معیارهای انتخاب همسر

معیارهای انتخاب همسر

اینکه با چه فردی و در چه زمانی ازدواج کنید و خود را متعهد به یک رابطه مقدماتی کنید، از جمله تصمیمات بسیار با اهمیت زندگی میباشند که پیامدهای بلند مدت و حتی همیشگی نیز به همراه دارند. بنابراین نباید آنها را بی اهمیت انگاشته و یا شتابزده عمل کنید. همچنین نباید بدون اطلاعات کافی و ملاحظات دقیق، همسر آینده خود را برگزینید. شما نبایستی در اتخاذ اینگونه تصمیمات پیرو احساسات و هیجانات خود باشید، چرا که آنها بسیار گمراه کننده و سطحی نگر میباشند. به هر صورت احساسات خود را هنگام تصمیم گیری لحاظ کنید، اما پیرو قضاوت و منطق خود باشید.

به منظور برخورداری از یک رابطه زناشویی رضایت بخش و بلند مدت، شما باید با خود و شریکتان محترمانه، صادقانه و با ملاحظه رفتار کنید. غالب افراد از اهمیت رفتار مناسب با شریک خود آگاه هستند، اما  اینکه نحوه رفتار با خودشان نیز به همان اندازه حایز اهمیت است، بی اطلاع میباشند (حتی مهم تر از نوع رفتار با شریک).

با خود و طرف مقابل خود صادق و صریح بوده و محترمانه رفتار کنید. چنانچه شما رفتار مناسبی با شریک خود نداشته باشید، راهی را هموار میسازید که به مشکلات، رنجش و نفرت منتهی میگردد. اجازه ندهید ناکامی ها، رنجشها و مشکلات کوچک درون شما انباشته گردیده و به مرور زمان  تبدیل به افسردگی و تنفر در شما گردند. برای خود احترام قائل باشید و بگذارید شریک شما بداند که چه چیزهایی برای شما دارای اهمیت است. چنانچه شما از کشمکش ها و تعارضات اجتناب ورزید، قادر نخواهید بود از  یک رابطه بلند مدت و رضایت بخش برخوردار گردید.

این زندگی متعلق به شماست و شما نسبت به آن مسئول می باشید. با خود نسبت به اینکه خواهان چه نوع زندگی آرمانی مبتنی بر نیازها و ارزشهایتان می باشید، صادق بوده و بطور فعال برای دستیابی به آن ها تلاش کنید. همچنین از اینکه شریک شما بایستی از کدام ویژگیهای شخصیتی و ارزشی  برخوردار باشد آگاهی داشته باشید. با خود درباره حداقل نیازها ، و اینکه درصورت محقق نشدن چه میزان از زندگی آرمانی خود، همچنان در زندگی احساس رضایت خواهید کرد، صریح و صادق باشید. سپس مطمئن گردید که شما در مورد آن واقع بین بوده و هیچگاه وارد رابطه ای که تامین کننده حداقل نیازها و انتظارات تان نمیباشد، نخواهید شد.

اینها استاندارها و معیارهایی میباشند که شما باید هنگامی که فردی را بعنوان یک همسر بالقوه در نظر میگیرید، مد نظر قرار دهید. ببینید آیا وی با معیارهای شما هماهنگی دارد یا خیر. چنانچه موردی در فرد مقابلتان وجود دارد که احتمال دارد شما را به زندگی کمتر از حد انتظاراتتان سوق دهد، از وی صرفنظر کرده و دیگر وقت خود را صرف آن رابطه نکنید. این عاقلانه نیست که زمان زیادی را با یک فرد نامناسب سپری کنید تا اینکه یک فرد مناسب حال شما از راه برسد. این عمل شما را در ریسک ایجاد یک پیوند عاطفی با آن فرد قرار میدهد، که ممکن است پایان دادن به آن رابطه را برایتان بسیار دشوار و یا حتی غیر ممکن سازد. در ضمن اینگونه رفتاربی انصافی و بی حرمتی به فرد مقابلتان محسوب میگردد.

شناخت صحیح از یک فرد زمانی زیادی را میطلبد. با چیزی که در آغاز رابطه با آن مواجه میشوید گمراه نشوید. هنگامی که رابطه تازه و نوپا است افراد تمایل دارند به بهترین نحو رفتار کنند. اما پس از برقراری رابطه فرد ممکن است کاملا متفاوت از روزهای نخست آشنایی با شما رفتار کرده و شخصیت واقعی خود را نمایان سازد.

هیچگاه در نخستین مراحل آشنایی و رابطه، خود را متعهد و پای بند طرف مقابلتان نکنید. شما تنها مجاز هستید به فرد مقابلتان تعهد دهید که زمان بیشتری را با وی خواهید گذراند، و یا توافق کنید، مادامیکه در حال شکل دهی رابطه و شناخت بیشتر و بهتر از یکدیگر میباشید، بطور انحصاری تنها با فرد مقابلتان رابطه داشته باشید. همچنین باید تعهد دادن و سرسپردگی را تا زمانی که با یکدیگر حداقل 2 بار مشاجره نداشته اید به تعویق اندازید، تا بتوانید در یابید که هر کدام از شما هنگام خشم و ناسازگاری چگونه عمل کرده و واکنش نشان میدهد.

چنانچه شما تمام اوقات با شریک خود مهربان، سازگار و موافق باشید. همواره به چیزی که شریکتان خواهان آنست تن دهید. هرگز مخالفت نکنید و هرگز از شریکتان نخواهید که خودش را با شما وفق دهد، شما نداسته به فرد مقابلتان می آموزید که نیازها و خواسته های شما بی ارزش و بی اهمیت میباشند.شما به فرد کمک می کنید تا  بیاموزد نسبت به شما با احترام و حساسیت رفتار نکند. با این رویه آزردگی ها، ناکامی ها، نومیدی ها، رنجش ها و خشم به مرور زمان در شما انباشته گشته و در نهایت  رابطه برای شما زهرآگین میشود.

لازم است شریک بالقوه شما، شما را کاملا بشناسد، بنابراین خود را در دسترس قرار داده و از همان ابتدا با وی روراست، صریح و صادق باشید. چنانچه شما رابطه را با پنهان کاری و تظاهر آغاز کنید،  قادر نخواهید بود به یکدیگر اعتماد کرده و از یک رابطه سالم برخوردار گردید. شما ممکن است پیوسته از این کابوس که روزی شریک شما ناگهان به ماهیت واقعی شما پی ببرد، دیگر شما را دوست نخواهد داشت و یا مورد پذیرش قرار نخواهد داد، ترس همه وجود شما را دربرگرفته و در رابطه احساس ناامنی کنید. اگر شما از همان ابتدا در دسترس باشید و صادقانه و صریح همان گونه که هستید باشید و رفتار کنید، بالطبع برخی افراد به شما علاقه مند خواهند شد و برخی نیز شما را طرد خواهند کرد. اما احساسات و پذیرش از سوی افرادی که به شما علاقمند شده اند، واقعی و استوار خواهد بود.

وجه اشتراکات پیشنهادی برای برخورداری از یک رابطه رضایت بخش:

1- اعتقادات و ارزشهای اساسی و مهم در رابطه با اخلاقیات، مذهب، مسایل فرهنگی، سیاسی و معنوی.

2- روش زندگی. میزان نیاز و میل به عطوفت، محبت و در کنار یکدیگر بودن. نحوه تعلیم و تربیت فرزندان. معیارهای بهداشت و نظافت فردی و نظم و ترتیب. داشتن و یا نداشتن فرزند. اعتقادات نسبت به تقسیم کار و مسئولیت ها.

3- سطح نیاز و تمایل به فعالیتهای اجتماعی (نوع فعالیت و تناوب آنها). میزان معاشرت با خانواده، دوستان و دیگران.

4- سطح تحصیلات.

5- پایگاه اجتماعی و اقتصادی.

6- اهداف مهم زندگی شخصی.

7- جذابیت و زیبایی چهره.

8- نگرش شما به ازدواج، پول و رابطه جنسی.

نکته:در ابتدای رابطه ار آنجایی که احساسات در اوج خود میباشند، ممکن است موارد فوق بی اهمیت جلوه کننده. اما بی اعتنایی به هر کدام از آنها میتواند به شکست در رابطه منجر گردد.

نکته: با اینکه موارد فوق بطور 100 درصد نمیتواند متضمن یک ازدواج رضایت بخش باشند، اما عدم توجه به آنها به حتم رابطه را با خطر ناکامی مواجه میسازد.

نکته:البته احتمال اینکه دو فرد در تمام موارد مذکور با یکدیگر همخوانی داشته باشند، بسیار اندک است. اما باید تا حد امکان هنگام همسر گزینی آنها را لحاظ کرد.

اجتناب از اشتباهات رایج:

1- انکار  و یا نادیده گرفتن اطلاعاتی که تاکنون از طرف مقابلتان کسب کرده اید و  نشانه یک مشکل و یا رفتار نامناسب است.

2- تنها بروی جنبه های مثبت تمرکز کردن. عدم تمایل به شناخت ضعف ها، محدودیتها، جنبه های منفی و عادات ناپسند طرف مقابل. شما بایستی منصفانه جنبه های منفی و مثبت فرد مقابل خود را ببینید و مورد ارزیابی قرار دهید.

3- تصمیم گیری درباره اینکه فرد مقابلتان مناسب و درخور  شماست یا خیر، هنگامی که دیوانه وار عاشق وی شده اید و یا در مراحل نخست رابطه بسر میبرید. هنگامی که شما دیوانه وار عاشق کسی هستید، از احساس خود لذت ببرید، اما محتاط باشید. در این وضعیت شما در یک حالت خلسه و سرخوشی شگفت انگیزی بسر میبرید و براحتی توسط احساسات خود گمراه میشوید. بنابراین در این مقطع و برهه حساس هیچگونه تصمیم مهمی اتخاذ نکنید. اجازه دهید این احساسات خوشایند فروکش کنند و سپس در مورد فرد مقابل و رابطه خود تصمیم نهایی را اتخاذ کنید.

4- نادیده گرفتن احساسات خودتان. چنانچه شما در کنار فرد مورد نظرتان احساس خوبی ندارید، از اینکه خودتان باشید بیم دارید، و یا قادر به صحبت کردن در مورد برخی مباحث خاص و یا مسایل حساس نیستید، از وی صرفنظر کنید و به جستجوی خود ادامه دهید. چنانچه به طرف مقابل خود اعتماد ندارید و یا هنوز بطور کامل مورد پذیرش وی قرار نگرفته اید، به فرد مقابل خود بعنوان یک شخص ویژه و مهم در زندگی خود ننگرید.

5- انتخاب فردی که نیاز به تغییر دارد. تصور کنید که قادرید وی را تغییر داده و به وی رفتار صحیح را بیاموزید، در زندگی هدایتش کنید و یا آنقدر دوستش دارید که قادرید از کاستی ها و  عیوب وی چشم پوشی کرده و آنها را  تحمل کنید.

6- انتخاب فردی که به شما نیاز دارد. فردی را برگزینید که شما را دوست دارد و تمایل دارد در کنار شما باشد. نه کسی که به شما محتاج است. چراکه ممکن است پس از برآورده شدن نیازش در آینده، دیگر خواهان شما نباشد.

7- وارد رابطه ای شوید در حالی که  کماکان عشق پیشین خود را فراموش نکرده اید، و خاطرات گذشته و اندوه از دست دادن شریک پیشین از ذهن و دل شما بطور کامل خارج نگشته است.

8- همیشه مهربان و سازگار بودن، همواره به فکر خوشحال کردن و راضی نگه داشتن طرف مقابل بودن، انجام ندادن کاری که طرف مقابل را ناراحت کند. و یا تلاش فراوان برای آنکه طرف مقابل شما را دوست داشته باشد. رابطه باید برای هردوی شما مفید و موثر باشد. مسئولیت شکل دهی این رابطه مفید و موثر نیز به عهده هر دوی شماست.

 

نکات مهم دیگر:

1- شما قادرید با اجتماعی بودن و دوستانه برخورد کردن با دیگران احتمال یافتن شریک مناسب خود را افزایش دهید، و در مقابل با صحبت نکردن با دیگران و منزوی کردن خود این احتمال را کاهش دهید.

2- یافتن شریک را هدف اصلی زندگی خود قرار ندهید. برخورداری از سلامت جسم وروان و تامین نیازهای شخص خودتان باید هدف اصلی زندگی یتان باشد. دوست داشتن خودتان باید در اولویت باشد.

3- در جهان خیالی و فانتزی زندگی نکنید و مفهوم ازدواج را از فیلم ها و رمان های عاشقانه اقتباس نکنید.

4- علت اصلی ازدواج ناموفق و انتخاب یک فرد نامناسب عزت نفس و اعتماد بنفس پایین شخص انتخاب کننده میباشد.

5- هیچگاه عشق و رابطه جنسی را با یکدیگر اشتباه نگیرید.

6- تساوی حقوق باید شالوده رابطه شما باشد. افراد باید متناسب با چیزی که می بخشند از یک رابطه منتفع شوند.

7- برخورداری از  بلوغ هیجانی و اجتماعی شما و شریکتان  قبل از قدم  نهادن به یک رابطه بلند مدت ضروری است.

8- فراگیری نحوه رفتار صحیح با جنس مخالف و روابط جنسی سالم و رضایت بخش توسط هر دو طرف پیش از ازدواج الزامی است.

9- علاقه، دوستی، احترام، پذیرش و اعتماد دو جانبه لازمه یک زندگی مشترک است.

10- استقلال مالی و فکری فرد مقابل شما بسیار مهم است. هیچگاه به فردی که به لحاظ مادی و مهم تر از آن از نظر فکری و تصمیم گیری به خانواده خود وابستگی دارد، پای بند نگردید.

11- واقع گرا باشید و نه آرمانگرا. از شریک خود انتظار نداشته باشید تمام نیازهای شما را برآورده سازد.

12- شناخت کافی خود و آگاهی از اهداف شخصی در زندگی، پیش شرط آغاز هر رابطه ای است.

13- اینکه چگونه دو فرد پیش از ازدواج با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و گفتگو میکنند پیش آگهی میزان رضایتمندی پس از ازدواج است. چنانچه شریک شما چندان با شما گفتگو نمیکند و تعاملات عمدتا بصورت بحث و جدل میباشند، تصور نکنید وی پس از ازدواج تغییر خواهد کرد.

14- دخترانی که پدری دلسوز و صمیمی دارند، تمایل دارند جذب یک مرد قابل اعتماد گردند. پسرانی که مادری سرد وبی محبت دارند، تمایل دارند با زنان مضطرب و سرد قرار ملاقات بگذارند. پژوهشها حاکی از آن است که دختران جذب مردی میشوند که شباهت به پدرانشان دارند و پسران نیز جذب دخترانی میشوند که شباهت به مادرانشان دارند.