کاشت تراشه مغزی؛ استارتاپ آمریکایی با جراح ایرانی‌الاصل از ایلان ماسک پیشی گرفت

 گراهام فلستد ۷۵ساله ، اولین بیمار ثبت شده در مطالعه استنترود، که رابط مغز و کامپیوتر در بدنش کاشته شدشرکت «سینکرون» با پیشی گرفتن از «نورالینک» در مغز یک بیمار آمریکایی تراشه کار گذاشت.

«سینکرون» Synchron، یکی از چند شرکت نوپای فناوری عصبی، پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه فناوری‌های رابط مغز-رایانه داشته است از نورالینک ایلان ماسک پیشی گرفته و اولین میکروچیپ را در مغز یک بیمار کاشته است.

نورالینک ایلان ماسک نیز ماموریت مشابهی دارد، اما هنوز تائیدیه سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت نکرده است.

بنابر گزارش‌ها این شرکت موفق شده این تراشه مغزی را روی یک بیمار آمریکایی که دارای مشکلاتی حرکتی و کلامی بوده مورد استفاده قرار دهد تا وی بتواند تنها با فکر کردن صفحات وب‌ را مرور کند. این دستگاه به بیمار به ارتباط از طریق انتقال افکار به سیستم‌های کامپیوتری کمک می کند؛ بدین صورت از این طریق  می‌تواند به ایمیل‌ها یا پیامک‌های خود پاسخ دهد.

امید این است که این بیمار مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)، که توانایی حرکت و صحبت کردن خود را از دست داده، به لطف این ایمپلنت مغزی بتواند دراینترنت سرچ کند و تنها با فکر کردن ارتباط برقرار کند. بدین ترتیب که این دستگاه افکار او را به دستورات ارسال شده به رایانه تبدیل کند.

دکتر شهرام مجیدی، «جراح اینترونشنال عصبی» که عضو تیم جراحی است می‌گوید: «این جراحی به دلیل پیامدها و پتانسیل زیادی که داشت، بسیار خاص بود».
 پیش‌تر شرکت سینکرون  از این دستگاه برای چهار بیمار در استرالیا استفاده کرده بود که آنها را قادر ساخته بود از ایمپلنت مغزی برای ارسال پیام در واتس‌اپ و خرید آنلاین استفاده کنند.

شرکت سینکرون  که در سال ۲۰۱۶ تاسیس شده  توانسته توجه حوزه رابط مغز و کامپیوتر (BCI) را به خود جلب کنند زیرا مخترع دستگاهی است که در واقع نوعی حسگر است که به نام استنترود شناخته می‌شود و می‌تواند  بدون نیاز به جراحی و باز کردن جمجمه بیمار یا آسیب رساندن به بافت کاشته شود. بدین صورت که  پزشک در واقع برشی در گردن بیمار ایجاد می‌کند تا بتواند الکترود مربوط را در یک رگ خونی قرار دهد. این تراشه مغزی در واقع در قسمت برنامه‌ریزی، کنترل و اجرای حرکات ارادی کاشته می‌شود. به گفته  دکتر مجیدی، این فرآیند بسیار شبیه به کاشت «استنت کرونرعروقی» است و تنها چند دقیقه طول می‌کشد.

بعد از کاشت تراشه، در گام بعدی دستگاهی در قفسه سینه بیمار قرار می‌گیرد تا اتصال و ارتباطی با تراشه برقرار کند. این دستگاه از طریق بلوتوث با سیستم کامپیوتری و گوشی هوشمند بیمار در ارتباط است.

در حال حاضر شرکت نورالینک بر روی استفاده از یک ایمپلنت بسیار کوچکتر و قدرتمندتری کار می‌کند که می‌تواند از طریق یک روش جراحی ساده به کمک یک ربات در مغز کاشته شود. با این حال،  در این روش همچنان نیاز به برداشتن تکه‌ای از جمجمه بیمار نیاز است و این شرکت تا به امروز مجوز آزمایشات انسانی را دریافت نکرده است.