قطر بار دیگر مجسمه ضربه سر زیدان به سینه ماتراتزی را نصب کرد
رأی دهید
این مجسمه که تصویری از یکی از ماندگارترین صحنه‌های دنیای فوتبال و مربوط به فینال جام جهانی ۲۰۰۶ است پیشتر و در سال ۲۰۱۶ و به دلیل اعتراضات داخلی در این کشور برداشته شده بود. این اثر ۵ متری برنزی نمایشگر لحظه‌ای فراموش نشدنی از فینال جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان است؛ جایی که کاپیتان تیم ملی فرانسه بعد از درگیری لفظی با مدافع ایتالیایی با سر به سینه او می‌کوبد. در سال ۲۰۱۳ بسیاری از مردم قطر از نصب این مجسمه انتقاد کرده و آن‌را ترویج بت‌پستی دانستند. همچنین گروهی هم معتقد بودند این حرکت زیدان به خشونت دامن می‌زند.
با این حال و در آستانه برگزاری جام جهانی، شیخه المیاسه آل ثانی، رئیس موزه‌های قطر که خواهر امیر این کشور هم هست با اعلام این‌که مجسمه مشهور زیدان دوباره نصب می‌شود، افزود: «تکامل در جوامع اتفاق می‌افتد. این اتفاق زمان‌بر است و ممکن است مردم برای شروع از هر چیزی انتقاد کنند اما سپس آن‌را درک میکنند و به آن عادت خواهند کرد.»
او گفت که مکان اصلی این مجسمه که در نزدیکی ساحل قرار داده شده بود، انتخاب خوبی نبود و حالا قرار است این مجسمه در موزه ورزشی جدید در دوحه نصب شود.
خبرگزاری رویترز گزارش داده که برخی از مسلمانان محافظه‌کار بر این باورند که برای جلوگیری از بت‌پستی نمایش‌های هنری که بخش‌های مختلف بدن انسان را به نمایش می‌گذارد باید ممنوع شود. اگرچه مجسمه‌ها در بسیاری از کشورهای مسلمان از جمله ایران بدون مشکل به نمایش عموم گذاشته می‌شود اما چنین چیزی در میان کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس کمتر دیده می‌شود.
مجسمه زیدان را یک هنرمند فرانسوی که او هم مانند زیدان ریشه الجزایری دارد، ساخته است. عادل عبدالصمد در این مجسمه لحظه‌ای را در وقت اضافی فینال جام جهانی ۲۰۰۶ را به تصویب کشیده که زیدان بعد از یک درگیری لفظی با مارکو ماتراتزی، به سر به سینه مدافع ایتالیایی کوبید و با دریافت کارت قرمز از بازی اخراج شد. در آن مسابقه در نهایت این ایتالیا بود که در ضربات پنالتی موفق شد حریف خود را شکست دهد و جام جهانی را بالای سر ببرد.
المیاسا در خصوص هدف قطر برای به تصویر کشیدن این مجسمه می‌گوید: «هدف از نمایش این اثر ترویج گفتگو در مورد استرس حاکم بر ورزشکاران و همچنین اهمیت پرداختن به مسائل بهداشت روان است.» او در ادامه می‌گوید: «زیدان دوست بزرگ قطر است و مردم او را به عنوان یک الگوی بزرگ برای جهان عرب دوست دارند. هنر نیز مانند هر چیز دیگری سلیقه‌ای است و ممکن است گروهی از این اثر خوششان نیاید اما هدف ما این است که مردم را با این آثار هنری آشنا کنیم.»
