چهارشنبه ۳ شهریور ۱۳۸۹ - ۲۵ آگوست ۲۰۱۰
روزی که بهار روی همه را کم کرد!
پدر محمد تقی بهار نیز مانند خود او لقب ملک الشعرایی داشته است. وقتی بهار جوان بعد از مرگ پدر مطرح شد و مدعی عنوان ملک الشعرایی، برخی در قوت طبع شعر او تردید کردند و او را به امتحانی بسیار دشوار مکلف نمودند.امتحان از این قرار بود که بهار میبایست در مجلسی حضور پیدا کند و با واژههایی که به او گفته میشد، از خود رباعی بسراید که دربرگیرنده همۀ آن واژه ها باشد.اولین سری واژهها از این قرار بود:خروس ، انگور ، درفش ، سنگو بهار اینچنین سرود :برخاست خروس صبح برخیز ای دوستخون دل انگور فکن در رگ و پوستعشق من و تو قصۀ مشت است و درفشجور تو و دل ، صحبت سنگ است و سبوستسپس واژه های :تسبیح ، چراغ ، نمک ، چناربهار سرود :با خرقه و تسبیح مرا دید چو یارگفتا ز چراغ زهد ناید ا نو ا رکس شهد ندیده است در کام نمککس میوه نچیده است از شاخ چنارو در آخر:گل رازقی ، سیگار ، لاله ، کشکو بهار چنین سرود :ای برده گل رازقی از روی تو رشکدر دیدۀ مه ز دود سیگار تو اشکگفتم که چو لاله داغدار است دلمگفتی که دهم کام دلت یعنی کشکبهار خود می گوید : در آن مجلس جوانی بود طناز و خودساز که از رعنایی به رعونت ساخته و از شوخی به شوخگنی پرداخته با این امتحانات دشوار و رباعیات بدیهه باز هل من مزید گفته و چهارچیز دیگر به کاغذ نوشت و گفت تواند بود که در آن اسامی تبانی شده باشد و برای اذعان کردن و ایمان آوردن من ، بایستی بهار این چهار چیز را بسراید :آینه ، اره ، کفش ، غورهمن برای تنبیه آن شوخ چشم دست اطاعت بر دیده نهاده ، وی را هجایی کردم که منظور آن شوخ هم در آن هجو به حصول پیوست و آن این است :چون آینه نورخیز گشتی احسنت !چون اره به خلق تیز گشتی احسنت!در کفش ادیبان جهان کردی پایغوره نشده مویز گشتی احسنت*منبع: گروه اینترنتی سرزمین مادری
iranian_x - ایران - وطنم
|
سلام.درود و رحمت خدا به اینچنین مردان بزرگی که باعث افتخار ایران و ایرانی است.روحش شاد باد. |
سهشنبه 29 شهریور 1390 |
|
Negah* - الما ن - فرانکفورت
|
بهار برای شرکت در جشنی، دارد میرود به روسیه. وقتی طیاره را وصف میکند، میگوید:. روز آدینه ببستیم ز ری رخت سفر**. پر کشیدیم سوی دیلم و دریای خزر**. بر بساطی بنشستیم، سلیمان کردار**. که صبا خادم او بود و شمالش چاکر**. به یکی پرش، از بر رسیدیم به بحر**. به دگر پرش، از بحر رسیدیم به بر**. |
سهشنبه 29 شهریور 1390 |
|