روش جدید از بین بردن سلولهای سرطانی راه درمان را هموار میکند
رأی دهید
این روش سرطان دهانه رحم انسان و سلولهای مشتق از سرطان پستان و همچنین سلولهای ملانومای بدخیم در موشها را هدف قرار میدهد.
این دستگاه از یک جفت دیانای سرطانزا شبیه سنجاق سر استفاده میکند که به سلولهای سرطانی تزریق شده است.
هنگامی که این دیانایها به سلولها تزریق شدند، به مولکولهایی به نام میکروآرانای (microRNA) متصل شدند که در برخی سرطانها بیش از حد تولید میشوند.
آنها پس از اتصال به میکروآرانای، باز شدند و زنجیرههای طولانیتری از دیانای تشکیل دادند که یک پاسخ ایمنی ایجاد کرد.
سیستم ایمنی سلولهای میکروآرانای بیشازحد تولیدشده را خطرناک تشخیص داد که به فعال شدن یک پاسخ ایمنی طبیعی منجر شد و سلولهای سرطانی را از بین برد.
گروه پژوهشی ژاپن میگوید روش آنها با روشهای موجود متفاوت است و میتواند نویدبخش عصر جدیدی از پیشرفت داروهای سرطان باشد.
متاسفانه سرطان یک نگرانی آشنا برای سلامتی است و راههای موجود برای درمان آن محدودیتهای خود را دارد؛ با این حال انتظار میرود داروهایی که بر اساس دیانای و آرانای ساخته میشوند، به دانشمندان کمک کنند سرانجام آن را شکست دهند.
دلیل آن این است که دیانای و آرانای مولکولهایی حامل اطلاعات حیاتیاند که میتوانند عملکرد زیستشناختی سلولها را کنترل کنند.
انتظار میرود که آنها آینده پزشکی را متحول و به درمان سایر بیماریهای سخت ناشی از ویروسها و بیماریهای ژنتیکی کمک کنند.
استفاده از دیانای و آرانای برای درمان سرطانها دشوار بود، زیرا بهسختی میتوان بین سلولهای سرطانی و سالم تمایز قائل شد.
این بدان معنا است که اگر سلولهای سالم هدف حمله قرار گیرند، سیستم ایمنی بدن بیمار ممکن است به طور نامطلوبی تحت تاثیر قرار بگیرد.
با این حال، این اولین باری بود که دانشمندان توانستند یک رشته دیانای را به شکل سنجاق سر بسازند که بتواند برای هدف قرار دادن و کشتن سلولهای سرطانی خاص واکنش ایمنی طبیعی را فعال کند.
پروفسور آکیمیتسو اوکاموتو، از دانشگاه توکیو و نویسنده این مطالعه، گفت: «نتایج این مطالعه خبر خوبی برای پزشکان، پژوهشگران کشف دارو و بیماران مبتلا به سرطان است، زیرا ما معتقدیم برای توسعه دارو و تدابیر دارویی گزینههای جدیدی در اختیار آنها قرار میدهد.»
«سپس، بر اساس نتایج این پژوهش، کشف دارو را هدف قرار خواهیم داد و اثربخشی، سمی بودن و روشهای احتمالی تجویز دارو را با جزئیات بررسی خواهیم کرد.»
این یافتهها در مجله انجمن شیمی آمریکا (American Chemical Society) منتشر شد.