یکشنبه ۱۰ آبان ۱۳۸۸ - ۰۱ نوامبر ۲۰۰۹
فرهنگستان زبان و ادب فارسی ، نهادی برای پاسداشت زبان فارسی یا گسترش کلمات عربی؟!
عصر ایران - "تایر بی تویی " ، " تویی " ، " قدرت سپاری " ، "دولت ملت جو" ، "قطبیت" و "انزواطلبی" .اینها واژه هایی هستند که در ماههای اخیر از سوی فرهنگستان زبان و ادب فارسی به ما ایرانیان پیشنهاد شده است و این واژه ها به ترتیب جایگزین واژه های عمومی یا علمی " تیوبلس " ، " تیوب " ، " دولوشن "، " نان استیت نیشن "، "پُلاریتی" و "آیزولیشنیسم" می شوند.کاربرد واژه ها در هر زبان و فرهنگی مساله ای مهم و قابل توجه است و دلسوزان هر فرهنگ و ملتی تلاش می کنند تا زبان خود را به گونه ای پیرایش کنند که کمترین کاربرد لغات خارجی در محاوره و نوشتار مردمانشان باشد.اما چرا واژه های ابداعی برای کلمات مصطلح خارجی در زبان فارسی در سال های اخیر ، رایج نمی شود و در زبان و محاورات و نوشته ها جا نمی افتد؟دلایل این مساله را می توان در موضوعات مختلف و متنوع دسته بندی کرد ، این که بیشتر ما ایرانی ها نه بلدیم آن گونه که باید خوب حرف بزنیم و نه خوب بنویسیم ( حتی همین مطلب و نوشتار نیز خالی از ایراد و خطاهای دستوری و آرایه ای نیست ) مساله ای عمومی است.از خانواده ها و مدارس گرفته تا دبیرستان ودانشگاه ، اهمیت درس ادبیات فارسی بسیار کمتر از دروسی چون ریاضی ، فیزیک و... است و وقتی دانش آموزی در ادبیات نمره پایینی کسب می کند ، والدین بر او نهیب می زنند ، که "حتی" در ادبیات فارسی هم نمره پایینی آورده است. البته این سرزنش والدین از سرناآگاهی ، ناظر براین پیش فرض است که زبان و ادبیات ملی درسی راحت و آسان است و دانش آموز باید این درس آسان و البته غیر مهم را حتما "20 " بگیرد!این نوع نگاه در کنار نگاه کلان و کلیشه ای رایج شده در مدارس ( که عموما برخوار کردن و خفیف دانستن علوم انسانی متمرکز است ) نتیجه اش همین مشکلاتی می شود که امروز در گفتار و نوشتار ما وجود دارد که حتی بسیاری از اساتید دانشگاه ها و نخبگان ما در گفتار و نوشتار سهو می کنند و نمی توانند آن گونه که شایسته یک شخصیت نخبه و باسواد است حرف بزنند و یا بنویسند.روزنامه های ما پر است از واژه ها و ترکیب بندی های ناصواب و خطا و در بسیاری از موارد هیچ الگوی مورد اجماعی بر ادبیات نوشتاری ما حاکم نیست.حال در چنین آشفته بازاری ، فرهنگستان زبان و ادب فارسی در تلاش است تا زبان فارسی را منزه سازد و به مبارزه با واژگان بیگانه بپردازد . این ، البته اقدام و رویکرد خجسته ای است اما نکته این است که فرهنگستان ما به قول معروف " صبر یک روزه اش یک سال طول می کشد "!بدیهی است تحقق هر کاری زمان خود را می طلبد و هنگامی که پدیده های جدید در اجتماع ظاهر می شوند ، به همان عنوان وارداتی نامیده می شوند و مردم ماهها و سال ها به کاربرد واژه اصلی پدیده جدید در زبان سازنده آن پدیده یا کالا و.. عادت می کنند و پس از طی ماه ها و گاه سال های متمادی، تازه فرهنگستان ما از خواب برمی خیزد و واژه ای – که باید دعا کنیم کاربرد آن آسان باشد – پیشنهاد می دهد که عموما این واژه پیشنهادی هم جا نمی افتد و فقط از سرتکلیف در برخی مکاتبات اداری یا رسمی و دولتی و... کاربرد پیدا می کند و در همان حد می ماند و جنبه عمومی پیدا نمی کند.(حال بماند واژه هایی که دستمایه بگو و بخند مردم می شوند!)این یک نکته درباره واژه سازی فرهنگستان . اما نکته دیگر نیز آن است که فرهنگستان زبان و ادب فارسی که موظف به حفظ زبان فارسی است ، در واژه گزینی های خود ، عنایت وِیژه ای به زبان عربی دارد و در ساخت کلمات جدید ، بعضاً تنها کاری که می کند این است که یک کلمه عربی را به جای کلمه انگلیسی به زبان و ادب فارسی پیشنهاد می کند ، حال آن که نه آن انگلیسی ، فارسی است و نه آن عربی! مثلاً همین واژه "انزوا طلبی" را ببینید که از دو واژه عربی تشکیل شده و انشاء الله قرار است به جای "آیزولیشنیسم" وارد زبان فارسی شود !اصلاً اگر قرار است کلمه ای غیر فارسی به عنوان معادل معرفی شود ، چرا همان کلمه اصلی را استفاده نکنیم و به جایش کلمه ای از زبانی دیگر را برگزینیم؟ مگر فرهنگستان زبان و ادب فارسی ، مسوول تبدیل کلمات انگلیسی به عربی و وارد سازی آنها در قاموس زبان فارسی است؟البته در این که عربی ، زبان دین و کتاب آسمانی ماست ، سخنی نیست ولی وظیفه فرهنگستانی که نام "فارسی" را یدک می کشد ، حفظ این زبان است نه خدمت به زبان عربی.جایی نوشته بودند: "استفاده کلمات عربی اکیداً ممنوع" ؛ حالا حکایت فرهنگستان زبان و ادب فارسی است!
|
surena1611 - آلمان - اشتوتگارت
|
کارکنان فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم مثل رهبر ان قلاب که نه به زبان فارسی و نه عربی مسلط بود هستند. کلماتی مانند: افضل تر و احسن تر و .. که توسط خمینی بارها و بارها تکرار میشد از همین نمونه هستند. تقلید هم که جزوی از نظام ولی وقیح است و در نتیجه استفاده از کلمات مزخرف عربی بجای فارسی جزوی از ایمان نداشته این بیسوادان عربزده است. |
دوشنبه 3 آبان 1389 |
|
|
khosh bavar - ایران - کرمان
|
فردوسی : . بسی رنج بردم در این سال و سی. عجم زنده کـردم بدیــن پــــارسی . و در پایان چنین میفرماید:. انگیزه فردوسی از آفریدن شاهنامه مبارزه با استعمار و استثمار سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی خلفای عباسی و سلطه امیران ترک بود . آنچه کورش کرد و دارا وانچه زرتشت مهین . زنده گشت از همت فردوسی سحـر آفرین . نام ایــــران رفته بــود از یـاد تا تـازی و تـرک . ترکــتــازی را بــرون راندند لاشـــه از کـمین . ای مبـــارک اوستـــاد‚ ای شاعـــر والا نژاد . ای سخنهایت بســوی راستی حبلی متین . با تـــو بد کـــردند و قــدر خدمتت نشناختند . آزمـــنـــدان بــخیـــل و تاجـــداران ضـنــیــن. |
دوشنبه 3 آبان 1389 |
|
|
DrPhil - دانمارک - نوبغو
|
توی همین ایرانین یو کی نصف بیشتر کاربرا که اتفاقا خیلی هم ادعاشون میشه, بلد نیستن یه جمله بدون اشتباه بنویسن!! البته اهمیت ندادن به گرامر تنها مربوط به ایران نیست و توی همین دانمارک هم معلم درس دانمارکی از هر 5 تا کلمه اش , یکیشون املاش اشتباهه. تغییر دادن کلمه ها از عربی به فارسی و از انگلیسی به فارسی پیشکش . همین چهار تا کلمه ی عادی رو مردم درست بنویسن هنر کردن. |
دوشنبه 3 آبان 1389 |
|
|
kawahkurd - سوید - یوتبوری
|
من واقعأ متأسفم برای فارسها که تلاش نمی کنند برای غلیظ تر کردن زبانشون. من اگه جای شماها بودم با لگد واژه های عربی رو دور می انداختم. تازه جالبش اینه که هرکی میخواد از کلمات قلمبه سلمبه استفاده کنه کلمات عربی رو به کار میبنده. فکر میکنند استفاده از کلمات عربی یعنی خوب بلد بودن باسواد بودن از این حرفا. درسته که عربی زهر خودشو ریخته و تمیز کردن فارسی کار سختیه (الان همین نوشته من پر از کلمات عربیست) منتها شدنیست. |
سه‌شنبه 4 آبان 1389 |
|
|
Neda-ye-Iran - انگلستان - لندن
|
DrPhil - دانمارک - نوبغو تصحیح میکنم: . توی همین "ایرانیان" یو کی نصف بیشتر کاربر"ها" که اتفاقا خیلی هم ادعاشون میشه, بلد نیستن یه جمله بدون اشتباه "بنویسند"!! البته اهمیت ندادن به "دستور زبان" تنها مربوط به ایران نیست و توی همین دانمارک هم معلم درس دانمارکی از هر 5 تا کلمه اش , "یکیش" "املااش" اشتباهه. تغییر دادن کلمه ها از عربی به فارسی و از انگلیسی به فارسی پیشکش . همین چهار تا کلمه عادی رو مردم درست "بنویسند" هنر کردن. موافقم! ;-) |
چهار‌شنبه 5 آبان 1389 |
|
