دوشنبه ۱۲ مهر ۱۳۸۹ - ۰۴ اكتبر ۲۰۱۰
مجادله در ادبیات
حافظ
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
... به خال هندویش بخشم سمرقند بخارا را
===================
صائب تبریزی
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را
===================
شهریار
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را
===================
محمد عیادزاده
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
خوشا بر حال خوشبختش، بدست آورد دنیا را
نه جان و روح می بخشم نه املاک بخارا را
مگر بنگاه املاکم؟چه معنی دارد این کارا؟
و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلاً
که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را
نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پا ها را
فقط می خواستند این ها، بگیرند وقت ما ها را.....؟؟
khosh bavar - ایران - یزد
|
لطفا از کاربران شیرازی محترم مانند " مسلمان ایرانی " و Neda از شیراز " و یا هر کاربر محترم خواهش دارم که " منشا تاریخی " واژه و یا نژاد " ترک شیرازی " را توضیح دهند, با سپاس ! منو بیاد نام " یهودا اسخریوطی " میندازد که در جهان, از او بعنوان خیانتکار یاد میکنند ! امیدوارم اشتباه فهمیده باشم . |
چهارشنبه 11 آبان 1390 |
|
*Fanoos* - ایران - ایران
|
سهم من همیشه ماندن است. همیشه انتظار. در میان هیمه ی خاطره ها. گاه میسوزم. گاه میپوسم. گاه هایی هم بندرت، جوانه میزنم . |
چهارشنبه 11 آبان 1390 |
|
SnakeEater - ویران - تهران
|
ز عشق ناتمام ما جمال یار مُستغنیاست -- به آب و رنگ و خال و خط، چه حاجت روی زیبا را؟ --- اگر کسی مسیر این شعرها رو دنبال کنه کاملا سیر قهقرایی فرهنگ این مملکت توش پیداست -- شعر اول چقدر فاخر و آخری چقدر چیپ و سطحی -- حافظ تو شعر اول با نام بردن از ترک و شیراز و هند و سمرقند و بخارا به نوعی مرزهای حکومت اسلامی رو ترسیم میکنه و میگه همه این ملک بزرگ رو حاضره به خالی بده، نمادی از دادن دین در راه دل - هیهات آدم چی بگه |
چهارشنبه 11 آبان 1390 |
|
a.ahooraei - المان - کلن
|
Khoshbavar - دوست گرامی من فکر میکنم منظور همون ترک قشقایی باشد که بعد از حمله اعراب و در دوران حکومت امویان ، یکعده از ترکان ماورا النهر به طرف سرزمین ایران سرازیر و پس از طی خطه خراسان وارد سرزمینهای مرودشت گردیدند و مابین اقوام پارس خانه گزیدند و ترک قشقایی نامیده میشوند. محل زندگی آنها بین اصفهان و شیراز و بختیاری است. و از نظر فرهنگی و ظاهر کمتر میشه از بختیاریها تشخیصشون داد چراکه کاملاً به محیط اطراف خود توفیق یافتند. وترک شیرازی منظور همین زنان زیبای کنونی قشقایی هستند. ضمناً بگم قشقایی ها مردمی بسیار مهمان نواز و ایراندوست اند. |
چهارشنبه 11 آبان 1390 |
|
mehrdad2010 - کانادا - ونکوور
|
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/. نه شهری بخشمش او را ، نه روح و جان و اجزا را.... اگر میلش به ما باشد خودش بی پرده دلدار است/. به دست آرد دل ما را ، نمی خواهد بخارا را. |
چهارشنبه 11 آبان 1390 |
|
khosh bavar - ایران - یزد
|
SnakeEater -: مقصر حافظ و سعدی و و و نیستند, بلکه مقصر " خودمان " هستیم که از انان " بهتی " میسازیم ! اهانت به اشخاص بزرگ نیست, بلکه مقصر اصلی " علم و دانش و شعور " انسانیست که روزبروز در حال تغییر و دگرگونیست و همانطوریکه اشاره کردید, اگر دقت در شعر بعضی از بزرگان شعر ادبیات فارسی کنید, حرف از " اهانت " به سیاه زنگی است که در فرهنگ امروزی مساویست با راسیسم و یا همانند انیشتن که معتقد بود که ادمی فقط 5% از مغزش استفاده میکند و یا بالاتر از سرعت نور, سرعت دیگری موجود نیست که امروزه میدانیم که هر دو این نظریه " چرت " است و از همه بدتر که نمیدانم سقراط بود یا بقراط و شاید هم مادر افلاطون, ولی اینرا میدانم که دانشمند یونانی در 2500 سال پیش معتقد بود که " نطفه ادمی " در حد بسیار کوچک ( ولی انسان کامل ) از طریق " فقط " اسپرم پدر وارد شکم مادر میشود تا متولد شود ! پس همواره شاد و با زمان باشیم ! |
چهارشنبه 11 آبان 1390 |
|
mehrdad2010 - کانادا - ونکوور
|
البته بر خلاف اغلب تفسیر ها، بعضی هم عنوان کرده اند که منظور حافظ از هندو فرد سیاه و زشت بوده است و ضمیر "ش" بعد از آن به هندو بر میگردد و نه به ترک شیرازی و معنی این بیت آن است که اگر آن ترک زیبا روی شیرازی دل ما را به دست آورد، من همه ثروت هارا به خال یک هندوی زشت هم میبخشم. |
چهارشنبه 11 آبان 1390 |
|
khosh bavar - ایران - یزد
|
a.ahooraei -: با سپاس فراوان از توضیح کاملتان, پس همواره شاد و راهنما باشید ! |
پنجشنبه 12 آبان 1390 |
|
khosh bavar - ایران - یزد
|
a.ahooraei - : دوست عزیز, به نکته بسیار ظریف و زیبایی اشاره فرمودید که من میدانم از چه سخن میگویی که همان زیبایی مردم قشقایی است, زیرا بیخوبی یادم میاد که با اتوبوس عازم شیراز بودیم, نزدیکهای دروازه ساعت شیراز اتوبوس نگه داشت, که یکهو یک خانم از سر و پا ژولیده ولی با چشمان بسیار بسیار وحشی اهویی سبزرنگ بهمراه 2 فرزندش وارد ماشین شد که خواهش صدقه میکرد, که من واقعا مات و مبهوت از زیبایی این شخص شدم که دیگران از تعجب من متعجب شدند که مثلا چرا من دارای چنین سلیقه ای هستم ! ولی همیشه ما ایرانیها قدر خودمان را نمیدانیم ! بهرحال, رنگ پوست این خانم خاکی رنگ و منحصربفرد بود ! |
پنجشنبه 12 آبان 1390 |
|
Aygin - انگلستان - بیرمنگهام
|
. سلام من عضو جدید هستم.قشقائی ها از نسل شاه اسماعیل صفوئ هستند و از اصیل ترین ایرانئان هستند.در زمان نادر شاه به خطه فارس امدند برائ حفاظت از انجا انها مردمانی سخت کوش و به شجاعت معروف اند |
پنجشنبه 12 آبان 1390 |
|
a.ahooraei - المان - کلن
|
Aygin/ عزیزجون خلاف به عرض شما رساندند ترک قشقایی نه از نظر لباس ظاهری و نه چهره و نه فرهنگ شباهتی به ترکان آق قویونلو و قراقویونلو و یا اینکه آشنایی با خانواده شیخ حیدر یا صفی پدر او که جد بزرگ خانواده صفویان بود، ندارد. ضمناً زمانیکه حافظ شیراز این شعر را سرود ، در زمان تیمور لنگ بود و شیخ صفی هنوز متولد نشده بود. اونموقع هست که من اصرار دارم که دوستان حتماً نگاهی به تاریخ کشورتان بکنید که این بیگانگان مشتی اراجیف از تازیان و اسلامیست ها بخوردتون ندهند. |
پنجشنبه 12 آبان 1390 |
|
Aygin - انگلستان - بیرمنگهام
|
ahooraei-المان -کلن.تیره شاهی لو از طایفه عمله قشقایئ از سلسله اق قیو نلو می باشد و امیر قاضی شاهی لو به عنوان اولین ایل خان قشقایئ در تاریخ ثبت شده حافظ در مورد ترکان ابیورد که در شیراز ساکن هستند و تیره ای از ایل قشقایئ محسوب می شوند چنین شعر سروده .در ضمن بهتر است خوده شما مطالعه بیشتر داشته باشید بعد بیاید اظهار فضل کنید. |
جمعه 13 آبان 1390 |
|