داریوش اقبالی راز مرگ دو برادرش را گشود! علت فوت چه بود؟+ ویدیو

داریوش اقبالی اخیراً به اعتیاد دو برادر خود و از دست دادن آنها در اثر مصرف مواد مخدر صحبت کرده که ویدیو مربوط به آن را در ادامه می‌توانید مشاهده کنید.

داریوش اقبالی، یکی از نمادین‌ترین و تأثیرگذارترین خوانندگان موسیقی پاپ ایران، در اوج دوران طلایی فعالیت هنری خود، درگیر بلای خانمان‌سوز اعتیاد به مواد مخدر شد. 

داریوش اقبالی علت مرگ دو برادرش را فاش کرد pic.twitter.com/BKbEt3QLcW

— Iranian UK (@IranianUk) December 15, 2025

دهه‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۷۰، برای او همزمان بود با کسب شهرت بی‌نظیر و خلق آثاری ماندگار که به دلیل صدای حماسی و لحن اندوه‌گینش، به سرعت به سرود نسل‌های جوان تبدیل شد. با این حال، شهرت، فشار کاری و شاید خلاءهای درونی، او را به سمت مصرف مواد سوق داد. 

این دوران تاریک، گرچه بر کیفیت صدایش سایه نیفکند، اما زندگی شخصی و حرفه‌ای او را به شدت تحت تأثیر قرار داد و باعث شد بخش مهمی از جوانی و خلاقیتش در چنبره این وابستگی از دست برود. این اعتیاد، تنها یک مسئله شخصی نبود؛ بلکه به دلیل جایگاه ویژه داریوش در فرهنگ عامه، به نمادی از درد پنهان اجتماعی در آن دوران تبدیل شد.

مبارزه داریوش با اعتیاد، یک کشمکش طولانی و پرفراز و نشیب بود که سال‌ها به طول انجامید. با وجود تلاش‌های مکرر برای ترک، او بارها دچار لغزش شد؛ تجربه‌ای که خود او صادقانه و بدون پنهان‌کاری، بعدها در مصاحبه‌ها و آهنگ‌هایش به آن اعتراف کرد. 

تأثیر این بیماری در آثار او کاملاً مشهود است؛ بسیاری از ترانه‌هایی که او در آن سال‌ها خواند، مانند «ندای من»، «آهای مردم دنیا» یا حتی قطعاتی که مستقیماً به موضوع اعتیاد می‌پردازند، حاوی دردی عمیق، حس تنهایی و فریادی در اعتراض به تباهی بودند. 

این آثار، نه تنها مرثیه‌ای برای خود او، بلکه بیانیه‌ای برای تمام کسانی بودند که مانند او در دام اعتیاد گرفتار شده بودند و همین صداقت بی‌پرده، او را بیش از پیش به قشر آسیب‌دیده جامعه نزدیک کرد و از یک هنرمند صرف، به یک قهرمان آسیب‌پذیر تبدیل ساخت.

نقطه عطف در زندگی داریوش، پس از مهاجرت و در خارج از ایران رقم خورد، جایی که او تصمیم گرفت برای همیشه این بیماری را شکست دهد. در سال‌های پس از ورود به مسیر بهبودی، او نه تنها موفق شد خودش را از چنگال اعتیاد رها سازد، بلکه این تجربه تلخ را به ابزاری برای خدمت به دیگران تبدیل کرد. 

داریوش به یکی از فعال‌ترین مبلغان و حامیان برنامه «دوازده قدم» برای ترک اعتیاد تبدیل شد و با تأسیس «بنیاد آینه» و برگزاری کارگاه‌ها و کنسرت‌های حمایتی، زندگی هزاران نفر از هموطنانش را که گرفتار این بلا بودند، تحت تأثیر قرار داد. او با شجاعت تمام، از گذشته خود صحبت کرد تا به دیگران نشان دهد ترک اعتیاد ممکن است و هیچ‌کس نباید از درخواست کمک خجالت بکشد.

امروز، داریوش اقبالی فراتر از یک خواننده، به یک چهره تأثیرگذار اجتماعی و نماد «بازگشت» و «امید» شناخته می‌شود. 

او از صدای خود، که روزی برای سرودن غم و اندوه به کار می‌رفت، برای ترویج پیام بهبودی و آگاهی‌رسانی استفاده می‌کند. میراث او در زمینه مبارزه با اعتیاد، شاید به اندازه میراث موسیقایی‌اش مهم باشد؛ زیرا او نه‌تنها جان خود را نجات داد، بلکه با شکستن تابوی صحبت از اعتیاد در میان هنرمندان، راه را برای کمک‌رسانی به دیگران گشود. 

زندگی داریوش اقبالی، قصه‌ای است از سقوط به تاریکی و صعود دوباره به نور، که به مخاطبانش می‌آموزد گذشته را می‌توان پذیرفت، اما نباید به آن بازگشت، و همیشه امیدی برای شروعی دوباره وجود دارد.