نکات بهداشتی توصیه شده پیش از سفر به کشوری اروپایی که در آن تب دنگی شایع است
رأی دهید
دادههای تازه مرکز پیشگیری و کنترل بیماریهای اروپا (ECDC) نشان میدهد که موارد ابتلا به بیماری تب دنگی، چه بهصورت محلی و چه از طریق سفر به مناطق آلوده، سال گذشته به شدت افزایش یافته است.
این افزایش موارد ابتلا بر اساس اطلاعات بدست آمده ناشی از گرمتر شدن هوا و به تبع آن، بیشتر شدن شمار پشههایی است که این بیماری را منتقل میکنند.
تغییرات اقلیمی باعث شده تا برنامهریزی برای تعطیلات تابستانی بیش از پیش غیرقابل پیشبینی و نیازمند بررسیهای بیشتر شود.
سیل زدگی فرودگاهها و گسترش امواج گرما از بزرگترین چالشهایی هستند که گردشگران باید با آنها دست و پنجه نرم کنند.
پشهها ممکن است که یک مزاحم کوچک به نظر برسند، اما این حشرات آزاردهنده از جمله موانع تقویت شده بواسطه تغییرات آب و هوایی برای سپری کردن تعطیلاتی ایمن و مفرح در ایام تابستان به حساب میآیند.
پشههای ببری که ناقل بیماری تب دنگی هستند در حال حاضر در ۱۳ کشور اروپایی یعنی اتریش، بلغارستان، کرواسی، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایتالیا، مالت، پرتغال، رومانی، اسلوونی و اسپانیا گسترش یافتهاند.
این فهرست همانطور که از نام کشورها به خوبی نمایان است بسیاری از محبوبترین مقاصد گردشگری قاره اروپا را در خود جای داده است.
این گزارش در ادامه به خطر ابتلا به بیماری تب دنگی و نکات توصیه شده برای محافظت از آن در کشورهای مقصد سفر گردشگران اروپایی میپردازد.
بیماری تب دنگی چه علائمی دارد؟
اکثر افرادی که به تب دنگی مبتلا میشوند، در ابتدا هیچ علائمی را احساس نمیکنند. علائم این بیماری در صورت بروز، معمولا بین چهار تا ۱۰ روز پس از عفونت ظاهر شده و دست کم دو تا هفت روز با بیمار همراه است.
برخی از این علائم، نظیر تب بالا، سردرد شدید، درد پشت چشم و درد عضلات و مفاصل، شبیه علائم بیماری آنفولانزا هستند.
در برخی موارد، درد عضلات و مفاصل ناشی از این بیماری به قدری شدید است که باعث شده تا به تب دنگی لقب «بیماری استخوانشکن» نیز داده شود.
این بیماری برای حدود پنج درصد از افراد مبتلا ممکن است به شکل حاد و حتی به طور بالقوه کشنده ظاهر شود.
تب دنگی در مناطق گرمسیری جهان مانند برخی نقاط آفریقا و آسیا، آمریکای مرکزی و جنوبی، کارائیب، جزایر اقیانوس آرام و برخی مناطق جنوبی آمریکای شمالی شایع تر است.
اقدامات پیشگیرانه سادهای وجود دارد که می توان آنها را در سفرهای خارجی برای کاهش خطر قرار گرفتن در معرض نیش پشههای ناقل بیماری انجام داد.
از جمله این اقدامات پوشاندن بدن، به خصوص با لباسهای روشن است، زیرا لباسهای تیره بیشتر پشه ها را به سوی خود جذب می کنند.
استفاده از مواد دفع کننده حشرات دیگر نکته توصیه شده در این زمینه است؛ برای این منظور گفته میشود که بهتر است به جای گزینههای مبتنی بر اسانس، از محصولات حاوی DEET، IR3535 یا Icaridin استفاده شود.
پشههای حامل ویروس بیماری تب دنگی معمولا در طول روز نیش میزنند، اما احتیاط برای محافظت از نیش آنها در شب نیز ضروری است.
مرکز کنترل و پیشگیری بیماریهای اروپا توصیه میکند از پشهبند برای تخت خواب و توری برای در و پنجرهها استفاده کنید و تا آنجا که ممکن است در اتاقهای مجهز به تهویه مطبوع اسکان پیدا کنید.
بنا به آنچه در این گزارش آمده، باد فنهای قوی در دستگاههای خنککننده میتواند حشرات را گیج و فرود آمدن آنها را سختتر کند.
از آنجایی که پشهها در آبهای راکد تکثیر میشوند، این فرصت را به سادگی در اختیار آنها قرار ندهید. حتی مقدار کمی آب به اندازه در یک درب بطری برای رشد لاروها یا کرمینههای این حشرات کافی است.
بنابراین تا جایی که میتوانید آبهای راکد را خالی کنید و حواستان به جمع شدن احتمالی آبهای راکد در باغچه یا بالکن محل اقامت خود باشد.