پنج فیلمساز بزرگ که باور نمی کنید هرگز اسکار نگرفته اند
رأی دهید
1. چارلی چاپلین: چاپلین که از بنیانگذاران هالیوود و ستارگان «سینمای صامت» بود، و اغلب با شخصیت محبوبی که ساخت، یعنی «آواره کوچولو»، شناخته می‌شود، هرگز برای کارگردانی، تهیه‌کنندگی، فیلمنامه‌نویسی، و بازیگری در بسیاری از آثار خود، که شاهکارهای تاریخ سینما محسوب می‌شوند، اسکار نبرد.
2. آلفرد هیچکاک: هیچکاک از بنیانگذاران ژانر ترسناک روانشناختی و دلهره‌آور است، و خالق شاهکارهایی همچون «پنجره عقبی»، «سرگیجه»، و «روانی» بوده است. او به مدت چند دهه از نمادهای بزرگ سینما و تلویزیون و فرهنگ عامه بود. با این وجود، هیچکاک هرگز در هیچ رشته‌ای اسکار نبرد.
3. آکیرا کورساوا: به اعتراف بسیاری از کارشناسان، کوروساوا فیلمسازی بود که پس از جنگ جهانی دوم ژاپن را با تصویری مثبت دوباره به جهان معرفی کرد. او هم فیلم‌های تاریخی سامورایی و هم درام‌های اجتماعی معاصر ساخت. با این وجود، او تنها یک بار، برای «آشوب» که اقتباسی فاخر از «شاه لیر» شکسپیر است، کاندید اسکار شد، و آن را هم نبرد.
4- فدریکو فلینی: فلینی شاید محوری‌ترین فیلمساز ایتالیایی است که عامل حرکت سینمای کشورش از «نئورئالیسم» پسا جنگ جهانی دوم به ژانرهای رومانتیک و فانتزی شد. بزرگترین آثار وی همچون «جاده»، «زندگی زیباست»، و «هشت و نیم» در جای جای جهان مورد تحسین قرار گرفته‌اند. با این وجود، فلینی هرگز کاندید اسکار نشد، و فقط شش ماه قبل از درگذشتش برنده یک اسکار افتخاری شد.
5. اینگمار برگمان: برگمان که بسیاری او را از بنیانگذاران سینمای فلسفی می‌دانند، تقریباً یک‌تنه سینمای سوئد را روی نقشه جهان آورد، و فیلم‌های عمیق فلسفی مانند «توت‌‌فرنگی‌های وحشی»، «مهر هفتم»، و «سونات پاییزی» ساخت. برگمان فقط یک بار برای «فریادها و نجواها» کاندید اسکار شد، و آن را هم نبرد.
