گرایشات همجنس خواهانه در نوجوانان
همجنس بازی در همه جوامع و فرهنگ ها وجود داشته است. فاکتور های بیولوژیک و اجتماعی در تعیین گرایش جنسی نقش دارند. دوقلوهای همسان ( حتی آنها که در خانواده های جداگانه بزرگ شده اند) میزان تطابق بیشتری در گرایش جنسی نسبت به آنچه تنها از روی شانس پیش بینی می شود نشان می دهند, ولی این رقم به 100% نمی رسد, در صورتی که اگر ژنتیک به تنهائی دخیل بود این توقع را داشتیم.به نقل از درسنامه طب اطفال نلسون 2006- کتاب رسمی مرجع پزشکان و دانشجویان پزشکی
بعضی مطالعات تفاوت هائی در اندازه مناطق معینی از مغز در افراد هم جنس باز پیدا کرده اند ولی این یافته ها همیشگی نیستند. حتی اگر این تفاوت تایید شود , تحقیقات بیشتر باید معلوم کند که تفاوت در نتیجه همجنس بازی است, یا خود عامل آن است. میزان آندوژن ها و استروژن ها( هورمون های جنسی) در افراد همجنس باز و غیر همجنس باز متفاوت نیست. اینکه قبل از تولد در معرض استروئید قرار گرفتن بر گرایش جنسی تاثیر دارد نامعلوم است. در مورد اینکه فاکتور های اجتماعی چگونه بر گرایش جنسی اثر می گذارند اطلاعات بسیار کمی در دسترس است. هر چند قطعی است که والدین با دختر و پسر رفتار متفاوتی دارند معلوم نیست چگونه این کنش های متقابل بر گرایش جنسی اثر می گذارند.
تخمین زده می شود که حدود 5-1% افراد بزرگسال خود را به عنوان افراد هم جنس باز می شناسند. با توجه به نظر نامساعد جامعه نسبت به همجنس بازی این کودکان در معرض خطر اعتماد به نفس پائین , طرد شدن, آزار کلامی ,و حتی حمله فیزیکی قرار دارند. هر چند رفتار های جنسی و نه جهت گیری جنسی خطر بیماری های آمیزشی را تعیین می کند, مردان جوان هم جنس باز علی رغم خطر عفونت ایدز, در رفتار های جنسی پر خطر شرکت می کنند. بنا به دلائل پزشکی و روانی - اجتماعی , پزشک باید محیطی فراهم کند که نوجوان به راحتی بتواند در مورد گرایش جنسی اش صحبت کند.
دانستن اینکه فرد هم جنس باز است و گفتن آن به والدین اغلب بسیار استرس زا است. به خصوص وقتی که نوجوان می داند پدر و مادر رفتار دوستانه و حمایتی نخواهند داشت. هر چند بسیاری از والدین هم جنس باز بودن فرزندشان را قبول می کنند, برخی والدین, مخصوصا آنها که همجنس بازی را غیر اخلاقی می دانند, ممکن است فرزندشان را طرد کنند. نوجوان همجنس باز در معرض خطر بالای بی خانمانی قرار دارد. نوجوان باید بداند که حتی والدینی که نهایتا همجنس باز بودن فرزندشان را قبول می کنند,در آغاز از سلامتی فرزند خود شوکه و هراسناک باشند, یا اینکه با از دست رفتن آینده ای که برای کودک انتظار داشتند ناراحت باشند.
گاه لازم است به پدر و مادر اطمینان داده شود که آنها باعث همجنس بازی فرزندشان نشده اند.والدین باید بدانند که درمان هائی که برای تغییر جهت گیری جنسی طراحی نشده اند نه تنها مفید نیستند بلکه اعتماد به نفس کودک را کاهش می دهند و باعث تشدید احساس گناه می شوند. پزشک باید بتواند در صورتی که اطلاعات خودش کافی نیست گروه های حامی و مشاوره ای معرفی کند, که بتواند راجع به این مسائل با نوجوان و والدینش صحبت کنند.
جوان همجنس باز از طریقه رفتار باهمجنس خواهی در مدرسه, گروه همسن و سایر گروه های جامعه تاثیر می پذیرد. گرفتن اطلاعات بی طرفانه در مورد همجنس بازی در این شرایط ممکن نیست و جوک در مورد همجنس بازی, طعنه و تمسخر و خشونت بسیار شایع است. عجب نیست که جوانان و بالغین همجنس باز نسبت به عموم جمعیت میزان نگرانی و اختلال خلقی بیشتری دارند. افزایش میزان مصرف مواد و خودکشی در این گروه گزارش شده است. پرسنل پزشکی نقش مهمی در پیدا کردن این مشکلات دارند.
هر چند آموزش روش های ایمن ارتباط جنسی در برنامه ویزیت تمام نوجوانان باید وجود داشته باشد, پزشک باید بداند که برخی رفتار های جنسی مردان همجنس باز, خطر انواع معینی از بیماریهای آمیزشی را افزایش می دهد. آمیزش آنان راه موثری برای اکتساب عفونت هپاتیت B وCMVو HIV است. التهاب ناحیه مقعد ناشی از سوزاک , کلامیدیا , تبخال تناسلی , سیفلیس یا زگیل تناسلی ممکن است رخ دهد.
