آیا کرم بوتولیز واقعا اثر دارد؟

آیا کرم بوتولیز واقعا اثر دارد؟

متخصصان پوست و مو می گویند در دو سه ماه اخیر بیماران متعددی را دیده ‌اند که از کرم بوتولیز استفاده کرده ‌اند و برای هر بسته‌ اش بیش از 100هزار تومان هزینه کرده‌اند، اما اثر مطلوبی ندیده‌اند.

وقتی از دکتر مریم یوسفی، متخصص پوست، درباره این کرم‌ ها می ‌پرسم، می‌ گوید: "بله، به من هم مراجعه کرده‌ اند و من از اغلب ‌شان این سوال را پرسیده‌ام که مگر نمی ‌گویید در تبلیغاتش ‌گفته‌ اند  صددرصد ضمانت دارد، پس چرا از فروشنده نخواسته ‌اید پول ‌تان را پس دهد؟ و در کمال تعجب، جواب شنیده ‌ام که ما تماس گرفتیم، اما آن ها گفتند این دارو در 80 تا 90 درصد بیماران خیلی خوب اثر می‌ کند و فقط در 10 تا 20 درصد جواب نمی‌ دهد و شما جزو همان 10 تا 20 درصد هستید!"

دکتر یوسفی می‌ گوید: "به تازگی، انجمن متخصصان پوست ایران هم طی اطلاعیه ‌ای، این کرم را فاقد سم بوتولینوم دانسته و اعلام کرده است که این کرم، مجوز بهداشتی برای ورود قانونی به کشور را ندارد."

در تبلیغات کرم بوتولیز، آن را با آمپول بوتاکس مقایسه کرده ‌اند. این مقایسه درست است؟

به هیچ وجه! اصلا اسمی که برای این محصول انتخاب شده، گمراه‌ کننده است و برای رقابت با سم بوتولینوم که در آمپول ‌های بوتاکس وجود دارد، انتخاب شده است، در حالی که سم بوتولینوم یک پروتئین حساس به حرارت است و اصلا نمی ‌تواند در دمای اتاق سالم بماند. پودرهای موجود در ویال‌ های بوتاکس باید در فریزر و پودر موجود در ویال ‌های دیسپورت (که تنها داروی تزریقی فلج‌ کننده عضله، با اهداف زیبایی تایید شده توسط وزارت بهداشت ایران است) باید در یخچال نگهداری شوند و به محض آماده کردن این پودرها با نرمال سالین، دارو باید طی چند ساعت تزریق شود، زیرا در غیر این صورت تاثیر دارو از بین خواهد رفت.

حالا ببینید که با داروی به این حساسی چه شوخی مضحکی انجام داده‌ اند!

آیا این دارو فقط با مالیدن روی پوست می ‌تواند به عمق عضلات نفوذ کند؟

تزریق سم بوتولینوم توسط سرنگ‌ های انسولین به داخل عضلات مورد نظر، باید توسط متخصص پوست و مو انجام شود تا تاثیرگذار باشد و با حداقل عوارض احتمالی همراه باشد. اگر این سم با مالیدن آن روی پوست به داخل پوست نفوذ می ‌کرد، دیگر چه نیازی به تزریق آن با سوزن به داخل عضله بود و چه نیازی بود که بیمار درد تزریق این دارو را تحمل نماید.

در اینجا باید اشاره کنم که امروزه داروهایی شبیه بوتاکس ساخته شده‌ که شامل پروتئین ‌های قابل نفوذ به پوست هستند و عملکردی شبیه بوتاکس دارند و عضلات را شل می ‌نمایند. این داروها شامل argireline و پپتید syn-Ake هستند که اگرچه به موثر بودن این داروها حتی با کاربرد موضعی عقیده دارم، اما باید توجه داشت اگر بخواهیم این اثر را با تزریق بوتاکس مقایسه کنیم، نمره‌اش 5 در برابر 20 است.

با این داروها حداکثر می ‌توان میزان ماندگاری فلج عضلات حاصل از تزریق بوتاکس را مدتی طولانی ‌تر کرد، پس هرگز نباید انتظار داشت فردی که داروهای شبیه بوتاکس را استفاده می ‌کند، نتیجه ‌ای مشابه فردی که بوتاکس تزریق می ‌کند، داشته باشد.

باید بدانیم که بوتاکس و مواد شبه بوتاکس همگی هدف ‌شان قطع ارتباط عصب و عضله و به این ترتیب فلج نمودن موقت آن است. به این ترتیب، چین و چروکی که به واسطه انقباضات عضلانی به وجود آمده‌ اند، مثل چین ‌های بین دو ابرو (اخم)، پیشانی و اطراف چشم ، همگی به‌ طور قابل ‌توجهی بهتر خواهند شد. اما باید بدانیم که هر چین و چروکی را نمی توان با بوتاکس برطرف کرد.

برخی چین و چروک‌ ها برای برطرف شدن نیازمند تزریق یک ماده ی پرکننده (مانند چربی خود فرد یا ژل‌های استاندارد) هستند. برخی چین و چروک‌ ها نیازمند کاربرد لیزر می‌ باشند. برای برخی چین و چروک‌ ها و افتادگی‌ ها ، اقدامات جراحی که توسط جراحان پلاستیک انجام می ‌شود، لازم است.

پس برای از بین بردن چروک‌ های صورت‌ مان چه کنیم؟

برای جوان ‌سازی چهره نیاز به معاینه فرد توسط متخصص پوست یا جراح پلاستیک وجود دارد. سپس می ‌توان تصمیم گرفت که کدام اقدام درمانی شامل تزریق بوتاکس، تزریق چربی، تزریق ژل، لیزردرمانی ، میکرودرم ابریژن و بالاخره جراحی پلاستیک و لیفتینگ برای بیمار مفید خواهد بود.

لذا قبل از هر اقدامی برای جوان‌ سازی چهره و قبل از خرید محصولاتی که خیلی درباره ی آنها تبلیغ می‌ شود و شما اطلاع درست و دقیقی درباره ‌اشان ندارید، باید با متخصص پوست و مو مشورت کنید.