تاجیک‌ها دیگر در عروسی گریه نمی‌کنند

عکس مربوط به یک مراسم عروسی در تاجیکستان اما تزئینی است.رادیو فردا : تصور یک جشن عروسی بدون ساز و آواز بسیار سخت است اما دشوار‌تر از آن، تصور جشنی است که شرکت کنندگان در آن به جای بزم و پایکوبی، به موعظه یک مبلغ دینی گوش کنند و به گریه بیفتند.

 

اما چنین مجالسی در بخش چهارکوه ناحیه اسفرا در تاجیکستان مرسوم هستند؛ منطقه‌ای روستایی در شمال این کشور و چسبیده به مرز قرقیزستان با مردمی عمدتا بسیار محافظه‌کار و مذهبی.

 

حالا دولت تاجیکستان با یک ابتکار منحصر به فرد، تلاش کرده تا مجالس عروسی در چهارکوه را از عزا به جشن تبدیل کند.

سرویس تاجیکستان رادیو اروپای آزاد / رادیو آزادی گزارش داده که دولت این کشور نه تنها حضور مبلغان دینی و مذهبی و روضه خوانان در مجالس عروسی را ممنوع کرده بلکه اجرای برنامه یک گروه ساز و آواز و موسیقی در تمام عروسی‌های برگزار شده در بخش چهارکوه را اجباری اعلام کرده است.

 

عصام‌الدین خالق‌اف، نایب رئیس بخش چهارکوه گفته که شورای این منطقه با هزینه دولتی، ساز‌ها، بلندگو و دیگر وسایل لازم برای یک گروه موسیقی را فراهم و ۱۰۰ سامانی (پول ملی تاجیکستان؛ معادل ۲۰ دلار آمریکا) را به عنوان دستمزد خوانندگان تعیین کرده است.

هزینه اجرای این گروه هم بر عهده خانواده‌ای است که مراسم عروسی را برگزار می‌کند.

 

طاهر صفر، خبرنگار سرویس تاجیکستان رادیو اروپای آزاد / رادیو آزادی می‌گوید که حکومت تاجیکستان از نفوذ اعراب، افراط گرایی اسلامی، روحانیون و فرهنگ بیگانه در این کشور در هراس است.

 

آقای صفر به رادیو فردا می‌گوید که اگرچه منتقدان، آقای رحمان و حکومت تاجیکستان را به سرکوب آزادی‌های مذهبی و سیاسی متهم می‌کنند اما اکثر مردم این کشور از سیاست‌های حکومت خود در این زمینه حمایت می‌کنند.

او می‌افزاید که دین ستیزی شدید در دورانی که این کشور یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی بود و سپس جنگ داخلی تاجیکستان که اسلامگرایان در یک سمت آن قرار داشتند، باعث شده تا اکثر مردم تاجیکستان به رغم مسلمان بودن، دل خوشی از گروه‌های اسلامگرا نداشته باشند.

 

تاجیکستان کشوری فارسی زبان در آسیای میانه است که بیشتر هشت میلیون جمعیت آن را مسلمانان سنی پیرو مذهب امام اعظم (حنفی) تشکیل می‌دهند.

 

با وجود این، در قانون اساسی تاجیکستان که پس از استقلال آن از اتحاد جماهیر شوروی به تصویب رسید، این کشور کشوری سکولار توصیف شده که در آن دین از دولت کاملا جداست.

 

امامعلی رحمان، رئیس جمهور تاجیکستان، بیش از ۲۰ سال است که این سمت را در اختیار دارد.

او خواستار شکل‌گیری و تعمیق «هویت ملی» در این کشور بر مبنای‌ نژاد آریایی و زبان فارسی، اصول امپراتوری سامانیان و مذهب حنفی که یکی از معتدل‌ترین مذاهب اسلامی به شمار می‌آید، است.

 

حکومت امامعلی رحمان، مالکان مغازه‌های موسوم به «حجاب فروشی» را که در آن پوشش اسلامی برای زنان به فروش می‌رسد، تحت فشار شدیدی گذاشته که یا کار دیگری انتخاب کنند یا تعطیل شوند.

 

در تاجیکستان و بر اساس قانون، حضور افراد زیر ۱۸ سال در مساجد ممنوع است.

در دوران ریاست جمهوری آقای رحمان، احزاب سیاسی مخالف و به خصوص احزاب و جمعیت‌های اسلامگرا به شدت سرکوب شدند.

او همچنین از مردم این کشور خواسته تا به جای نام‌های عربی، نام‌های اصیل و باستانی فارسی را بر روی فرزندان خود بگذارند.

 

در آخرین اقدام از این دست، وزارت عدلیه در همین روزهای اخیر با ارسال نامه‌ای به حزب نهضت اسلامی تاجیکستان به رهبران این حزب چند روز مهلت داد تا خودشان حزب خود را تعطیل کنند.

 

در ماه‌های اخیر، برخی از جوانان و اتباع تاجیکستان با سفر به کشورهای جنگ‌زده‌ای مانند سوریه و عراق به گروه‌های تندروی اسلامگرا مانند حکومت اسلامی یا داعش پیوسته‌اند.

 

یکی از این افراد، گلمراد حلیم‌اف، از فرماندهان ارشد پلیس تاجیکستان است که مدتی ناپدید بود و ناگهان سر از سوریه در آورد.

طاهر صفر می‌گوید که حکومت تاجیکستان نمی‌خواهد این قبیل اندیشه‌ها و افراد «هویت ملی» این کشور را تهدید کنند.