اقدامات حیات‌بخش برای فرد زخمی‌شده با گلوله

به‌گزارش نشریه پزشکی Healthline؛ اگر فردی مورد اصابت گلوله قرار گرفته، بسیار مهم است فورا با خدمات اورژانس محلی خود تماس بگیرید. انجام کمک‌های اولیه می‌تواند به کاهش خونریزی و جلوگیری از عوارض تهدید‌کننده زندگی کمک کند. ۱۰ دقیقه اول پس از آسیب، اغلب به‌عنوان «زمان طلایی» نامیده می‌شود. در این مدت، فردی که مورد اصابت گلوله قرار گرفته، در معرض خطر عوارض تهدید‌کننده زندگی است، مانند:

انسداد راه هوایی

پنوموتوراکس تنشی (از هم گسیخته‌شدن بافت ریه)

خونریزی

اگر با فردی هستید که مورد اصابت گلوله قرار گرفته، بسیار مهم است که شما و آن شخص به مکانی امن و دور از تهدید بروید.

تلفن خود را ساکت کنید و تا حد امکان ساکت بمانید.

در اسرع وقت با خدمات اورژانس محلی تماس بگیرید.

بررسی کنید که آیا فرد زخمی بیدار و پاسخگو است یا خیر. به‌صورت شفاهی به آن شخص خطاب کنید «خوبی؟» یا «می‌توانی صدای من را بشنوی؟»، سپس یک ضربه به بدن او وارد کنید. صلیب سرخ توصیه می‌کند این روش را برای ۱۰ ثانیه یا کمتر امتحان کنید. اگر فرد پاسخگو نیست و نفس نمی‌کشد، انجام CPR یا احیاء توصیه می‌شود.

خونریزی علت اصلی مرگ‌و‌میر در افرادی است که با گلوله زخمی شده‌اند. در صورتی‌که فرد دچار خونریزی شدید باشد، مهم است که فشار محکمی به زخم وارد شود. به‌طور‌کلی از حرکت‌دادن اندامی که تیر خورده است، خودداری کنید. بخصوص کسی را که از ناحیه گردن یا پشت گلوله خورده است، حرکت ندهید. حرکت می‌تواند به نخاع آسیب برساند و باعث فلج دائمی شود.

اگر فرد زخم بزرگی دارد، محل را با هر پارچه تمیزی که در دسترس است، مانند یک تکه لباس بپوشانید و تا جایی که می‌توانید، آن را فشار دهید. اگر آسیب به‌خصوص عمیق است، پارچه را داخل آن فشار دهید تا زخم بسته شود. همچنین ممکن است لازم باشد از یک تورنیکت یا هر وسیله‌ای که استفاده از آن، باعث کاهش یا قطع شدن جریان خون بشود، (مانند یک پیراهن یا کراوات) استفاده کنید. تورنیکت‌ها ممکن است بتوانند خونریزی برخی اندام (بازوها یا پاها) را بهتر کنترل کنند، احتمال نیاز فرد به انتقال خون را کاهش و احتمال زنده‌ماندن را افزایش دهند.

پانسمان‌ها به لخته‌شدن خون کمک می‌کنند. از هر چیزی که در دسترس است استفاده کنید: گاز، حوله، پیراهن و غیره.

فراموش نکنید که نباید پاهای قربانی گلوله را بالا بیاورید. این امر می‌تواند باعث خونریزی سریع‌تر زخم‌های شکم و قفسه سینه شود. همچنین ممکن است نفس‌کشیدن را برای فرد سخت‌تر کند.

هرگز به فردی که گلوله خورده است، چیزی ندهید که بخورد یا بنوشد، از جمله آب.

برای درمان زخم قفسه سینه، زخم را با نوعی پلاستیک ببندید تا هوا به داخل مکیده نشود. اگر پس از بستن زخم، تنگی نفس بدتر شد، پلاستیک را بردارید.

از فردی که تیر خورده، اگر هنوز هوشیاری دارد، در مورد علائمی که احساس می‌کند، احتمال ابتلا به آلرژی‌، داروها و شرایط پزشکی قبلی که ممکن است داشته باشد، بپرسید. البته فقط به این دلیل که کسی بعد از تیراندازی هوشیار و بیدار است، تضمینی برای ماندن او در این حالت نیست. پس مهم است که اطلاعات او را به سرعت جمع‌آوری کنید، از جمله اطلاعات تماس خانواده.

آسیب‌های عاطفی و روانی هم در شاهدان تیراندازی و هم در زخمی‌ها شایع است. این مهم است که هم نیازهای جسمی و هم روحی در طول دوره بهبودی آنها مورد توجه قرار گیرد.

افرادی که از تیراندازی جان سالم به در می‌برند ممکن است اضطراب، حملات پانیک و افسردگی را از جمله علائم دیگر تجربه کنند.

گفتار درمانی می‌تواند به بازماندگان کمک کند تا افکار و احساسات خود را پردازش کنند. گروه‌های حمایتی می‌توانند فضای امنی را برای برقراری ارتباط با دیگرانی که از خشونت سلاح جان سالم به‌در برده‌اند، فراهم کنند.