ژیلا صادقی مجوز بازگشت برزو ارجمند و پرستو صالحی به ایران را صادر کرد!
رأی دهید
ژیلا صادقی، مجری صداوسیما، با انتشار استوری جنجالی جدیدی در اینستاگرام، بار دیگر از بازگشت دو هنرمند مهاجرتکرده، برزو ارجمند و پرستو صالحی، به ایران حمایت کرد و در عین حال، خواستار ماندن حمید فرخنژاد و احسان کرمی در خارج از کشور شد.
----------------
اخبار مرتبط:
گریه برزو ارجمند در مصاحبه با رها اعتماد: بیمعناترین آدم آمریکا من هستم
این بخش که مورد توجه قرار گرفته را میبینید.
برزو ارجمند، بازیگر متواری مقیم آمریکا: «دلم برای ایران خیلی تنگ شده. اینجا در آمریکا احساس میکنم بیمعناترین آدم هستم. ۲۷ سال تجربه موفق در ایران داشتم؛ همه چیز آنجا به من معنا میداد و جایگاهم مشخص بود. اما وقتی به آمریکا آمدم، همه درها به رویم بسته شد. در ایران به همهچیز رسیده بودم، اما اینجا انگار همهچیز را از دست دادهام.
برزو ارجمند: با مهاجرت درهای بسیاری را به روی خودم بستم اما پشیمان نیستم
برزو ارجمند میگوید: «صادقانه دلم برای خیلی چیزها تنگ میشود، برای کارم، برای رفقایم، برای شمال، اما این که پشیمان باشم، نه پشیمان نیستم.»
به گزارش جماران، برزو ارجمند، بازیگر که در خارج از کشور به سر میبرد با حضور در «پادکست یه حرفایی» با اجرای رها اعتمادی از سختیهایی گفت که در آمریکا متحمل شده است اما تاکید کرد که پشیمان نیست.
او در این مورد گفت: «صادقانه دلم برای خیلی چیزها تنگ میشود، برای کارم، برای رفقایم، برای شمال، اما این که پشیمان باشم، نه پشیمان نیستم. من در محکمی را به روی خودم بستم و زندگی را مخصوصا برای همسر و فرزندم دشوار کردم. اما پشیمان نیستم چون در ۵۰ سالگی وقتی خودت را در آینه نگاه میکنی، با خودت میگویی بالاخره کاری انجام دادی.
برزو ارجمند میگوید: «صادقانه دلم برای خیلی چیزها تنگ میشود، برای کارم، برای رفقایم، برای شمال، اما این که پشیمان باشم، نه پشیمان نیستم.»
به گزارش جماران، برزو ارجمند، بازیگر که در خارج از کشور به سر میبرد با حضور در «پادکست یه حرفایی» با اجرای رها اعتمادی از سختیهایی گفت که در آمریکا متحمل شده است اما تاکید کرد که پشیمان نیست.
او در این مورد گفت: «صادقانه دلم برای خیلی چیزها تنگ میشود، برای کارم، برای رفقایم، برای شمال، اما این که پشیمان باشم، نه پشیمان نیستم. من در محکمی را به روی خودم بستم و زندگی را مخصوصا برای همسر و فرزندم دشوار کردم. اما پشیمان نیستم چون در ۵۰ سالگی وقتی خودت را در آینه نگاه میکنی، با خودت میگویی بالاخره کاری انجام دادی.
میدانید، من در ۳۰ سال کاری که در ایران کردم، همیشه آدم آرام و بیحاشیهای بودم. هیچقت حاشیه نداشتم. این را هم بگویم که فهم اشتباهی در مورد خروج من از ایران شکل گرفت. همه فکر میکنند من بعد از اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ از ایران خارج شدم، در حالی که من در دوران کرونا از ایران بیرون آمدم.
یعنی سال ۲۰۱۵ گرینکارت گرفتم و همسرم سال ۲۰۰۹ سیتیزن آمریکا بود. فرزندم هم در آمریکا به دنیا آمد و بعد با هم به ایران برگشتند و جانیار اول ابتدایی را در ایران خواند.
فکر کردن ما به مهاجرت از آنجایی شروع شد که جانیار به خاطر ابتلا به آسم نمیتوانست آلودگی هوا را تحمل کند. او ۱۳ روز در بیمارستان بستری بود و همان ۱۳ روز جرقه مهاجرت ما شد. با شیوع کرونا، ۵ِ، ۶ ماه را در ایران ماندم و بعد خارج شدم.
برنامهام این بود سالی ۶، ۷ ماه را در ایران بگذرانم و کار کنم و ۵، ۶ را اینجا، در آمریکا. سال اول هم همینطور پیش رفت، من ۹ ماه اینجا بودم و حتی قرارداد آخرم را با تهیهکننده عزیزی که با او کار کردم در آمریکا بستم. بعد سه ماه را در ایران گذراندم و برگشتم. تا این که اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ پیش آمد و من با خودم گفتم یعنی باز هم هیچچیز نگویم، باز هم هیچکاری نکنم؟ خلاصه این که پشیمان نیستم.»
ارجمند افزود: «من بعد از مهاجرت، از لحاظ مالی ضرر بسیار کردم تا جایی که جانیار هم متوجه شد. اما پشیمان نیستم. فشاری که همسرم مخصوصا در سه، چهار سال گذشته تحمل کرد وحشتناک بود و از همینجا میگویم دمش گرم. حتی ماههایی بود که بیشتر پارمیس بار زندگی را به دوش میکشید تا من.
اینها بعد از «پازل» است. ما «پازل» را قبل از اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ شروع کردیم. «پازل»شاید به لحاظ بازیگری بهترین کار من نباشد اما من ۳۰ سال کار کردم و «پازل» باآبروترین کار زندگیام بود. اما بعد از «پازل» فشارها بیشتر و بیشتر فشارهای زندگی هم به لحاظ مالی بر دوش همسرم بود.»
او در جواب این که «آقای مدیری در «دورهمی» از تو میپرسد به رفتن از ایران فکر میکنی؟ و تو پاسخ میدهی من آنجا معنا پیدا میکنم.» گفت: «من همین حالا نیز به بعضی از دوستانم میگویم که بیمعنیترین آدم آمریکا هستم.
البته با اتفاقاتی که در ۶، ۷ ماه گذشته رخ داد و کاری که تصمیم گرفتهام انجام دهم اوضاع کمی تغییر کرده است.
اما من واقعا در اینجا بیمعنا شدهام. من ۲۷ سال به صورت حرفهای در ایران کار کردم و موفق هم بودم. وقتی که وارد اینجا شدم همه درها به رویم بسته شد.
من پیش از آمدن به آمریکا برای همهچیز برنامهریزی کرده بودم. به اندازه گذران یک سال، پول داشتم و قصدم این نبود که اینجا کار کنم.
من قرار بود کارم را در ایران انجام دهم. پارمیس هم زندگیمان را طوری طراحی کرده بود که میتوانستم در سال ۳، ۴ ماه کار نکنم.
ما از آنجایی به ساحل آرامش رسیدیم که من توانستم به پروژههایی که نمیخواستم نه بگویم. من با آمدن به آمریکا احساس نمیکردم مهاجرت کردهام. چون بسیاری از دوستانم نیز همین کار را میکنند.
ایران کار میکنند در حالی که همسر و فرزندانش در کشور دیگری هستند. برای من مهاجرت به معنای واقعی با اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ شروع شد. زمانی که تصمیم گرفتم میان حرف زدن و نزدن، حرف زدن را انتخاب کنم.»
فکر کردن ما به مهاجرت از آنجایی شروع شد که جانیار به خاطر ابتلا به آسم نمیتوانست آلودگی هوا را تحمل کند. او ۱۳ روز در بیمارستان بستری بود و همان ۱۳ روز جرقه مهاجرت ما شد. با شیوع کرونا، ۵ِ، ۶ ماه را در ایران ماندم و بعد خارج شدم.
برنامهام این بود سالی ۶، ۷ ماه را در ایران بگذرانم و کار کنم و ۵، ۶ را اینجا، در آمریکا. سال اول هم همینطور پیش رفت، من ۹ ماه اینجا بودم و حتی قرارداد آخرم را با تهیهکننده عزیزی که با او کار کردم در آمریکا بستم. بعد سه ماه را در ایران گذراندم و برگشتم. تا این که اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ پیش آمد و من با خودم گفتم یعنی باز هم هیچچیز نگویم، باز هم هیچکاری نکنم؟ خلاصه این که پشیمان نیستم.»
ارجمند افزود: «من بعد از مهاجرت، از لحاظ مالی ضرر بسیار کردم تا جایی که جانیار هم متوجه شد. اما پشیمان نیستم. فشاری که همسرم مخصوصا در سه، چهار سال گذشته تحمل کرد وحشتناک بود و از همینجا میگویم دمش گرم. حتی ماههایی بود که بیشتر پارمیس بار زندگی را به دوش میکشید تا من.
اینها بعد از «پازل» است. ما «پازل» را قبل از اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ شروع کردیم. «پازل»شاید به لحاظ بازیگری بهترین کار من نباشد اما من ۳۰ سال کار کردم و «پازل» باآبروترین کار زندگیام بود. اما بعد از «پازل» فشارها بیشتر و بیشتر فشارهای زندگی هم به لحاظ مالی بر دوش همسرم بود.»
او در جواب این که «آقای مدیری در «دورهمی» از تو میپرسد به رفتن از ایران فکر میکنی؟ و تو پاسخ میدهی من آنجا معنا پیدا میکنم.» گفت: «من همین حالا نیز به بعضی از دوستانم میگویم که بیمعنیترین آدم آمریکا هستم.
البته با اتفاقاتی که در ۶، ۷ ماه گذشته رخ داد و کاری که تصمیم گرفتهام انجام دهم اوضاع کمی تغییر کرده است.
اما من واقعا در اینجا بیمعنا شدهام. من ۲۷ سال به صورت حرفهای در ایران کار کردم و موفق هم بودم. وقتی که وارد اینجا شدم همه درها به رویم بسته شد.
من پیش از آمدن به آمریکا برای همهچیز برنامهریزی کرده بودم. به اندازه گذران یک سال، پول داشتم و قصدم این نبود که اینجا کار کنم.
من قرار بود کارم را در ایران انجام دهم. پارمیس هم زندگیمان را طوری طراحی کرده بود که میتوانستم در سال ۳، ۴ ماه کار نکنم.
ما از آنجایی به ساحل آرامش رسیدیم که من توانستم به پروژههایی که نمیخواستم نه بگویم. من با آمدن به آمریکا احساس نمیکردم مهاجرت کردهام. چون بسیاری از دوستانم نیز همین کار را میکنند.
ایران کار میکنند در حالی که همسر و فرزندانش در کشور دیگری هستند. برای من مهاجرت به معنای واقعی با اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ شروع شد. زمانی که تصمیم گرفتم میان حرف زدن و نزدن، حرف زدن را انتخاب کنم.»
دیدگاه خوانندگان
۵۰
Tornado1 - استانبول، ترکیه
برزوجان ، رفتی که چی ؟ حالا چیکار کردی مگه ؟؟؟ با افتخار ، برگرد
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۰۹:۵۰
۳۳
agha_ehsan - تهران، ایران
مگه میشه آدم تو دو خط، شش تا غلط املایی داشته باشه . بابا ژیلا اولا که همه میدونن پرستوی حکومت خود تویی . دوما وقتی مست و نعشه میکنی زرت و پرت هاتو برا خودت نگه دار . شما تازی های پلشت آخه چرا انقد پلشتین واقعا ؟
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۱:۲۹
۴۰
CR7theGoat - رم، ایتالیا
یکبار اینو گفتم.نصف بیشتر ایرانیای خارج الکی اومدن خارج.از رو چشمو همچشمی یا ببین پسر همسایه رفته سوئد تو هم برو سوئد.از این داستانا.بعد هم تو خارج که چی بگم.انگار عقده ها چندین ساله رو یهو میخوان خالی کنن.شرمم میشه بگم اینا چه کارها که نکردن.یه عده هم عین برزو افسردگی میاد سراغشون.خوب برادر.فکر کردی با سیتیزنی همه مشکلاتت حله؟پس مغزت تعطیله هههه.بدترین کشورهم برای یه ایرانی همون امریکاست.باید آدم جایی بره که بجز فرهنگش چم و خمش روهم بشناسه.یا سریع یاد بگیره.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۱۶
۴۶
سیمرغ ایران - برلین، آلمان
خوب همه ما دلتنگ وطن هستیم اما بستگی داره هر کس به چه هدفی جلای وطن میکنه اگر ترک وطن فقط برای بهتر شدن وضعیت مالی هست اون هم در سالهای اول که مسلما نتیجه نمیده البته سالهای بعد با تلاش ممکنه اما اگر هدف زندگی نکردن تو زندان ایران باشه و هر روز تحقیر نشدن، داشتن امنیت اجتماعی، قانونمندی، احترام داشتن بعنوان شهروند، مجبور نبودن به چاپلوسی، دو رو زندگی نکردن. هر کشوری که باشی میتونی خوشحال و موفق باشی. بعضی مهاجرت کرده ها هم که این روزها رایج شده قیمت اجناس و مالیات ها رو با ایران مقایسه میکنند و غر میزنند. اینها همونهایی هستند که پدرانشون برا آب و برق مجانی انقلاب کردند وگرنه انگار آزادی و کرامت انسانی و امنیت اجتماعی اصلا براشون مهم نیست
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۷
۴۵
مبارز01 - تهران، ایران
یعنی این زنیکه پرستو کاری کرد که اگه این عزیزان می خواستن برگردند دیگه نتونن. معلوم نیست کدوم آخوندی ترتیب این ژیلا رو طوری در ویلاش داده که از تو مغزش زده بیرون.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۵:۳۷
۴۵
مبارز01 - تهران، ایران
یعنی این زنیکه پرستو کاری کرد که اگه این عزیزان می خواستن برگردند دیگه نتونن. معلوم نیست کدوم آخوندی ترتیب این ژیلا رو طوری در ویلاش داده که از تو مغزش زده بیرون.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۵:۳۷
۴۶
سیمرغ ایران - برلین، آلمان
خوب همه ما دلتنگ وطن هستیم اما بستگی داره هر کس به چه هدفی جلای وطن میکنه اگر ترک وطن فقط برای بهتر شدن وضعیت مالی هست اون هم در سالهای اول که مسلما نتیجه نمیده البته سالهای بعد با تلاش ممکنه اما اگر هدف زندگی نکردن تو زندان ایران باشه و هر روز تحقیر نشدن، داشتن امنیت اجتماعی، قانونمندی، احترام داشتن بعنوان شهروند، مجبور نبودن به چاپلوسی، دو رو زندگی نکردن. هر کشوری که باشی میتونی خوشحال و موفق باشی. بعضی مهاجرت کرده ها هم که این روزها رایج شده قیمت اجناس و مالیات ها رو با ایران مقایسه میکنند و غر میزنند. اینها همونهایی هستند که پدرانشون برا آب و برق مجانی انقلاب کردند وگرنه انگار آزادی و کرامت انسانی و امنیت اجتماعی اصلا براشون مهم نیست
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۷
۴۰
CR7theGoat - رم، ایتالیا
یکبار اینو گفتم.نصف بیشتر ایرانیای خارج الکی اومدن خارج.از رو چشمو همچشمی یا ببین پسر همسایه رفته سوئد تو هم برو سوئد.از این داستانا.بعد هم تو خارج که چی بگم.انگار عقده ها چندین ساله رو یهو میخوان خالی کنن.شرمم میشه بگم اینا چه کارها که نکردن.یه عده هم عین برزو افسردگی میاد سراغشون.خوب برادر.فکر کردی با سیتیزنی همه مشکلاتت حله؟پس مغزت تعطیله هههه.بدترین کشورهم برای یه ایرانی همون امریکاست.باید آدم جایی بره که بجز فرهنگش چم و خمش روهم بشناسه.یا سریع یاد بگیره.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۱۶
۳۳
agha_ehsan - تهران، ایران
مگه میشه آدم تو دو خط، شش تا غلط املایی داشته باشه . بابا ژیلا اولا که همه میدونن پرستوی حکومت خود تویی . دوما وقتی مست و نعشه میکنی زرت و پرت هاتو برا خودت نگه دار . شما تازی های پلشت آخه چرا انقد پلشتین واقعا ؟
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۱:۲۹
۵۰
Tornado1 - استانبول، ترکیه
برزوجان ، رفتی که چی ؟ حالا چیکار کردی مگه ؟؟؟ با افتخار ، برگرد
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۰۹:۵۰
۵۰
Tornado1 - استانبول، ترکیه
برزوجان ، رفتی که چی ؟ حالا چیکار کردی مگه ؟؟؟ با افتخار ، برگرد
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۰۹:۵۰
۳۳
agha_ehsan - تهران، ایران
مگه میشه آدم تو دو خط، شش تا غلط املایی داشته باشه . بابا ژیلا اولا که همه میدونن پرستوی حکومت خود تویی . دوما وقتی مست و نعشه میکنی زرت و پرت هاتو برا خودت نگه دار . شما تازی های پلشت آخه چرا انقد پلشتین واقعا ؟
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۱:۲۹
۴۰
CR7theGoat - رم، ایتالیا
یکبار اینو گفتم.نصف بیشتر ایرانیای خارج الکی اومدن خارج.از رو چشمو همچشمی یا ببین پسر همسایه رفته سوئد تو هم برو سوئد.از این داستانا.بعد هم تو خارج که چی بگم.انگار عقده ها چندین ساله رو یهو میخوان خالی کنن.شرمم میشه بگم اینا چه کارها که نکردن.یه عده هم عین برزو افسردگی میاد سراغشون.خوب برادر.فکر کردی با سیتیزنی همه مشکلاتت حله؟پس مغزت تعطیله هههه.بدترین کشورهم برای یه ایرانی همون امریکاست.باید آدم جایی بره که بجز فرهنگش چم و خمش روهم بشناسه.یا سریع یاد بگیره.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۱۶
۴۶
سیمرغ ایران - برلین، آلمان
خوب همه ما دلتنگ وطن هستیم اما بستگی داره هر کس به چه هدفی جلای وطن میکنه اگر ترک وطن فقط برای بهتر شدن وضعیت مالی هست اون هم در سالهای اول که مسلما نتیجه نمیده البته سالهای بعد با تلاش ممکنه اما اگر هدف زندگی نکردن تو زندان ایران باشه و هر روز تحقیر نشدن، داشتن امنیت اجتماعی، قانونمندی، احترام داشتن بعنوان شهروند، مجبور نبودن به چاپلوسی، دو رو زندگی نکردن. هر کشوری که باشی میتونی خوشحال و موفق باشی. بعضی مهاجرت کرده ها هم که این روزها رایج شده قیمت اجناس و مالیات ها رو با ایران مقایسه میکنند و غر میزنند. اینها همونهایی هستند که پدرانشون برا آب و برق مجانی انقلاب کردند وگرنه انگار آزادی و کرامت انسانی و امنیت اجتماعی اصلا براشون مهم نیست
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۷
۴۵
مبارز01 - تهران، ایران
یعنی این زنیکه پرستو کاری کرد که اگه این عزیزان می خواستن برگردند دیگه نتونن. معلوم نیست کدوم آخوندی ترتیب این ژیلا رو طوری در ویلاش داده که از تو مغزش زده بیرون.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۵:۳۷
۳۳
agha_ehsan - تهران، ایران
مگه میشه آدم تو دو خط، شش تا غلط املایی داشته باشه . بابا ژیلا اولا که همه میدونن پرستوی حکومت خود تویی . دوما وقتی مست و نعشه میکنی زرت و پرت هاتو برا خودت نگه دار . شما تازی های پلشت آخه چرا انقد پلشتین واقعا ؟
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۱:۲۹
۴۶
سیمرغ ایران - برلین، آلمان
خوب همه ما دلتنگ وطن هستیم اما بستگی داره هر کس به چه هدفی جلای وطن میکنه اگر ترک وطن فقط برای بهتر شدن وضعیت مالی هست اون هم در سالهای اول که مسلما نتیجه نمیده البته سالهای بعد با تلاش ممکنه اما اگر هدف زندگی نکردن تو زندان ایران باشه و هر روز تحقیر نشدن، داشتن امنیت اجتماعی، قانونمندی، احترام داشتن بعنوان شهروند، مجبور نبودن به چاپلوسی، دو رو زندگی نکردن. هر کشوری که باشی میتونی خوشحال و موفق باشی. بعضی مهاجرت کرده ها هم که این روزها رایج شده قیمت اجناس و مالیات ها رو با ایران مقایسه میکنند و غر میزنند. اینها همونهایی هستند که پدرانشون برا آب و برق مجانی انقلاب کردند وگرنه انگار آزادی و کرامت انسانی و امنیت اجتماعی اصلا براشون مهم نیست
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۷
۴۵
مبارز01 - تهران، ایران
یعنی این زنیکه پرستو کاری کرد که اگه این عزیزان می خواستن برگردند دیگه نتونن. معلوم نیست کدوم آخوندی ترتیب این ژیلا رو طوری در ویلاش داده که از تو مغزش زده بیرون.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۵:۳۷
۴۰
CR7theGoat - رم، ایتالیا
یکبار اینو گفتم.نصف بیشتر ایرانیای خارج الکی اومدن خارج.از رو چشمو همچشمی یا ببین پسر همسایه رفته سوئد تو هم برو سوئد.از این داستانا.بعد هم تو خارج که چی بگم.انگار عقده ها چندین ساله رو یهو میخوان خالی کنن.شرمم میشه بگم اینا چه کارها که نکردن.یه عده هم عین برزو افسردگی میاد سراغشون.خوب برادر.فکر کردی با سیتیزنی همه مشکلاتت حله؟پس مغزت تعطیله هههه.بدترین کشورهم برای یه ایرانی همون امریکاست.باید آدم جایی بره که بجز فرهنگش چم و خمش روهم بشناسه.یا سریع یاد بگیره.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۱۶
۵۰
Tornado1 - استانبول، ترکیه
برزوجان ، رفتی که چی ؟ حالا چیکار کردی مگه ؟؟؟ با افتخار ، برگرد
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۰۹:۵۰
۵۰
Tornado1 - استانبول، ترکیه
برزوجان ، رفتی که چی ؟ حالا چیکار کردی مگه ؟؟؟ با افتخار ، برگرد
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۰۹:۵۰
۴۰
CR7theGoat - رم، ایتالیا
یکبار اینو گفتم.نصف بیشتر ایرانیای خارج الکی اومدن خارج.از رو چشمو همچشمی یا ببین پسر همسایه رفته سوئد تو هم برو سوئد.از این داستانا.بعد هم تو خارج که چی بگم.انگار عقده ها چندین ساله رو یهو میخوان خالی کنن.شرمم میشه بگم اینا چه کارها که نکردن.یه عده هم عین برزو افسردگی میاد سراغشون.خوب برادر.فکر کردی با سیتیزنی همه مشکلاتت حله؟پس مغزت تعطیله هههه.بدترین کشورهم برای یه ایرانی همون امریکاست.باید آدم جایی بره که بجز فرهنگش چم و خمش روهم بشناسه.یا سریع یاد بگیره.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۱۶
۴۵
مبارز01 - تهران، ایران
یعنی این زنیکه پرستو کاری کرد که اگه این عزیزان می خواستن برگردند دیگه نتونن. معلوم نیست کدوم آخوندی ترتیب این ژیلا رو طوری در ویلاش داده که از تو مغزش زده بیرون.
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۵:۳۷
۴۶
سیمرغ ایران - برلین، آلمان
خوب همه ما دلتنگ وطن هستیم اما بستگی داره هر کس به چه هدفی جلای وطن میکنه اگر ترک وطن فقط برای بهتر شدن وضعیت مالی هست اون هم در سالهای اول که مسلما نتیجه نمیده البته سالهای بعد با تلاش ممکنه اما اگر هدف زندگی نکردن تو زندان ایران باشه و هر روز تحقیر نشدن، داشتن امنیت اجتماعی، قانونمندی، احترام داشتن بعنوان شهروند، مجبور نبودن به چاپلوسی، دو رو زندگی نکردن. هر کشوری که باشی میتونی خوشحال و موفق باشی. بعضی مهاجرت کرده ها هم که این روزها رایج شده قیمت اجناس و مالیات ها رو با ایران مقایسه میکنند و غر میزنند. اینها همونهایی هستند که پدرانشون برا آب و برق مجانی انقلاب کردند وگرنه انگار آزادی و کرامت انسانی و امنیت اجتماعی اصلا براشون مهم نیست
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۷
۳۳
agha_ehsan - تهران، ایران
مگه میشه آدم تو دو خط، شش تا غلط املایی داشته باشه . بابا ژیلا اولا که همه میدونن پرستوی حکومت خود تویی . دوما وقتی مست و نعشه میکنی زرت و پرت هاتو برا خودت نگه دار . شما تازی های پلشت آخه چرا انقد پلشتین واقعا ؟
چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ - ۱۱:۲۹