دانشمندان مدعیاند «رنگ جدیدی» کشف کردهاند که هیچکس نمیتواند ببیند
رأی دهید
این تحقیق به دنبال آزمایشی انجام شده است که در آن پژوهشگران در ایالات متحده آمریکا پالسهای لیزری را به چشمان خود تاباندند.
با تحریک سلولهای خاصی در شبکیه چشم، شرکتکنندگان گفتند رنگی آبی-سبز را مشاهده کردهاند که دانشمندان آن را «اُلو» (olo) نامیدهاند، اما برخی کارشناسان گفتهاند کشف رنگ جدید «محل بحث» است.
این تحقیق در ژورنال علمی پیشرفتهای علم منتشر شده است، و پروفسور رن انگ، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه کالیفرنیا، نتیجه «شگفتانگیز» آن را برای بیبیسی توصیف کرد.
او و همکارانش معتقدند که این نتایج میتواند به پیشرفت تحقیقات در زمینه کوررنگی کمک کند.
پروفسور انگ، که یکی از پنج شرکتکننده در این آزمایش بوده است، به بیبیسی گفت: «اُلو از هر رنگی که بتوان در دنیای واقعی دید اشباعشدهتر است.»
او گفت: «فرض کنید در تمام عمرتان فقط صورتی، صورتی ملایم، یا صورتی پاستلی دیدهاید. بعد یک روز به دفتر میروید و کسی پیراهنی پوشیده است که شدیدترین صورتیِ ملایمی است که تاکنون دیدهاید، و میگوید این رنگی جدید است و اسمش را گذاشتهایم قرمز.»
در این آزمایش، پژوهشگران پرتو لیزر را به درون مردمک یکی از چشمهای هر شرکتکننده تاباندند.
در این مطالعه پنج شرکتکننده حضور داشتند - چهار مرد و یک زن - که همگی بینایی رنگی طبیعی داشتند. سه نفر از شرکتکنندگان از جمله پروفسور انگ، از نویسندگان همکار مقاله، بودند.
طبق این مقاله، شرکتکنندگان به درون دستگاهی به نام «اوز» نگاه کردند که متشکل از آینهها و لیزرها و تجهیزات نوری است. این دستگاه را قبلا برخی از پژوهشگران دخیل در این مطالعه - گروهی از دانشمندان از دانشگاه کالیفرنیا و برکلی و دانشگاه واشنگتن - طراحی و برای استفاده در این تحقیق بهروزرسانی کرده بودند.
شبکیه چشم یک لایه حساس به نور در پشت چشم است که مسئول دریافت و پردازش اطلاعات بصری است. این لایه نور را به پیامهای الکتریکی تبدیل میکند که از طریق عصب بینایی به مغز منتقل میشوند و به ما امکان دیدن میدهند.
شبکیه شامل سلولهای مخروطی است که مسئول درک رنگها هستند.
در چشم انسان سه نوع سلول مخروطی وجود دارد: «اس» و «ال» و «ام»، که هرکدام به طول موجهای مختلف آبی و قرمز و سبز حساس هستند.
در بینایی عادی «هر نوری که سلول مخروطی ام را تحریک کند، باید سلولهای مجاور ال و یا اس را نیز تحریک کند»، زیرا عملکرد آنها با هم همپوشانی دارند.
در این مقاله نوشته شده است: «با این حال، در این مطالعه لیزر فقط سلولهای مخروطی ام را تحریک کرد، که از نظر اصولی سیگنالی رنگی به مغز میفرستد که هرگز در بینایی طبیعی اتفاق نمیافتد.»
این بدان معناست که رنگ اُلو را نمیتوان با چشم غیرمسلح و بدون تحریک خاص در دنیای واقعی دید.
برای تایید رنگ مشاهدهشده در طول آزمایش، هر شرکتکننده یک صفحه تنظیم رنگ قابل کنترل را دستکاری کرد تا با رنگ اُلو تطابق پیدا کند.
با این حال، برخی کارشناسان میگویند رنگ جدیدی که ادعا میشود دیده شده است، «مسئلهای تفسیری» است.
پروفسور جان باربر، دانشمند حوزه بینایی در دانشگاه سیتی سنت جورج لندن، که در این تحقیق دخیل نبوده است، گفت که هرچند این پژوهش از نظر فناوری در تحریک سلولهای مخروطی انتخابی «دستاوردی فناورانه» است، اما کشف رنگی جدید «قابل بحث» است.
او توضیح داد که اگر مثلا سلولهای مخروطی قرمز یا ال بهطور گستردهای تحریک شوند، مردم «قرمزی عمیق» را درک خواهند کرد، اما شدت درکشده روشنایی ممکن است بسته به تغییر حساسیت سلولهای قرمز تغییر کند؛ چیزی مشابه با آنچه در این مطالعه رخ داده است.
اما پروفسور انگ، نویسنده همکار این تحقیق، اذعان کرد اگرچه اُلو «قطعاً از نظر فنی دیدنش بسیار دشوار است»، تیم آنها در حال مطالعه این یافتههاست تا ببیند این رنگ چه تاثیری میتواند برای افرادی داشته باشد که دچار کوررنگی هستند و در تشخیص برخی رنگها مشکل دارند.
