علت حادثه برخورد قطارهای مترو اعلام شد

شرکت مترو تهران فرسودگی و قدیمی بودن تجهیزات را عامل اصلی حادثه روز گذشته معرفی کرده استبی بی سی :شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه در اطلاعیه‌ای دلیل حادثه برخورد دو قطار مترو در روز گذشته را شرح داده و گفته است که فرسودگی و ضعف تجهیزات باعث اتکای غیرمعمول بر عوامل انسانی و افزایش خطر بروز خطا در این شبکه شده است.

روز گذشته دو قطار مترو تهران حدود ساعت هفت صبح به وقت محلی در حوالی منطقه چیتگر تهران به هم برخورد کردند و از خط خارج شدند. این حادثه چند زخمی برجای گذاشت.

مترو تهران در بیانیه خود گفته است که بررسی‌های کارشناسی به این نتیجه رسیده است که "علت‌العلل حادثه متروی تهران-کرج در صبح روز یک دی ماه، ضعف ناوگان، فرسودگی در سیستم سیگنالینگ و تجهیزات، تشخیص داده شد." براساس این بیانیه، مشکلات فنی شبکه مترو "به ایجاد خطاهای متعدد در سیستم اتوماتیک حمل و نقل ریلی و در نتیجه افزایش تکیه سیستم به عوامل انسانی خارج از پروتکل شرکت بهره‌برداری متروی تهران و حومه در سال‌های اخیر منجر شده است‌."

شرکت مترو تهران گفته است که در سال‌های اخیر "اقدام کافی برای توانمند‌سازی و ارتقا و ارزیابی نیروی انسانی متروی تهران انجام نشده و با فرسودگی و عدم اورهال زیرساخت‌ها، فشار کاری نیز به این کارکنان زحمت‌کش دو چندان شده است."

این بیانیه امکانات فنی شبکه مترو تهران را همتراز امکانات مورد استفاده در کشورهای پیشرفته ندانسته و گفته است که "امروزه در مترو‌های پیشرفته‌ی دنیا، مراکز فرمان و سیستم سیگنالینگ از مهمترین بخش‌های مورد توجه محسوب می‌شود که متاسفانه در تهران حدود بیست سال از نوسازی این مراکز حیاتی می‌گذرد‌."

به گفته شرکت بهره‌برداری مترو تهران، کمیسیون عالی سوانح و بازبینی ظهر روز گذشته در محل حادثه در ایستگاه چیتگر تشکیل جلسه داد و با بررسی مکالمات مرکز فرمان و تصاویر دوربین‌های نظارتی تشخیص داد که "قطار جانبی بدون داشتن سیگنال و مجوز عبور از ایستگاه، ۷۰۰ متر مانده به محل حادثه سیستم اتوماتیک قطار را بدون رعایت پروتکل و بدون هماهنگی با مرکز فرمان غیر فعال کرده" که به برخورد قطار جانبی به قطار تندرو منجر شد.

شرکت بهره‌برداری مترو تهران در بیانیه خود از تمام مقامات مسئول خواسته است نوسازی شبکه مترو تهران و حومه را در اولویت قرار دهند.

طرح احداث مترو تهران در سال ۱۳۵۰ برای اولین بار به طور جدی مطرح و از سال ۱۳۵۶، عملیات احداث آن آغاز شد. به دلیل شیوه ساخت شهر تهران، از جمله نبود شبکه فاضلاب و استفاده از چاه‌های خانگی برای دفع فاضلاب، این طرح با مشکلات خاصی همراه بود و نیاز به بررسی‌های ویژه داشت.

غلامرضا نیک‌پی، آخرین شهردار تهران قبل از انقلاب، به عنوان مهمترین بانی طرح احداث مترو تهران به عنوان موثرترین راه برای کاهش فشار ترافیک شناخته شده هرچند این تلاش یکی از اتهاماتی بود که پس از انقلاب در دادگاه انقلاب علیه آقای نیک‌پی به کار رفت و به صدور و اجرای حکم اعدام وی منجر شد.

پس از انقلاب، این طرح برای چندین سال متروک ماند اما سرانجام از سرگرفته شد و بالاخره اولین خط مترو در اواخر سال ۱۳۷۷ به راه افتاد.