آیا راهی وجود دارد که بتوان فهمید کدام اندام بدن سریع‌تر در حال پیر شدن است؟
رأی دهید
تیمی از دانشمندان دانشگاه استنفورد میگویند می‌توانند ۱۱ اندام اصلی بدن ازجمله قلب، مغز و ریه‌ها را با این روش زیر نظر بگیرند.
آن‌ها این آزمایش را با هزاران نفر که بیشتر میان‌سال یا پیر بودند انجام دادند.
نتیجه آزمایش نشان داد یک نفر از هر پنج فرد بزرگ‌سال بالای ۵۰ سال که وضعیت سلامت قابل قبولی داشت، حداقل یک اندام داخلی دارد که دچار پیری زودرس شده بود.
در یک یا دو نفر از هر ۱۰۰ نفر، چند اندام داخلی مشاهده شد که پیرتر از سن تولد افراد بودند.
انجام دادن آزمایش‌های سلامتی می‌توانند کمی ترسناک باشند اما محققان میگویند این آزمایش می‌تواند فرصتی فراهم کند که بتوان در تغییراتی که در آینده ممکن است در اندام‌های حساس بدن رخ بدهد، مداخله کرد و آن‌ها را تغییر داد.
این محققان در مجله نیچر گفته‌اند دانستن اینکه کدام اندام با سرعت بیشتری سیر نزولی طی می‌کند کمک می‌کند بفهمیم چه مشکلاتی سلامتی در انتظارمان است.
اختلاف سنی بین اندام‌های داخلی بدن
قلبی که پیرتر از سن تولد فرد باشد می‌تواند در آینده خطر ابتلا به بیماری قلبی را بالا ببرد. مغزی که با سرعتی زیاد رو به پیر شدن می‌رود ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل باشد.
بر اساس این مطالعه، از بین یک یا دو اندام داخلی که سن بیشتری از سن تقویمی دارند، آن اندامی که سریع‌تر پیر می‌شود ارتباط مستقیمی با ابتلا به بیماری‌های خاص دارد که می‌توانند در عرض ۱۵ سال آینده موجب مرگ فرد شوند.
محققان اندام‌های زیر آزمایش کردند:
مغز
قلب
کبد
ریه
روده
کلیه
چربی
عروق و شریان‌ها
بافت‌های ایمنی
عضلات
پانکراس
این آزمایش خون سطح هزاران پروتئین موجود در خون را بررسی می‌کند. میزان این پروتئین‌ها نشانه‌هایی از اینکه اندام‌ها با چه سرعت متفاوتی در حال پیر شدن هستند در اختیار قرار می‌دهند.
الگوی پروتئین‌های تشخیص داده‌شده برای هر اندام متفاوت است.
محققان با آموزش ماشینی و بررسی تعداد زیادی از نتایج آزمایش‌های خون و داده‌های بیماران به الگوریتمی رسیدند که با کمک آن می‌توان وضعیت سلامت افراد را پیش‌بینی کرد.
دکتر تونی ویس کوری، یکی از محققان این پروژه توضیح می‌دهد: «وقتی ما سن بیولوژیک هر یک از این اندام‌ها را برای هر فرد در مقایسه با افراد هم‌سن او مقایسه کردیم به این نتیجه رسیدیم که میان تعداد زیادی از افراد که هیچ بیماری شدیدی ندارند، در ۱۸.۴ درصد کسانی که ۵۰ سال یا بالاتر از ۵۰ سال هستند، حداقل یک اندام به شکل واضحی سریع‌تر از دیگر اندام‌ها در حال پیر شدن است.»
«ما متوجه شدیم این افراد در ۱۵ سال آینده در معرض خطر جدی‌تر بیماری از ناحیه این اندام‌های پیرتر هستند.»
دانشگاه استنفورد مدارک لازم برای ثبت این آزمایش به‌عنوان یک اختراع را ارائه داده است تا شاید در آینده مورداستفاده قرار بگیرد و وارد بازار شود.
اما پیش از رسیدن به این مرحله هنوز لازم است دقیق بودن این روش برای پیش‌بینی سن اندام‌های داخلی و سلامتی بیشتر موردبررسی قرار بگیرد.
بعضی از تحقیقات اولیه دکتر ویس کوری نشان می‌دهند که روند پیری بیولوژیک روندی با سرعت ثابت نیست و به‌صورت ناگهانی در مقاطعی که افراد در میانه دهه ۳۰، در اوایل دهه ۶۰ و در اواخر دهه ۷۰ زندگی هستند، شتاب می‌گیرد.
پروفسور جیمز تیمونز، متخصص بهداشت و بیماری‌های وابسته به سن در دانشگاه کویین مری لندن هم در حال مطالعه نشانگرهای خونی برای بررسی پیری بیولوژیک است. مطالعه او بیشتر متمرکز بر تغییرات ژنتیک قابل‌تشخیص است و نه پروتئین‌های خاص در خون.
او می‌گوید آخرین یافته‌های دکتر ویس کوری بسیار قابل‌توجه هستند اما هنوز نیاز به آزموده شدن بیشتر با افراد بیشتر خصوصاً افراد جوان‌تر و با پس‌زمینه‌های قومی و نژادی مختلف دارد.
به نظر او: «باید بدانیم این پیر شدن است یا راه جدیدی است برای تشخیص بیماری‌های وابسته به سن با کمک نشانگرهای خاص. نویسندگان تحقیق گزینه اول را ترجیح می‌دهند اما من فکر می‌کنم گزینه دوم هم چندان بی‌ربط نیست؟»
دکتر ریس کوری می‌گوید: «اگر ما بتوانیم این یافته‌ها را در میان ۵۰ هزارتا ۱۰۰ هزار فرد دوباره به دست بیاوریم، با زیر نظر گرفتن سلامت اندام‌های خاص در این جمعیت نسبتاً سالم، ممکن است بتوانیم اندام‌هایی را پیدا کنیم که با سرعت بیشتری در بدن افراد پیر می‌شوند و شاید بتوانیم آن‌ها را قبل از آنکه بیمار شوند، درمان کنیم.»
پروفسور پل شیل، متخصص بیولوژی پیری در دانشگاه گلاسکو می‌گوید برای بررسی سلامت کلی یک فرد همچنان مهم است به تمام بدن نگاه کنیم و نه صرفاً به اندام‌های مجزا.
کالرولین آبراهامز از خیریه ایج یو کی می‌گوید اینکه دانش به سمتی می‌رود که بتوان بیماری‌های وابسته به سن را زودتر تشخیص داد واقعاً عالی است اما در ضمن باید توجه کنیم داشتن این اطلاعات چه احساسی در افراد وزندگی آن‌ها ایجاد خواهد کرد.
آیا این تشخیص باید واقعیت زندگی شود؟ او می‌گوید افراد در کنار این آزمایش‌ها نیاز به حمایت پزشکی و احساسی خواهند داشت و سازمان بهداشت ملی باید برای این موقعیت آمادگی داشته و بودجه کافی برای این خدمات در دست داشته باشد.
