زمین چه زمانی غیرقابل سکونت می‌شود؟

العربیه: سیاره زمین محکوم به فناست. خورشید روزی به مرحله‌ای می‌رسد که حیات را روی زمین غیرممکن می‌کند، و در نهایت سیاره می‌سوزد و به توده‌ای از آهن و نیکل تبدیل می‌شود.

خورشید آهسته و پیوسته داغ‌تر، درخشان‌تر، و بزرگتر می‌شود. چند میلیارد سال پیش، هنگامی که حیات کربنی تازه در حال آغاز بود، خورشید تقریباً 20 درصد کم‌نورتر از امروز بود. حتی دایناسورها، که فقط دویست سیصد میلیون سال پیش زندگی می‌کردند، خورشید را کم‌نورتر و سردتر احساس می‌کردند.

خورشید به دلیل ساز و کارهای فیزیکی بنیادی خود محکوم به نابودی است. ستاره ما در هر ثانیه چیزی حدود 600 میلیون متریک تن هیدروژن می‌سوزاند، و اتم‌ها را در یک دوزخ هسته‌ای که دمایش به بیش از 27 میلیون درجه فارنهایت می‌رسد، به هم می‌کوبد. از این 600 میلیون تن متریک، تنها 4 میلیون تن به انرژی نوری تبدیل می‌شود، که برای روشن کردن کل منظومه شمسی کافی است.

خورشید در یک وضعیت تعادلی زندگی می‌کند، و حیاتش به اصطلاح روی لبه تیغ قرار دارد. در یک طرف انرژی‌های آزاد شده توسط فرآیند همجوشی قرار دارند، که اگر کنترل نشوند می‌توانند خورشید را منفجر یا حداقل منبسط کنند.

در یک طرف دیگر نیروی گرانش عظیم ستاره قرار دارد. جاذبه خورشید گازها و دیگر مواد سطح ستاره را با قدرت زیاد به سمت هسته ستاره می‌کشد، و در صورت عدم کنترل جاذبه، خورشید می‌تواند از درون منفجر شود.

خورشید امروز در نیمه راه مرحله اصلی سوزاندن هیدروژن خود است. حدود چهار میلیارد و نیم سال طول می‌کشد تا مرحله مرگ ستاره آغاز شود، و پس از آن نیز میلیاردها سال طول می‌کشد تا کاملا بمیرد.

با این وجود، فرایند متعادل نور و گرمایی که خورشید امروز تولید می‌کند و به منظومه شمسی و سیاره زمین حیات می‌دهد، در حدود پانصد میلیون سال دیگر به پایان می‌رسد، و آن زمانی است که حیات از روی زمین رخت برمی‌بندد.