وضعیت شجریان پایدار است اما با دستگاه تنفس می‌کند

دویچه وله :بیمارستان جم در اطلاعیه‌ای پیرامون شرایط بالینی محمدرضا شجریان، از قطع تب و بهبود وضعیت عمومی او خبر داد. انتشار شایعه درگذشت استاد آواز ایران در دوم اسفند، با ازدحام شبانه و ترانه خوانی جمع در برابر بیمارستان همراه بود.
 

محمدرضا شجریان، استاد آواز سنتی، از اول اسفند در بیمارستان جم تهران در بخش مراقبت‌های ویژه بستری است. هیات مدیره این بیمارستان پس از انتشار خبر درگذشت او در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، همه روزه درباره شرایط بالینی او اطلاع رسانی می‌کند.

 
در ششمین اطلاعیه بیمارستان جم آمده است: «در حال حاضر تب ایشان قطع شده است. ترشحات ریوی بسیار کاهش یافته ولی به دلیل نیاز به حمایت بیشتر تنفسی، کماکان از دستگاه ونتیلاتور (کمک تنفسی) برای بهبود شرایط قلبی تنفسی ایشان استفاده می‌شود.»
 
شجریان ۷۹ سال دارد و به سرطان کلیه مبتلاست. او در پیامی که به مناسبت نوروز ۹۵ فرستاد، بیماری خود را علنی کرد و گفت که از پانزده سال قبل میزبان چنین مهمانی است.
دوم اسفند که انتخابات در جریان بود، رسانه‌های داخلی درگذشت شجریان را تحت عنوان "خبر فوری" منتشر کردند. این خبر به سرعت پیچید و در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شد؛ تا آنجا که در ساعات پایانی شب و با وجود تکذیب پزشک و خانواده، گروهی از مردم در برابر بیمارستان جم ازدحام کردند، عکس و فیلم گرفتند و ترانه مرغ سحر را خواندند.  تجمع شبانه در مقابل بیمارستان، سوگواری زودهنگام و آوازخوانی زیر پنجره اتاق بیماران با حضور پلیس و با اصرار پزشک شجریان و پسر او پایان گرفت و از سوی بسیاری از شهروندان نیز تقبیح شد. همایون شجریان سپس عکسی از نمایشگر علایم حیاتی پدر در اتاق مراقبت‌های ویژه را در اینستاگرام به دید عموم گذاشت.
 
شجریان سال‌هاست در ایران کنسرت نداده و از سال ۸۸ و پس از حمایت از جنبش اعتراضی سبز نیز مغضوب دستگاه‌های هنری و خبری است. دو روز پس از شایعه فوت این هنرمند، شبکه چهار صدا و سیما، در برنامه "شب موسیقی" گزارشی درباره وضعیت جسمانی او داد و چهره‌اش را روی آنتن برد. وبسایت خبرآنلاین نوشت: «بعد از یک دهه که تلویزیون سعی می‌کرد خبری درباره شجریان نرود یا در نهایت اگر چیزی از او پخش می‌شود اخبار انتقادی باشد، به نظر می‌رسد با خواننده "ایران‌ای سرای امید" مهربان‌تر شده‌اند.»
رأی دهید
دیدگاه خوانندگان
۴۷
یه شب مهتاب - استکهلم ، سوئد
ایشان جزئی از تاریخ و فرهنگ این مرز و بوم هستند و افسوس و صد افسوس که ما هیچ وقت نتوانستیم آن جور که شایسته استاد بود از ایشان قدردانی کنیم.
‌پنجشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۸ - ۰۸:۱۲
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.