آتش جنبش «زن، زندگی، آزادی» همچنان شعله‌ور است؛ تجمع ایرانیان در استرالیا

ایران اینترنشنال: گزارش‌ها و تصاویر رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد گروهی از ایرانیان مقیم شهر پرت استرالیا در تجمعی یاد مهسا (ژینا) امینی را گرامی داشتند و بر تداوم جنبش «زن، زندگی، آزادی» تاکید کردند.

این تجمع شنبه ۲۲ شهریور در محوطه عمومی Forrest Place شهر پرت برگزار شد و حاضران در آن نام مهسا امینی را فریاد زدند.

برگزارکنندگان این تجمع سالگرد جنبش «زن، زندگی، آزادی» در ۲۲ شهریور برابر با ۱۳ سپتامبر را فرصتی برای «تجدید پیمان» با مهسا و جان‌باختگان راه آزادی دانستند.

آن‌ها همچنین هدف خود را پیگیری حق آزادی و زندگی، رفع تبعیض علیه زنان، جامعه رنگین‌کمانی، گروه‌های اتنیکی، دگراندیشان، اقلیت‌های دینی و حمایت از مطالبات کارگران، معلمان و بازنشستگان عنوان کردند.

مهسا (ژینا) امینی، شهروند ۲۲ ساله اهل سقز، شهریور ۱۴۰۱ پس از بازداشت به‌دست ماموران گشت ارشاد در تهران جان باخت؛ رخدادی که جرقه اعتراضات سراسری با شعار «زن، زندگی، آزادی» شد.

برگزارکنندگان تجمع شهر پرت (گروه اتحاد برای ایران-استرالیا) از این واقعه با عنوان «قتل حکومتی» یاد کردند و بر شعارهای «ما زنده‌ایم، ما ادامه داریم» و «مقاومت زندگی است» تاکید کردند.

حاضران در این تجمع با اشاره به ادامه بازداشت‌ها، اعتراض‌ها و اعتصاب‌ها در ایران گفتند تا زمانی که «مقاومت در زندان‌ها و دادخواهی خانواده‌ها» جریان دارد، این حرکت اجتماعی نیز زنده خواهد ماند و هدف آن، «در هم‌ پیچیدن چرخه استبداد» است.

برگزارکنندگان همچنین از شهروندان ایرانی در دیگر کشورها خواستند در سالگردها و رویدادهای مشابه، صدای مشترک اعتراض و دادخواهی را تقویت کنند.

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل نیز ۲۲ شهریور در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال گفت جنبش «زن، زندگی، آزادی» هنوز زنده است و زنان عاملیتی یافته‌اند که تحولات عمیقی را در بطن جامعه ایجاد کرده است.

۲۱ شهریور، امجد امینی، پدر مهسا امینی، در پستی در اینستاگرام با یادآوری این‌که ۲۵ شهریور سومین سالگرد قتل حکومتی دخترش خواهد بود، نوشت: «مهسا (ژینای) عالم‌تابم، نامت هنوز ورد زبان‌هاست که در دل هر انسانی جای دارد. یاد و نامت گرامی باد.»

انتشار این پست با واکنش گسترده در شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شد و شمار قابل‌ توجهی از کاربران آن را نشان‌دهنده برگزاری مراسم یادبود مهسا امینی در تاریخ ذکرشده دانستند.

پیش‌تر گروه‌های حقوق بشری و فعالان ایرانی خارج از کشور نیز در آستانه سومین سالگرد قتل حکومتی مهسا امینی، فراخوان برگزاری تجمعاتی در شهرهای مختلف جهان را صادر کردند.

حامد اسماعیلیون، از اعضای هیئت مدیره انجمن خانواده‌های جان‌باختگان پرواز پی‌اِس۷۵۲، از برگزاری هم‌زمان تظاهرات و تجمعات در بیش از ۲۰ شهر در سراسر جهان به مناسبت سومین سالگرد قتل ژینا خبر داد و از ایرانیان دعوت کرد در این تظاهرات شرکت کنند.

۲۴ تشکل کارگری‌ و اجتماعی نیز ۱۷ شهریور در بیانیه‌ای به مناسبت سومین سالگرد خیزش «زن، زندگی، آزادی»، تاکید کردند این مبارزه متوقف نخواهد شد.

ده‌ها تن از جمهوری‌خواهان داخل ایران نیز با انتشار بیانیه‌ای در آستانه سومین سالگرد قتل حکومتی مهسا امینی و برآمدن جنبش «زن، زندگی، آزادی»، بر لزوم احترام به حریم خصوصی و آزادی‌های فردی شهروندان و برابری کامل جنسیتی در کشور تاکید کردند.
نرگس محمدی به ایران‌اینترنشنال: جنبش «زن، زندگی، آزادی» زنده است و ادامه دارد
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال گفت جنبش «زن، زندگی، آزادی» هنوز زنده است و زنان عاملیتی یافته‌اند که تحولات عمیقی را در بطن جامعه ایجاد کرده است. تحولاتی که به‌ گفته او، لایه‌بندی شده و برخی‌شان هنوز حتی شناسایی و تحلیل نشده‌اند.

محمدی در این گفت‌وگو که به مناسبت سومین سالگرد جنبش «زن، زندگی، آزادی» انجام شد، با اشاره به تغییرات محسوس در فضای عمومی جامعه ایران، گفت: «وقتی در خیابان راه می‌روم، حضور زنان با پوشش اختیاری نمایانگر بخشی از این تحول است.»

این فعال حقوق بشر تاکید کرد که این تغییر و تحول «محصول قدرت و مقاومت مردم» است و تصمیم‌های حاکمیت نقشی در آن نداشته است.

او با بیان این‌که جنبش همچنان زنده و پویاست و دستاوردهایش ادامه دارد، با ابراز خوش‌بینی نسبت به مبارزه مردم ایران با جمهوری اسلامی، گفت که «زنده‌ بودن جنبش» در رگ و پی جامعه دیده می‌شود.

مهسا (ژینا) امینی، دختر ۲۲ ساله اهل سقز، ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ در تهران به‌دست ماموران گشت ارشاد بازداشت شد و ۲۵ شهریور در بازداشت جان باخت. مرگ او جرقه موجی از اعتراض‌های سراسری با شعار «زن، زندگی، آزادی» شد که به‌سرعت به محور مطالبه‌گری در سراسر ایران بدل شد.

محمدی در سومین سالگرد این جنبش، در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال، با بیان این‌که حتما لازم نیست مردم مدام در خیابان و در تظاهرات باشند، گفت جامعه از تاکتیک‌های خلاقانه و بسیار موثر و کنش‌ها و واکنش‌هایی که زنده بودن جنبش را نشان می‌دهد، استفاده می‌کند.

او با تاکید بر این‌که این پویایی از اعتماد به‌ نفس حاکمیت کاسته است، گفت: «جمهوری اسلامی حتی برای برگزاری رویدادهای حکومتی قدرت سابق را ندارد و بارها دیده شده حضور زنان بدون حجاب در میان جمعیت، صحنه را از دست برگزارکنندگان خارج کرده است.»

این فعال حقوق بشر تصریح کرد «هیچ عرصه‌ای به‌طور کامل در اختیار حکومت نیست»، هر‌چند همچنان «قدرت سرکوب» را دارد.

با این حال، به باور برنده نوبل صلح ۲۰۲۳، مردم با مقاومت و اعتراض می‌توانند در تغییر و تحولات نقش داشته باشند و حکومت را وادار به عقب‌نشینی کنند.

محمدی در سال‌های گذشته بارها در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌هایش بر ادامه تلاش خود برای پایان دادن به استبداد دینی و گذار از جمهوری اسلامی تاکید کرده و از سوی حکومت ایران به «حذف فیزیکی» در صورت ادامه فعالیت‌های حقوق بشری و مدنی‌اش تهدید شده است.

او که از آذر ۱۴۰۳ با مرخصی استعلاجی بیرون از زندان است، تاکنون بیش از ۱۰ سال را در حبس گذرانده و از آغاز فعالیت‌هایش با احکامی جمعا بیش از ۳۶ سال زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق روبه‌رو بوده است.

این فعال مدنی برای کنش‌های حقوق بشری‌اش جوایز بین‌المللی متعددی از جمله نوبل صلح، جایزه جهانی آزادی مطبوعات یونسکو/گی‌یرمو کانو و «جایزه شجاعت» خبرنگاران بدون مرز را دریافت کرده است.