نامگذاری خیابانی در شهر پواتیه فرانسه به نام شیرین عبادی
رأی دهید
نامگذاری خیابانی در شهر پواتیه فرانسه به نام شیرین عبادیرادیو فردا , حسین قویمی :یکی از خیابان های شهر «پواتیه» در فرانسه تغییر یافت و نام یک زن ایرانی فعال حقوق بشر را به خود گرفت.مراسم نامگذاری و پرده برداری از پلاک «خیابان شیرین عبادی» شامگاه دوشنبه با حضور شهردار و عده ای از شخصیت ها و استادان دانشگاه این شهر انجام شد.شیرین عبادی که به این مراسم دعوت شده بود، پس از شرکت در این برنامه در گفت وگو با رادیو فردا ابتدا، در باره علت نامگذاری این خیابان فرانسوی به نامش، چنین می گوید.شیرین عبادی: شهر «پواتیه» در نزدیکی پاریس است و در واقع دومین شهر با اهمیت دانشگاهی در این کشور است.طبق تصمیم شورای شهر در جهت ایجاد برابری بین حقوق زن و مرد، شش میدان بزرگ و خیابان را به نام شش زن معروف نامگذاری کردند که یکی از این میادین به نام من نامگذاری شد. پنج نفر دیگر از زن های اساتید قدیمی فرانسه بودند که متاسفانه هیچ کدام از آنها در قید حیات نبودند و نام آنها به عنوان بزرگداشت شان قید شده بود.من چون فعلا در قید حیات هستم، برای افتتاح خیابان «شیرین عبادی» به آنجا رفته بودم که با حضور شهردار و رییس دانشگاه پواتیه و تعدادی از اعضای شورای شهر و اساتید این خیابان افتتاح شد.از این فرصت استفاده می کنم و راجع به حکم صادره برای عبدالرضا تاجیک از شما سوال می کنم که در واقع متهم به عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر در ایران شده است، که این کانون را شما و چند تن دیگر از همکاران تان تاسیس کردید. در این مورد خبری دارید؟متاسفانه آقای عبدالرضاتاجیک، خبرنگار شجاع ایرانی به شش سال حبس محکوم شده اند.پنج سال از این حبس بابت عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر صادر شده و یکسال دیگر به خاطر نشر اکاذیب بوده است.عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر، نه تنها جرم نیست، بلکه باعث افتخار نیز هست. زیرا بر اساس مصوبه عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۹، دولت ها مکلفند که مدافعان حقوق بشر را در انجام وظایفشان یاری کنند.بر اساس این مصوبه، مدافعین حقوق بشر می بایستی از مصونیت ویژه ای برای انجام فعالیت های خود برخوردار باشند.دولت ایران نیز به این قطعنامه رای مثبت داده است و بنابر این در درجه نخست، اصولا دولت ایران بر طبق ضوابط بین المللی حق ندارد که کسی را به علت فعالیت های حقوق بشری محکوم کند.در درجه دوم اینکه، آقای تاجیک عضو کانون مدافعان حقوق بشر نبودند بلکه همکار مطبوعاتی ما بودند که من به این مسئله افتخار می کنم.آقای تاجیک از یک دادرسی عادلانه محروم بودند، مدتها در حبس انفرادی به سر بردند. و همه ما می دانیم که این محکومیت ها برای چیست؟ این محکومیت ها برای این است که آقای تاجیک مانند بسیاری از خبرنگاران شجاعی که هم اکنون در زندان هستند، حاضر نشدند که قلمشان را در خدمت دولتیان بگذارد. ایشان حاضر نشد به دروغ چیزی را بنویسد.شما قصد دارید در این زمینه چکار کنید؟ فعالیت در مورد آقای تاجیک هم مانند سایر روزنامه نگارانی که در بندند از مدتها پیش شروع شده است. ما برای هر کدام از این افراد پرونده ای تشکیل داده و به گزارشگر ویژه بازداشت های خودسرانه و همچنین به کمیساریای عالی حقوق بشر نیز اطلاع داده ایم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
