رابرت ردفورد، اسطوره سینما درگذشت؛ مرگ بازیگر فقید برنده جایزه اسکار در سن ۸۹ سالگی در خواب

رابرت ردفورد، اسطوره سینما، در سن ۸۹ سالگی درگذشت. به گزارش نیویورک تایمز، این برنده اسکار روز سه‌شنبه در خانه‌ خود در ایالت یوتا، خارج از شهر پروو، و در حین خواب از دنیا رفت. اعلام خبر درگذشت او توسط سیندی برگر، مدیر اجرایی شرکت تبلیغاتی راجرز و کوان پی‌ام‌کی صورت گرفت.

ردفورد برای چند دهه یکی از بازیگران اصلی و سرشناس هالیوود بود و در فیلم‌های پرفروشی همچون بوچ کسیدی و ساندنس کید (Butch Cassidy and the Sundance Kid) و همچنین همه مردان رئیس‌جمهور (All the President’s Men) بازی کرد. 

این بازیگر در سال‌های بعدی زندگی خود، کارگردانی را آغاز کرد و در سال ۱۹۸۰ برای فیلم مردم معمولی (Ordinary People) برنده اسکار شد. او در سال ۱۹۸۱ مؤسسه ساندنس را تأسیس کرد که در طول سال‌ها به یکی از مراکز مهم هنر تبدیل گشت.

در سال ۱۹۸۴، ردفورد یک جشنواره‌ سینمایی را که در وضعیت نامساعدی قرار داشت، به جشنواره فیلم ساندنس کنونی در پارک سیتی، یوتا، تبدیل کرد. 

این جشنواره به خانه‌ای برای فیلمسازان نوپا تبدیل شد تا آثار خود را به نمایش بگذارند و کارگردانان مشهوری مانند کوئنتین تارانتینو، ایوا دوورنی، جیمز وان و دارن آرونوفسکی در آن مطرح شدند.

ردفورد تنها به بازیگری بسنده نکرد و استعداد خود را در پشت دوربین نیز به اثبات رساند. او در سال ۱۹۸۰ با اولین تجربه کارگردانی خود، فیلم "مردم معمولی"، موفق به کسب جایزه اسکار بهترین کارگردانی شد. این فیلم نه تنها به دلیل داستان‌پردازی قوی، بلکه به خاطر نگاه انسانی و روان‌شناسانه به مشکلات یک خانواده، مورد تحسین قرار گرفت. 

او در فیلم‌های بعدی خود نیز توانست با انتخاب موضوعات حساس و تأمل‌برانگیز، به عنوان یک کارگردان صاحب سبک شناخته شود. این موفقیت‌ها نشان داد که ردفورد یک هنرمند چندوجهی است که می‌تواند در هر دو حوزه بازیگری و کارگردانی، تأثیری ماندگار بر جای بگذارد.

یکی از بزرگ‌ترین میراث‌های رابرت ردفورد، تأسیس جشنواره فیلم ساندنس است. در دهه ۱۹۸۰، زمانی که سینمای مستقل در آمریکا با چالش‌های بزرگی روبرو بود، ردفورد با تأسیس این جشنواره به یک قهرمان واقعی برای فیلمسازان مستقل تبدیل شد. 

ساندنس فضایی را برای نمایش آثار خلاقانه و نوآورانه فراهم کرد که اغلب توسط استودیوهای بزرگ نادیده گرفته می‌شدند. این جشنواره نه تنها به معرفی استعدادهای جدیدی مانند کوئنتین تارانتینو و استیون سودربرگ کمک کرد، بلکه به یک جنبش قدرتمند در سینمای مستقل جهانی تبدیل شد و تأثیر عمیقی بر شکل‌گیری سینمای مدرن گذاشت.

ردفورد همیشه از جایگاه خود برای مطرح کردن مسائل اجتماعی و سیاسی استفاده کرده است. او از محیط‌زیست گرفته تا آزادی بیان، به عنوان یک فعال اجتماعی نیز شناخته می‌شود. این رویکرد در انتخاب نقش‌هایش نیز مشهود است. 

فیلم‌های او اغلب حاوی پیام‌های سیاسی و اجتماعی بودند و او از این طریق توانست به یکی از هنرمندانی تبدیل شود که سینما را نه تنها برای سرگرمی، بلکه برای آگاهی‌بخشی و ایجاد تغییر به کار می‌برد.

در طول دوران فعالیت خود، ردفورد توانست جوایز و افتخارات متعددی را از آن خود کند. او علاوه بر اسکار کارگردانی، جایزه افتخاری یک عمر دستاورد هنری از آکادمی علوم و هنرهای سینما را نیز دریافت کرده است.

این جوایز، تنها بخشی از قدردانی از او به خاطر نقش بی‌بدیلش در سینما هستند. او همیشه مورد احترام همکاران و منتقدان بوده و میراث هنری‌اش فراتر از جوایز و تقدیرنامه‌هاست.