حل مشکل انزال زودرس در مردان با ورزش منظم
رأی دهید
به‌گزارش مجله پزشکی Everyday Health این مطالعه که در مجله Trends in Urology and Men's Health منتشر شده است، ۵۴ مطالعه را برای بررسی اثربخشی مداخلات غیردارویی برای انزال زودرس مورد بررسی قرار داد.
انزال زودرس یک شکایت رایج در بین مردان در سراسر جهان است، ضمن اینکه داروهای موثر نسبتا کمی در دسترس هستند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) هیچ دارویی را به‌طور خاص برای انزال زودرس تایید نکرده است.
داروهای بی‌حس‌کننده موضعی می‌توانند حس را کاهش دهند و به تاخیر در انزال کمک کنند. به‌گفته انجمن اورولوژی آمریکا، داروهای خوراکی نیز وجود دارند که ممکن است به تاخیر در ارگاسم کمک کنند؛ از جمله داروهای ضد‌افسردگی، مسکن‌ها و داروهایی که برای اختلال نعوظ استفاده می‌شوند.
اما با توجه به اینکه داروها اغلب عوارض جانبی دارند، به‌نظر می‌رسد که در نهایت، بهترین دارو برای جلوگیری از انزال زودرس ورزش است.
فعالیت بدنی منظم بخصوص تمرینات کگل و دویدن، نتایج امیدوارکننده‌ای در بسیاری از مطالعاتی که محققان بریتانیایی در بررسی تحقیقاتی اخیر خود تحلیل کردند، داشت.
به عنوان مثال، یک مطالعه با ۱۰۵ شرکت‌کننده نشان داد که دویدن به مدت ۳۰ دقیقه و برای پنج بار در هفته، به افزایش زمان تأخیر در انزال به‌اندازه مصرف داپوکستین، یک داروی انتخابی بازدارنده بازجذب سروتونین (SSRI) که برای درمان انزال زودرس تجویز می‌شود، کمک می‌کند.
دو مطالعه دیگر یوگا را با پیشرفت‌های آماری قابل توجهی در به تاخیر انداختن انزال زودرس مرتبط دانستند.
همچنین نشان داده شده که ورزش عضلات کف لگن یا "کگل" فوایدی دارد. در برخی مطالعات، مردانی که تمرینات کف لگن را انجام می‌دادند، زمان تاخیر در انزال را از میانگین یک دقیقه به ۳ دقیقه افزایش دادند.
به‌گفته انجمن پزشکی بیماری‌های جنسی آمریکای شمالی (SMSNA)، ماهیچه‌های کف لگن در انزال نقش دارند و مردانی که می‌توانند کنترل عضلات لگن را بهبود بخشند، ممکن است بتوانند با شل‌کردن عضلات پرینه، انزال را به تاخیر بیاندازند. تمرینات کگل می‌تواند به تقویت این عضلات کمک کند.
با‌این‌وجود، بررسی‌ها نشان می‌‌دهد که در نظر گرفتن چندین گزینه در درمان انزال زودرس مهم است زیرا عوامل زیادی بر انزال زودرس تأثیر می‌گذارند؛ از جمله هورمون‌ها، استرس و اضطراب.
از آنجایی که شرایط هر بیمار متفاوت است، هیچ درمان یکسانی برای همه وجود ندارد. از این رو دارو، ورزش، مشاوره، درمان جنسی، یوگا و درمان بیماری‌های زمینه‌ای همگی در درمان زودانزالی نقش دارند.
