نخستین بوسه به ۲۱ میلیون سال پیش بازمیگردد
رأی دهید
این مطالعه که بر اساس مشاهده بوسه در گونههای مختلف حیوانات انجام شده است، تصویری تکاملی از ریشه بوسه ارائه میدهد، و نشان میدهد که این عمل صرفاً یک رفتار انسانیِ رمانتیک نیست، بلکه ریشه در زیسترفتار نخستیها و پستانداران دارد.
پژوهشگران تأکید میکنند که بوسه، برخلاف بسیاری از کنشهای تکاملی، سود زیستی یا تولیدمثلی آشکاری ندارد، و همین مساله آن را به معمایی تکاملی تبدیل کرده است. اما مشاهده بوسه میان انسان، شامپانزه، و بونوبو نشان میدهد که این رفتار در نیاکان مشترک این گونهها وجود داشته است.
همچنین شواهد نشان میدهد که نئاندرتالها نیز بوسه میزدند، و حتی میان انسان و نئاندرتال تبادل بزاق رخ داده است؛ مسالهای که یکی از پژوهشهای ژنتیکی در مورد میکروبهای دهانی آن را تأیید میکند.
پژوهشگران برای مقایسه دقیق رفتارها در گونههای مختلف تعریف مشخصی از بوسه ارائه دادند: تماس دهان با دهان، بدون انتقال غذا، و همراه با حرکت لبها یا بخشهای دهانی.
شواهد بوسه در گرگها، سنجابهای دشتی، خرسهای قطبی، و حتی آلباتروسها نیز مشاهده شد، که نشان میدهد این رفتار طیفی گسترده در قلمرو حیوانات دارد. مشاهده گونههای مختلف به پژوهشگران امکان داد تا درخت تکاملی بوسه را ترسیم و زمان احتمالی شکلگیری آن را تعیین کنند.
در کنار این یافتهها، پژوهشگران یادآور میشوند که هنوز پاسخ قطعی درباره چرایی شکلگیری بوسه در تکامل وجود ندارد. چند فرضیه مطرح است: پیوند آن با رفتارهای پاکسازی و آراستگی در نخستیها، یا اینکه بوسه راهی بیواسطه برای سنجش سلامت، بوی بدن، یا سازگاری زیستی میان دو فرد بوده است. با این حال، پژوهشگران امیدوارند که بررسی دقیقتر رفتار بوسه در حیوانات درک ما از ریشههای این رفتار انسانمحور را بیشتر کند.
پژوهش تأکید میکند که بوسه رفتاری فراانسانی است، و درک آن بدون چارچوبهای رمانتیک رایج در فرهنگهای بشری ممکن میشود. این نتیجهگیری بوسه را نه یک رفتار فرهنگی صرف، بلکه کنشی عمیقاً تکاملی و باستانی معرفی میکند که بین ما و خویشاوندان حیوانیمان مشترک است.
