آموزش مسائل جنسی به کودکان
سکسوآلیته یکی از ارکان مهم زندگی انسان است. اما در زمینه آموزش مسائل جنسی هنوز شاهد نقصان هایی در جامعه هستیم، که می بایست به آنها پرداخته شود. حال این سوال مطرح می شود که آیا در فضای مملو از خفقان جوامع سنتی / مذهبی، که در آن سکسوآل بودن انسان انکار و سرکوب می شود، ایفای چنین مسوولیتی ممکن است؟
خوب بهتر است به جای اینکه پشت موانع محتمله، ناامیدانه خود را ببازیم، سعی کنیم با استفاده از حداقل امکانات موجود و کمی خلاقیت ولو در نهایت محدودیت ها، کمال بازدهی را داشته باشیم. گاهی برای حل مشکلات و مصائب، معدود راههای ممکن ناچیز بشمار می آیند، اما در دراز مدت کیفیت مطلوب را فراهم می آورند. بعنوان مثال خانواده که نخستین نهاد اجتماعی که شخصیت فرد در آن شکل می گیرد، می تواند ساده ترین و موثرترین نهاد آموزش سکسوآلیته به افراد باشد. تا بحال چند درصد از شما در کودکی پدر و مادر خود را در حال بوسیدن و عشق بازی دیده اید؟ یا چند نفر تا بحال با ایشان در مورد مسائل جنسی به مباحثه نشسته اید؟ متاسفانه گفتگو در این گونه موارد تابو است و در فرهنگ ما هنوز "جا نیفتاده" است.
البته چگونگی آموزش جنسی به کودکان خود از لحاظ روانشناختی نیاز به آموزش و رعایت برخی نکات دارد. یکی از موارد بارز در این زمینه، مساله خود ارضایی کودکان است. خودارضایی/ جلق زدن کودکان، امری طبیعی است. دخترها حتی از سنین دو سه سالگی از روی کنجکاوی با سکس ابزار خود بازی می کنند، و پسران نیز علاوه بر "انگولک"، به شکم خوابیده و خود را به زمین/ تشک و یا غیره می مالند. تابحال موارد معدودی در مورد به ارگاسم رسیدن کودکان ثبت شده است، به هر حال آنچه حائز اهمیت است، آگاهی به رفتار جنسی کودکان و ترغیب آنها به انجام درست آن می باشد؛ تا مبادا در این زمینه احساس گناه، عذاب وجدان و حقارت نمایند. در صورت مشاهده چنین صحنه ای هرگز کودک را از انجام خودارضایی منع نکنید، بلکه بگذارید تا با کنجکاوی بدن خود را بشناسد و از انجام این کار احساس خوبی داشته باشد؛ وگرنه در آینده در ابراز علایق، احساسات و خواستهای جنسی اش دچار مشکل خواهد شد. فراموش نکنید تنبیه در این گونه موارد عقده می سازد.
بدین ترتیب شما به او می آموزید که اجازه لمس و لذت بردن از بدنش تنها در اختیار "اوست"، و در صورت عدم تمایلش هیچ کس اجازه تعدی و تجاوز به آن را ندارد. مشکل اصلی والدین این است که با فرزندان خود «دوست صمیمی» نیستند، این لازمه راحتی صحبت کردن پیرامون موارد جنسی است. و تنها زمانی کودک اتفاقات را برای شما تعریف خواهد کرد که این اطمینان و اعتماد و نزدیکی را به شما داشته باشد. چه بسی کودکانی که حتی در محیط خانواده قربانی سو استفاده های جنسی افراد فامیل می شوند ولیکن جرات/ شرایط امن صحبت کردن راجع به آن را ندارند.
این حق بچه هاست که در مورد سکس بدانند. پس چه بهتر که این آگاهی توسط خانواده به آنها برسد، تا اینکه توسط دوستان و یا فیلم های سوپر؛ منابعی غیر قابل اعتماد و ناشی که ممکن است بینش او را نسبت به امور جنسی منفی نمایند. با ابراز عشق در حضور کودکان به آنها بفهمانید که بوسیدن و سکس امری عاطفی و مطلوب است. به هنگام سکس در اتاق را قفل نکنید، این کار باعث برانگیخته شدن احساس کنجکاوی او می شود، سعی کنید بعداً در این مورد برای او به زبان خودش توضیح دهید. از بوسیدن و ناز دادن آنها در مقابل دیگران خجالت نکشید، بگذارید مهر ورزیدن، برایشان امری طبیعی شود، نه تابو!
یکی دیگر از معضلات والدین برخورد صحیح و پاسخ "مناسب" به سوالات بی پایان کودکان در زمینه مسائل جنسی و تولید مثل است. کودکان تا سن هفت سالگی علاقه زیادی به پرسش در مورد چگونگی تولید مثل و اندام تناسلی دارند و بکرات در بازی های کودکانه شان نقش «دکتر» را بازی می کنند. سعی کنید در پاسخ به سوالات کودکان داستان بافی نکنید و حقیقت امر را به نحوی نه اغراق آمیز و نه بیش از حد خلاصه شرح دهید. حال از چه واژه هایی استفاده باید نمود؟ برخی از روانشناسان معتقدند بکارگیری واژه های صحیح علمی مانند : سکس ابزار، واژن، رحم، چُل، خایه، باسن، پستان، دخول، سکس، جنین، زاییدن و ... بهتر از بکارگیری واژه های عامیانه است. برخی نیز واژه های عامیانه را کم دردسرتر می دانند. به نظر من مهم این است که مثلا به آنها بفهمانیم «نوزاد از واژن زن بدنیا می آید» و از "بازار خریده" نمی شود! در هر صورت کودک باید درسن هفت سالگی با این واژه ها تا حدی آشنایی داشته باشد.
دوره دوم از هفت تا چهارده سالگی، دوره ای است که کودک بتدریج پا به دوران بلوغ گذاشته و کنجکاوی و ماجراجویی خاصی در مورد چگونگی انجام امور جنسی دارد. حال محتوای سوالات عبارتند از احساسات، تکنیک ها، عکس العمل ها، لذات و خطرات. اطلاعات در مورد پریود، آمیزش و راههای جلوگیری از بارداری می بایست در برنامه آموزشی این دوره قرار گیرد. البته با مرور زمان تجربیات شخصی خود آنها از این عمل بهترین نوع خود آموزی خواهد بود، اما کاری که از عهده والدین برمی آید همانا مجهز کردن آنها به اطلاعات کافی در مورد امور جنسی و پیشگیری از ابتلاشان به بیماریهای جنسی است
