فواید پنهان پیوند عضو

فواید پنهان پیوند عضو

شریل جانسون، مادر ۳۷ ساله ای که سه سال برای عمل پیوند کلیه صبر کرد و وقتی شش سال پیش کلیه ای مناسب پیدا شد و به او پیوند زدند، بدنش آن را نپذیرفت، باقیمانده امیدی را هم که به ماندن و بخت مشاهده بزرگ شدن پسر چهارده ساله اش داشت از دست داد.

تا اینکه یک سال پیش، پزشکان به شریل مژده دادند که کلیه مناسب دیگری پیدا شده است.

عمل پیوند به خوبی و خوشی انجام و خانم جانسون راهی خانه شد ولی دیری نگذشت که پسرش که حالا نوجوانی شانزده ساله شده متوجه تغیراتی در اخلاق ورفتار مادرش شد؛ مادری که آرام و صبور بود حالا سر هیچ و پوچ داد می زد و به پسرش پرخاش می کرد.

عاقبت روزی فرزند به خود جرأت داد و به مادر گفت که از روزی که صاحب کلیه پیوندی شدی اخلاق و رفتارت خیلی بدتر شده، حتماً آن را از آن مردی که کلیه اش را صاحب شده ای به ارث بردی!

شریل از این حرف ناراحت که نمی شود هیچ، از خدا خواسته به تغییر خلق و خوی خود اعتراف می کند تا راز مهمتری را فاش کند.

شریل که تا قبل از بیماری کلیه، کارمند باشگاه فوتبال شهر کوچک پرستون بود، تمام عمر مشتری پر و پا قرص رمانهای عشقی و به اصطلاح " آبگوشتی" بود، از آن داستانهایی که با شرح عروسی باشکوه دو دلداده و صلح و دوستی در جهان به صفحه آخرش می رسید.

راز شریل این بود که از وقتی که صاحب کلیه تازه شده، رغبت خواندن این جور داستان ها را نداشته، درعوض، شیفته آثار نویسندگانی مثل داستایفسکی و جین آوستین شده و مطمئن است که این سلیقه ادبی همان مردی بوده که کلیه اش به او عمر تازه ای بخشیده و از این تغییر سلیقه اصلا ناراضی نیست.

تجربه شریل، بحث با سابقه ای را دوباره زنده کرد که مدتی است بین پژوهشگران آمریکایی و بریتانیایی جریان داشته است، دانشوران آمریکایی پیرو نظریه ای اند که اسمش را گذاشته اند "پدیده حافظه سلولی" که در مواردی مثل پیوند کلیه شریل از عضو پیوندی به گیرنده منتقل می شود.

پژوهشگران در این دیار اگرچه امکان انتقال رفتاری یا سلیقه ای را در پیوند عضو رد نمی کنند ولی می گویند برای اطمینان از وجود چنین پدیده ای به شواهد علمی بیشتری نیاز دارند.

در این میان، شریل جانسون گفته دلیل تغییر در رفتار و سلیقه ادبی من هرچه باشد، موضوع مهمتر آن است که زنده ام و می توانم شاهد بزرگ شدن پسرم باشم.

... و با این خبر مسرت بخش، سال نو خورشیدی مبارکتان باد.