امکانات ویژه و لاکچری مدارس فرزندان آقازاده‌ها را ببینید! + ویدیو

ویدیویی از چند مدرسه با امکانات ویژه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده و بازدید بالایی گرفته است. در این ویدئو بخش‌هایی از فضای آموزشی و رفاهی این مدارس به نمایش گذاشته می‌شود؛ از کلاس‌های مجهز و تجهیزات آموزشی گرفته تا فضاهای ورزشی و امکانات جانبی.

انتشار این ویدیو واکنش‌های مختلفی را در فضای مجازی به همراه داشته؛ عده‌ای از سطح امکانات تعریف و برخی دیگر درباره تفاوت امکانات مدارس و هزینه‌های بالای چنین مراکز آموزشی بحث کرده‌اند.

امکانات ویژه لاکچری‌ترین مدارس ایران را ببینید pic.twitter.com/KkJPgkCSVc

— Iranian UK (@IranianUk) December 15, 2025

انتشار ویدئوهایی از «مدارس ویژه» با امکاناتی در حد قصرهای اشرافی، که از استخرهای مجلل و سالن‌های ورزشی مدرن تا کلاس‌های مجهز به آخرین فناوری‌های آموزشی را به رخ می‌کشند، چیزی جز یک سیلی محکم بر صورت آرمان‌های پوچ انقلاب ۵۷ نیست. 

این مدارس، که فرزندان همان اقلیت رانت‌خوار و وابستگان به قدرت را در خود جای داده‌اند، نماد بارز و آشکار این حقیقت تلخند که جمهوری اسلامی، نه تنها در توزیع ثروت، بلکه در توزیع مهم‌ترین زیرساخت اجتماعی یعنی آموزش نیز به طرز فجیعی شکست خورده است. 

در حالی که میلیون‌ها دانش‌آموز در حاشیه شهرها و روستاهای محروم در کانکس‌ها و مدارس کپری، بدون ابتدایی‌ترین امکانات گرمایشی و سرمایشی، در حال دست‌وپنجه نرم کردن با فقر هستند، عده‌ای دیگر با پول‌های بادآورده حاصل از فساد سیستماتیک، فرزندان خود را برای تبدیل شدن به حاکمان و مدیران آینده این کشور آماده می‌کنند.

تفاوت میان یک دانش‌آموز مرفه در تهران که با آیپد و رباتیک آموزش می‌بیند و یک دانش‌آموز در سیستان و بلوچستان که کتاب‌های درسی‌اش هم نایاب است، تنها یک اختلاف ساده نیست؛ این یک «نسل‌کشی فرصت‌ها» است که مستقیماً توسط ساختار حکومتی فاسد تغذیه می‌شود. 


این شکاف، محصول سیاست‌های تعمدی است که اجازه می‌دهد بخش عظیمی از منابع ملی توسط یک طبقه خاص بلعیده شود، در حالی که طبقه فرودست حتی قدرت تأمین تغذیه سالم برای رشد فکری فرزندانش را هم ندارد. 

سیستم آموزشی در ایران دیگر یک ابزار عدالت اجتماعی نیست، بلکه به قوی‌ترین ماشین بازتولید نابرابری تبدیل شده است؛ این مدارس لوکس، تضمین می‌کنند که فرزندان فقرا، برای همیشه فقیر بمانند و فرزندان ثروتمندان، جایگاه قدرت را برای نسل‌های بعدی حفظ کنند.

همزمان با نمایش مضحک این مدارس نجومی، مسئولان نظام، با وقاحت تمام از «عدالت»، «مبارزه با تبعیض» و «توحید در عمل» سخن می‌گویند. این تناقض اخلاقی، عمق ریاکاری و فسادی است که در تار و پود این حکومت ریشه دوانده است. 

وقتی می‌بینیم که بودجه‌های کلان کشور صرف نهادهای تبلیغاتی و پروژه‌های بی‌بازده می‌شود، اما مدارس مناطق محروم از داشتن سرویس بهداشتی مناسب هم محرومند، اینجاست که خشم عمومی فوران می‌کند.

این نوع آموزش دوگانه، که در آن فرزندان مردم عادی برای شغل‌های سطح پایین تربیت می‌شوند و فرزندان نخبگان رانتی برای کرسی‌های مدیریتی آماده می‌گردند، تنها یک هدف دارد: حفظ و تثبیت پادشاهی اقتصادی و سیاسی یک اقلیت بر جان و مال اکثریت مستضعف. این واقعیت، نقض صریح هر آنچه است که مدعی بودند برای آن قیام کرده‌اند.

این نابرابری فاحش، در ذهن و روح دانش‌آموزان و دانشجویان جوان ایرانی که ناظر این تبعیض هستند، کاشته شده و در حال ریشه‌دواندن است. 

در حالی که جوانان مستعد و باهوش، به دلیل نداشتن پول کافی برای ثبت‌نام در کنکور یا خرید کتاب‌های کمک آموزشی، مجبور به ترک تحصیل یا روی آوردن به مشاغل کاذب می‌شوند، افراد کم‌سواد و کم‌استعداد وابسته به رانت، با سهمیه‌ها و مدارس خصوصی، به راحتی به بهترین دانشگاه‌ها و موقعیت‌های اجتماعی دست پیدا می‌کنند. 

این حس «مالباختگی بزرگ» و دزدیده شدن آینده، یک نیروی انفجاری پنهان است که دیر یا زود، کل ساختار پوسیده حکومتی را به لرزه خواهد انداخت. 

این ویدئوها تنها تصاویر نیستند؛ آنها مستندات جرم و جنایتی هستند که نظام جمهوری اسلامی در حق آینده‌سازان ایران مرتکب شده است.