خوابآلودگی راننده قطار در تونل؛ مسافران در کالیفرنیا ۵۰ مایل در ساعت با وحشت سفر کردند! + ویدیو
رأی دهید
بر اساس گزارشهای رسانههای محلی، این حادثه زمانی رخ داد که راننده در حین حرکت در مسیر، در داخل تونلی طولانی به خواب رفته و کنترل قطار را به طور کامل از دست داده است.
این سهلانگاری سبب شد که قطار با سرعتی در حدود ۵۰ مایل بر ساعت (حدود ۸۰ کیلومتر بر ساعت)، که بسیار بالاتر از حد مجاز در آن مقطع بوده است، به حرکت خود ادامه دهد.
این واقعه نشاندهنده نقص جدی در سیستمهای نظارتی است که نتوانستهاند در لحظات بحرانی و با وجود عدم واکنش راننده، کنترل خودکار قطار را فعال سازند، یا دستکم اخطارهای لازم را صادر کنند.
اوج بحران و وحشت مسافران در لحظهای رقم خورد که قطار با آن سرعت بالا از تونل خارج شد و با یک تکان و شوک شدید متوقف گردید.
شدت این توقف ناگهانی به حدی بوده که مسافران داخل واگنها با نیرویی ناگهانی به اطراف پرتاب شدهاند و حتی خود راننده نیز در کابین خود دچار صدمه و پرتاب شده است. این تکانهای شدید نه تنها باعث جراحات و کوفتگیهای متعدد در میان سرنشینان گردید، بلکه حس شدید ناامنی و اضطراب را برای آنها به ارمغان آورد.
مسافرانی که تا لحظاتی پیش در حال رفت و آمد معمولی روزانه بودند، به ناگاه خود را درگیر یک وضعیت اضطراری خطرناک یافتند که ریشه در یک عامل انسانی قابل پیشگیری، یعنی خوابآلودگی راننده، داشت.
خوشبختانه این توقف شدید در نهایت از خروج قطار از ریل جلوگیری کرد، اما پیامدهای روانی و جسمی آن برای شاهدان عینی قطعی است.
به دنبال این حادثه، آژانس حملونقل شهری سانفرانسیسکو بلافاصله وارد عمل شد و با تأیید علت اصلی حادثه، آن را به طور رسمی «خستگی راننده» اعلام کرد.
این آژانس تأکید کرده است که خستگی مفرط یک عامل غیرقابل قبول در عملیات حملونقل عمومی است که میتواند جان دهها نفر را به خطر اندازد. در راستای اقدامات انضباطی و پیشگیرانه، راننده خاطی تا اطلاع بعدی از رانندگی و هرگونه فعالیت عملیاتی منع شد و تحقیقات داخلی برای تعیین میزان دقیق قصور و اقدامات لازم ادامه دارد.
این تصمیم اگرچه ضروری بود، اما سؤالات جدیای را در مورد ساعات کاری طولانی، فشارهای شیفتی و عدم رعایت استانداردهای استراحت رانندگان در سیستم حملونقل شهری مطرح میکند که احتمالاً منجر به چنین خطای مهلکی شده است.
این حادثه در کالیفرنیا یک زنگ خطر جدی برای تمامی شرکتها و سازمانهای حملونقل در سراسر جهان است تا نه تنها به بازنگری در پروتکلهای ایمنی فنی بپردازند، بلکه بر بهداشت شغلی و مدیریت نیروی انسانی خود تأکید کنند.
سلامت و هوشیاری رانندگان قطار، اتوبوس یا هر وسیله نقلیه عمومی دیگری، اولین خط دفاعی در برابر حوادث است. میبایست سیستمهای تکنولوژیک نظیر «سیستمهای هوشیاری راننده» یا «سیستمهای کنترل مثبت قطار» به طور جدیتری در تمامی مسیرها نصب و فعال شوند تا در صورت ناتوانی عامل انسانی، سیستمهای خودکار بتوانند فوراً قطار را متوقف کرده و از فاجعه جلوگیری کنند.
در نهایت، ایمنی مسافران باید همواره بالاترین اولویت باشد و این امر مستلزم توجه همهجانبه به سلامت جسمی و روانی کارکنان کلیدی است.
