تاریخچه قُمپز در کردن!

با تشکر به سایت ایرانیان یو کی بابت انتشار این مطلب مفید. قپوز در اصل آلت موسیقی شبیه دوتار در بین ملتهای تورک و از جمله تورکهای آزربایجان است که از جایگاه ویژه ای برخوردار است. جایگاه بلند مرتبه شعر و موسیقی و فرهنگ در بین ملتهای تورک بحدی بلند است که در اسطوره تورکهای اوغوز - دده قورقوت(راوی حماسه) به قپوز (ساز) دوتار خود سوگند یاد می کند.کلمه قپوز از ریشه کلمه قوپ در زبان تورکی(بمعنای هزیمت یعنی بسرعت از جای خود کنده شدن ) است. ریتم سریع و برخورد زخمه بر سیم قپوز نزد حماسه سرایان ملتهای تورک در به تصویر کشیدن حال و هوای سرشت ماجراجویانه انسان و تداعی طبیعت سرکش و اسب یعنی این یار دیرینه ما انسانها و جلوه گری آتشی است که از برخورد نعل اسبان تیز تاز با سنگها پدید می آید. این کلمه و این ساز و فرهنگ دیرینه داستانسرایی حماسی ملتهای تورک به فرهنگ داستانسرایی تورکهای شامانیست باز می گردد. آنچه که صدها سال بعدتر در اروپا به شکل Trubadur به فرهنگ و زبان کشورهای اروپایی راه پیدا کرد .

با تشکر به سایت ایرانیان یو کی بابت انتشار این مطلب مفید. قپوز در اصل آلت موسیقی شبیه دوتار در بین ملتهای تورک و از جمله تورکهای آزربایجان است که از جایگاه ویژه ای برخوردار است. جایگاه بلند مرتبه شعر و موسیقی و فرهنگ در بین ملتهای تورک بحدی بلند است که در اسطوره تورکهای اوغوز - دده قورقوت(راوی حماسه) به قپوز (ساز) دوتار خود سوگند یاد می کند.کلمه قپوز از ریشه کلمه قوپ در زبان تورکی(بمعنای هزیمت یعنی بسرعت از جای خود کنده شدن ) است. ریتم سریع و برخورد زخمه بر سیم قپوز نزد حماسه سرایان ملتهای تورک در به تصویر کشیدن حال و هوای سرشت ماجراجویانه انسان و تداعی طبیعت سرکش و اسب یعنی این یار دیرینه ما انسانها و جلوه گری آتشی است که از برخورد نعل اسبان تیز تاز با سنگها پدید می آید. این کلمه و این ساز و فرهنگ دیرینه داستانسرایی حماسی ملتهای تورک به فرهنگ داستانسرایی تورکهای شامانیست باز می گردد. آنچه که صدها سال بعدتر در اروپا به شکل Trubadur به فرهنگ و زبان کشورهای اروپایی راه پیدا کرد .

با تشکر به سایت ایرانیان یو کی بابت انتشار این مطلب مفید. قپوز در اصل آلت موسیقی شبیه دوتار در بین ملتهای تورک و از جمله تورکهای آزربایجان است که از جایگاه ویژه ای برخوردار است. جایگاه بلند مرتبه شعر و موسیقی و فرهنگ در بین ملتهای تورک بحدی بلند است که در اسطوره تورکهای اوغوز - دده قورقوت(راوی حماسه) به قپوز (ساز) دوتار خود سوگند یاد می کند.کلمه قپوز از ریشه کلمه قوپ در زبان تورکی(بمعنای هزیمت یعنی بسرعت از جای خود کنده شدن ) است. ریتم سریع و برخورد زخمه بر سیم قپوز نزد حماسه سرایان ملتهای تورک در به تصویر کشیدن حال و هوای سرشت ماجراجویانه انسان و تداعی طبیعت سرکش و اسب یعنی این یار دیرینه ما انسانها و جلوه گری آتشی است که از برخورد نعل اسبان تیز تاز با سنگها پدید می آید. این کلمه و این ساز و فرهنگ دیرینه داستانسرایی حماسی ملتهای تورک به فرهنگ داستانسرایی تورکهای شامانیست باز می گردد. آنچه که صدها سال بعدتر در اروپا به شکل Trubadur به فرهنگ و زبان کشورهای اروپایی راه پیدا کرد .

با تشکر به سایت ایرانیان یو کی بابت انتشار این مطلب مفید. قپوز در اصل آلت موسیقی شبیه دوتار در بین ملتهای تورک و از جمله تورکهای آزربایجان است که از جایگاه ویژه ای برخوردار است. جایگاه بلند مرتبه شعر و موسیقی و فرهنگ در بین ملتهای تورک بحدی بلند است که در اسطوره تورکهای اوغوز - دده قورقوت(راوی حماسه) به قپوز (ساز) دوتار خود سوگند یاد می کند.کلمه قپوز از ریشه کلمه قوپ در زبان تورکی(بمعنای هزیمت یعنی بسرعت از جای خود کنده شدن ) است. ریتم سریع و برخورد زخمه بر سیم قپوز نزد حماسه سرایان ملتهای تورک در به تصویر کشیدن حال و هوای سرشت ماجراجویانه انسان و تداعی طبیعت سرکش و اسب یعنی این یار دیرینه ما انسانها و جلوه گری آتشی است که از برخورد نعل اسبان تیز تاز با سنگها پدید می آید. این کلمه و این ساز و فرهنگ دیرینه داستانسرایی حماسی ملتهای تورک به فرهنگ داستانسرایی تورکهای شامانیست باز می گردد. آنچه که صدها سال بعدتر در اروپا به شکل Trubadur به فرهنگ و زبان کشورهای اروپایی راه پیدا کرد .

با تشکر به سایت ایرانیان یو کی بابت انتشار این مطلب مفید. قپوز در اصل آلت موسیقی شبیه دوتار در بین ملتهای تورک و از جمله تورکهای آزربایجان است که از جایگاه ویژه ای برخوردار است. جایگاه بلند مرتبه شعر و موسیقی و فرهنگ در بین ملتهای تورک بحدی بلند است که در اسطوره تورکهای اوغوز - دده قورقوت(راوی حماسه) به قپوز (ساز) دوتار خود سوگند یاد می کند.کلمه قپوز از ریشه کلمه قوپ در زبان تورکی(بمعنای هزیمت یعنی بسرعت از جای خود کنده شدن ) است. ریتم سریع و برخورد زخمه بر سیم قپوز نزد حماسه سرایان ملتهای تورک در به تصویر کشیدن حال و هوای سرشت ماجراجویانه انسان و تداعی طبیعت سرکش و اسب یعنی این یار دیرینه ما انسانها و جلوه گری آتشی است که از برخورد نعل اسبان تیز تاز با سنگها پدید می آید. این کلمه و این ساز و فرهنگ دیرینه داستانسرایی حماسی ملتهای تورک به فرهنگ داستانسرایی تورکهای شامانیست باز می گردد. آنچه که صدها سال بعدتر در اروپا به شکل Trubadur به فرهنگ و زبان کشورهای اروپایی راه پیدا کرد .