌کس تعجب‌آور نبود، در پی اعلام رسمی آتش‌بس توسط دونالد ترامپ در صبح سه‌شنبه، همه طرف‌ها خود را پیروز اعلام کردند.

برای هر دو طرف، اسرائیل و ایران، هدف شکل‌دهی به نحوه درک اقداماتشان است تا صرفاً انجام آن‌ها.

پس از تردید و تعلل در مورد ورود ایالات متحده به جنگ اسرائیل علیه ایران، سرانجام پرزیدنت دونالد ترامپ تصمیم خود را گرفت.

بمباران باعث ناپدید شدن ایران نخواهد شد. بمب‌های آمریکایی دانش لازم برای ساخت سلاح هسته‌ای یا اراده تهران برای انجام این کار را، اگر خواسته آن‌ها باشد، از بین نخواهند برد.

تلاش جمهوری اسلامی برای کمرنگ‌کردن و زدودن نمادهای مربوط به فرهنگ و تاریخ ایران سابقه‌ای دیرپا دارد.

علی خامنه‌ای در دومین پیام ویدیویی خود ضمن پافشاری بر مواضعی که نتایجش همین حالا کاملا پدیدار شده، در خدعه و نیرنگی تازه کوشید با تبرئه جمهوری اسلامی شکست حقارت‌بار خود را به نام ایران و ملت ایران ثبت کند.

بعید است ولو در داخل حکومت ایران، این تصور وجود داشته باشد که حمله به اقامتگاه رهبر جمهوری اسلامی، به هر دلیل ممکن است نوعی «خط قرمز» برای اسرائیل تلقی شود

پشت پرده حملات و ضدحملات در جنگ کنونی اسرائیل و ایران، تقابل دو دکترین راهبردی نهفته است؛ یکی ایران را به حرکت وا می‌دارد و دیگری اسرائیل را، که هر دو عمیقاً دارای نقص هستند.

پنج روز از جنگ می‌گذرد و مانند اکثر اسرائیلی‌ها، ما هم مثل والدینی که نوزاد دارند، دو بار در شب از خواب بیدار می‌شویم و به پناه‌گاهمان می‌دویم. آنجا، همسایگان آپارتمانمان جمع می‌شوند، در خلال اخبار شوخی می‌کنند، خیس و در تردید.

اسرائیل تنها به ایران حمله نکرد. این کشور پیش از آنکه جنگ به معنای واقعی آغاز شود، یک دشمن بسیار بزرگتر را خلع سلاح، سردرگم و بی‌ثبات کرد.

جنگ‌های اسرائیل سابقه‌ای از "گسترش مأموریت" دارند. و در این سنت تشدید بی‌امان، کارزار اسرائیل که اوایل جمعه علیه برنامه هسته‌ای ایران آغاز شد، اکنون به ناچار به سمت تغییر رژیم حرکت می‌کند.

در همان روزی که دولت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، به سختی از انحلال پارلمان بر سر اختلاف بر سر طرحی برای اجباری کردن خدمت سربازی برای یهودیان ارتدکس افراطی جلوگیری کرد

نتانیاهو به طور سیستماتیک و موفقیت‌آمیز دشمنان منطقه‌ای خود را تضعیف کرده است و اکنون تهران در تیررس است.

ایلان ماسک، نامی که این روزها مترادف با نوآوری‌های بی‌وقفه و جاه‌طلبی‌های فضایی است. از خودروهای برقی تسلا گرفته تا موشک‌های اسپیس‌ایکس و پروژه‌های بلندپروازانه نورالینک

در تاریخ ما جباران بسیار بوده‌اند. آ‌ن‌ها که خانه پدری را میراث ابوی فرض می‌کردند و بقای خود را در کشتن و بستن و غارت می‌دانستند.

ر این سراشیبی، گفتمان تهدیدآمیز رهبران حزب‌الله نیز به تدریج فروکش کرد و بحث بر سر سلاح این گروه که تا پیش آن از نگاه حزب‌‌الله «ممنوع» بود، به مسئله‌ای اجتناب‌ناپذیر تبدیل شد.

روابط دیپلماتیک مصر و ایران در دهه ۱۹۷۰ میلادی قطع شد و سپس در دهه ۱۹۹۰ تا حدی از سر گرفته شد.

مولانا: "نه دامیست نه زنجیر، همه بسته چراییم؟ / فُتادیم، فُتادیم، بدان سان که نخیزیم".

ملتی سربلند در اوج اقتدار و پیشرفت به دست «آیت‌الله گاندی خاورمیانه» به فلاکت رسید.