خداحافظی با ایران؛ کشتی‌گیرانی که دوبنده‌های خارجی را ترجیح دادند
رأی دهید
پنجاهمین دوره مسابقات کشتی آزاد و فرنگی گرندپری هنری دگلان از ۳۰ دی (۲۰ ژانویه) تا ۲ بهمن (۲۲ ژانویه) در نیس فرانسه برگزار شد. حضور ۳۰۰ کشتی‌گیر از سراسر جهان، این تورنمنت را به محل خوبی برای محک خوردن کشتی‌گیران برای رقابت‌های جدی‌تر تبدیل کرده است.
پارسال، فدراسیون کشتی ایران نتوانست منابع مالی لازم برای اعزام کشتی‌گیران به این مسابقات فراهم کند و با اینکه حضور در این تورنمنت یکی از برنامه‌های اصلی حسن رنگرز، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی، بود اما در نهایت این اعزام لغو شد. مسئوولان ورزشی افزایش قیمت ارز را دلیل اصلی حاضر نشدن در این تورنمنت دانسته بودند.
از دست دادن این تورنمنت سروصدای زیادی به راه انداخت و حسن رنگرز بابت لغو اعزام تیمش به این مسابقات از مسئولان ورزشی انتقاد کرد و به نظر می‌رسد که برای سال ۲۰۲۴، اعزام به این تورنمنت از ابتدا در برنامه‌های فدراسیون کشتی جایی نداشت تا بابت لغو آن نیازی به پاسخگویی نباشد.
از آن طرف در غیاب تیم ملی کشتی ایران اما کسب مدال کشتی‌گیران ایرانی با تابعیت‌های آلمانی، اسپانیایی و کانادایی خبرساز شد. کشتی‌گیرانی که مهاجرت و تغییر تابعیت‌شان گرچه آنچنان خبرساز نشد اما در نهایت مدال‌آوری‌شان با تابعیت‌های غیرایرانی، حسرت دیگری شد برای جامعه ورزش ایران که به واسطه سیاست‌های نادرست، کاری جز سرمایه‌سوزی ندارد.
ورزشکارانی که در نیس فرانسه دو مدال طلا و یک مدال برنز به گردن انداختند، این بار کسانی بودند که در رده جوانان درخشیده بودند یا در آستانه درخشش در رده بزرگسالان بوده‌اند. آن‌ها برخلاف ورزشکاران دیگری که پیش از این مهاجرت کرده بودند، بعد از درخشش و کسب موفقیت تصمیم به تغییر تابعیت نگرفته‌اند و در آستانه درخشش و سال‌های طلایی ورزش خود، تابعیت دیگری را برگزیدند.
محمد متقی‌نیا، آزادکار وزن ۷۴ کیلوگرم، با دوبنده اسپانیا در فرانسه مدال طلا گرفت. پوریا طاهرخانی، کشتی‌گیر آزادکار وزن‌های ۸۰ و ۸۶ کیلوگرم هم با دوبنده آلمان، مدال طلا به گردن انداخت. پیمان بیابانی، آزادکار وزن ۶۵ کیلوگرم، نیز با دوبنده کانادا، مدال برنز کسب کرد.
در این گزارش به شرایط این سه کشتی‌گیر تا پیش از مهاجرت نگاهی می‌اندازیم. کشتی‌گیرانی که سرمایه‌های ارزشمندی برای کشتی‌گیر ایران بودند اما آینده‌ای برای خود در کشور خود متصور نبودند.
محمد متقی‌نیا، از سومی جهان با ایران تا طلا برای اسپانیا
محمد متقی‌نیا، کشتی‌گیر مشهدی، در رده جوانان برای ایران در مسابقات متعددی شرکت کرده بود. او در ایران به مدال برنز جوانان جهان رسیده بود و حالا در فرانسه برای اسپانیا، طلا گرفته است. پیش از این هم با دوبنده اسپانیا در جایزه بزرگ مادرید شرکت کرد و قهرمان شد.
او بدون شک یکی از سرمایه‌های کشتی آزاد ایران بود. در خرداد سال ۱۳۹۶(سال ۲۰۱۷ میلادی)، محمود یعقوبی، رییس وقت هیأت کشتی خراسان رضوی درباره مدال طلای محمد متقی‌نیا در وزن ۷۴ کیلوگرم تیم ملی کشتی آزاد جوانان در مسابقات آسیایی تایوان گفته بود: « این جوان مستعد خراسانی با ارائه عملکرد خوب در مسابقات آسیایی انتظارات را بر آورده کرد.»
چند ماه بعد از این مصاحبه در رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی جوانان جهان در فنلاند، او به عنوان نماینده ۷۴ کیلوگرم ایران با پیروزی در رده‌بندی، مدال برنز را مال خود کرد. آخرین خبرهایی که درباره محمد متقی‌نیا در رسانه‌ها کار شده، مربوط می‌شود به مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد برای بازی‌های آسیایی جاکارتا و مسابقات جهانی مجارستان. او در این مسابقات حضور نداشت و بعد از آن از ایران مهاجرت کرد.
تا امروز نام او در کنار مدال طلایی که در فرانسه برای اسپانیا کسب کرده، حسرتی برای کشتی ایران شود.
پوریا طاهرخانی، کشتی‌گیر کلیدی در بوندس‌لیگا
کشتی‌گیر طلایی دیگر ایرانی که با دوبنده آلمان در فرانسه درخشید، پوریا طاهرخانی است. کشتی‌گیر قزوینی در وزن ۷۹ کیلوگرم که یک سالی می‌شود به تیم کشتی ماینتس آلمان پیوسته است.
تیم کشتی ماینتس، که سابقه نایب‌قهرمانی بوندس‌لیگای آلمان را داشت، با جذب چهار کشتی‌گیر ایرانی، خود را تقویت کرد. یکی از این چهار کشتی‌گیر پوریا طاهرخانی است. خبرگزاری دویچه وله از او به عنوان «کشتی‌گیر "کلیدی" پایتخت‌نشینان ایالت راین‌لند‌فالتس آلمان» نام می‌برد.
پوریا طاهرخانی، بیش از شش سال است که مقیم آلمان شده و در ۷۵ کیلوگرم کشتی فرنگی در آلمان کشتی می‌گیرد.
شاید جالب باشد بدانید که طاهرخانی، پیش از اینکه به آلمان مهاجرت کند، با اینکه به تیم ملی کشتی ایران دعوت شده بود اما جز مقام نایب قهرمانی‌اش در مسابقات کشوری که با فاصله یک امتیاز از قهرمان، کسب شد، مقام دیگری کسب نکرده بود.
شاید بتوان طاهرخانی را از آن دسته استعدادهایی بدانیم که در ایران آن‌طور که باید و شاید شناخته نشدند یا شاید در سایه استعدادهای بزرگتری، گم شدند. حال آنکه شاید شناسایی و تقویت آن‌ها می‌توانست ابتدایی‌ترین اقدامی باشد که از مسوولان ورزش ایران به خصوص مسوولان کشتی به عنوان رشته اول ورزشی ایران، می‌شود انتظار داشت.
پیمان بیابانی، جایش را به عموزاد داد و به کانادا رفت
یک اتفاق، سرنوشت ورزشی پیمان بابایی را تغییر داد. پارسال در وزن ۶۵ کیلوگرم، در حالی که رحمان عموزاد به‌دلیل دریافت مدال طلای قهرمانی جهان از شرکت در مسابقات کشوری معاف شده بود، عنوان قهرمانی را به دست آورد و قرار بود نماینده این وزن ایران در مسابقات قهرمانی آسیا که فروردین در قزاقستان برگزار میشد، باشد اما به‌دلیل آسیب‌دیدگی دنده جای خود را به رحمان عموزاد داد.
همین آسیب‌دیدگی و دوری پیمان بیابانی، همزمان شد با مهاجرتش به کانادا و تغییر مسیر ورزشی‌اش در کشتی. او در گرندپری هنری دوگلان در نیس فرانسه، برای نخستین بار با دوبنده تیم ملی کانادا روی تشک رفت. آزادکار ۶۵ کیلوگرم ایرانی با تابعیت کانادایی در مرحله مقدماتی حریف فرانسوی‌اش کانتان استیکر را ۸ بر صفر شکست داد و سپس ۲-۴ استفان کومار از رومانی را برد. او در مصاف با کومار دو بر صفر عقب افتاده بود، اما در نهایت این کشتی را به سود خود تمام کرد.
کشتی‌گیر تهرانی تیم کانادا در مرحله نیمه نهایی به مصاف جوئل والنسیای آمریکایی رفت و در حالی که ۲-۴ پیش بود، در نهایت این مبارزه را ۵-۴ باخت.
طبق قوانین مهاجرتی کانادا، بیابانی هنوز مجوز همراهی این تیم در بازی‌های المپیک را دریافت نکرده است اما اگر مسابقات اوزان غیرالمپیکی برگزار شود، پیمان بیابانی هم می‌تواند برای این تیم کشتی بگیرد. بیابانی ۲۷ ساله در ماه مارس (اسفند و فروردین) در مسابقات انتخابی تیم ملی کانادا روی تشک خواهد رفت.
فاز جدید سیل مهاجرت ورزشکاران
اگر تا پیش از این شاهد مهاجرت چهره‌های شناخته شده و تثبیت‌شده ورزشی به کشورهای دیگر بودیم، امروز ورزشکارانی که در رده‌های سنی پایین‌تر درخششی داشته‌اند، پیش از عضویت در تیم‌های ملی در رده بزرگسالان تصمیم می‌گیرند که زندگی ورزشی‌شان را در کشوری دیگر و زیر پرچم کشوری جز ایران، بسازند.
زنگ خطری که سیل مهاجران برای ورزش ایران به صدا درآورده و مسوولان ورزشی نسبت به آن بی‌اعتنا بوده‌اند، حالا با صدای بلندتری به گوش می‌رسد.
زنگ خطری جدی که به مسوولان ورزشی هشدار می‌دهد، ورزش ایران در سال‌های سرمایه‌هایش را پیش از بهره‌برداری از دست خواهد داد.
پارسال، فدراسیون کشتی ایران نتوانست منابع مالی لازم برای اعزام کشتی‌گیران به این مسابقات فراهم کند و با اینکه حضور در این تورنمنت یکی از برنامه‌های اصلی حسن رنگرز، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی، بود اما در نهایت این اعزام لغو شد. مسئوولان ورزشی افزایش قیمت ارز را دلیل اصلی حاضر نشدن در این تورنمنت دانسته بودند.
از دست دادن این تورنمنت سروصدای زیادی به راه انداخت و حسن رنگرز بابت لغو اعزام تیمش به این مسابقات از مسئولان ورزشی انتقاد کرد و به نظر می‌رسد که برای سال ۲۰۲۴، اعزام به این تورنمنت از ابتدا در برنامه‌های فدراسیون کشتی جایی نداشت تا بابت لغو آن نیازی به پاسخگویی نباشد.
از آن طرف در غیاب تیم ملی کشتی ایران اما کسب مدال کشتی‌گیران ایرانی با تابعیت‌های آلمانی، اسپانیایی و کانادایی خبرساز شد. کشتی‌گیرانی که مهاجرت و تغییر تابعیت‌شان گرچه آنچنان خبرساز نشد اما در نهایت مدال‌آوری‌شان با تابعیت‌های غیرایرانی، حسرت دیگری شد برای جامعه ورزش ایران که به واسطه سیاست‌های نادرست، کاری جز سرمایه‌سوزی ندارد.
ورزشکارانی که در نیس فرانسه دو مدال طلا و یک مدال برنز به گردن انداختند، این بار کسانی بودند که در رده جوانان درخشیده بودند یا در آستانه درخشش در رده بزرگسالان بوده‌اند. آن‌ها برخلاف ورزشکاران دیگری که پیش از این مهاجرت کرده بودند، بعد از درخشش و کسب موفقیت تصمیم به تغییر تابعیت نگرفته‌اند و در آستانه درخشش و سال‌های طلایی ورزش خود، تابعیت دیگری را برگزیدند.
محمد متقی‌نیا، آزادکار وزن ۷۴ کیلوگرم، با دوبنده اسپانیا در فرانسه مدال طلا گرفت. پوریا طاهرخانی، کشتی‌گیر آزادکار وزن‌های ۸۰ و ۸۶ کیلوگرم هم با دوبنده آلمان، مدال طلا به گردن انداخت. پیمان بیابانی، آزادکار وزن ۶۵ کیلوگرم، نیز با دوبنده کانادا، مدال برنز کسب کرد.
در این گزارش به شرایط این سه کشتی‌گیر تا پیش از مهاجرت نگاهی می‌اندازیم. کشتی‌گیرانی که سرمایه‌های ارزشمندی برای کشتی‌گیر ایران بودند اما آینده‌ای برای خود در کشور خود متصور نبودند.
محمد متقی‌نیا، از سومی جهان با ایران تا طلا برای اسپانیا
محمد متقی‌نیا، کشتی‌گیر مشهدی، در رده جوانان برای ایران در مسابقات متعددی شرکت کرده بود. او در ایران به مدال برنز جوانان جهان رسیده بود و حالا در فرانسه برای اسپانیا، طلا گرفته است. پیش از این هم با دوبنده اسپانیا در جایزه بزرگ مادرید شرکت کرد و قهرمان شد.
او بدون شک یکی از سرمایه‌های کشتی آزاد ایران بود. در خرداد سال ۱۳۹۶(سال ۲۰۱۷ میلادی)، محمود یعقوبی، رییس وقت هیأت کشتی خراسان رضوی درباره مدال طلای محمد متقی‌نیا در وزن ۷۴ کیلوگرم تیم ملی کشتی آزاد جوانان در مسابقات آسیایی تایوان گفته بود: « این جوان مستعد خراسانی با ارائه عملکرد خوب در مسابقات آسیایی انتظارات را بر آورده کرد.»
چند ماه بعد از این مصاحبه در رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی جوانان جهان در فنلاند، او به عنوان نماینده ۷۴ کیلوگرم ایران با پیروزی در رده‌بندی، مدال برنز را مال خود کرد. آخرین خبرهایی که درباره محمد متقی‌نیا در رسانه‌ها کار شده، مربوط می‌شود به مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد برای بازی‌های آسیایی جاکارتا و مسابقات جهانی مجارستان. او در این مسابقات حضور نداشت و بعد از آن از ایران مهاجرت کرد.
تا امروز نام او در کنار مدال طلایی که در فرانسه برای اسپانیا کسب کرده، حسرتی برای کشتی ایران شود.
پوریا طاهرخانی، کشتی‌گیر کلیدی در بوندس‌لیگا
کشتی‌گیر طلایی دیگر ایرانی که با دوبنده آلمان در فرانسه درخشید، پوریا طاهرخانی است. کشتی‌گیر قزوینی در وزن ۷۹ کیلوگرم که یک سالی می‌شود به تیم کشتی ماینتس آلمان پیوسته است.
تیم کشتی ماینتس، که سابقه نایب‌قهرمانی بوندس‌لیگای آلمان را داشت، با جذب چهار کشتی‌گیر ایرانی، خود را تقویت کرد. یکی از این چهار کشتی‌گیر پوریا طاهرخانی است. خبرگزاری دویچه وله از او به عنوان «کشتی‌گیر "کلیدی" پایتخت‌نشینان ایالت راین‌لند‌فالتس آلمان» نام می‌برد.
پوریا طاهرخانی، بیش از شش سال است که مقیم آلمان شده و در ۷۵ کیلوگرم کشتی فرنگی در آلمان کشتی می‌گیرد.
شاید جالب باشد بدانید که طاهرخانی، پیش از اینکه به آلمان مهاجرت کند، با اینکه به تیم ملی کشتی ایران دعوت شده بود اما جز مقام نایب قهرمانی‌اش در مسابقات کشوری که با فاصله یک امتیاز از قهرمان، کسب شد، مقام دیگری کسب نکرده بود.
شاید بتوان طاهرخانی را از آن دسته استعدادهایی بدانیم که در ایران آن‌طور که باید و شاید شناخته نشدند یا شاید در سایه استعدادهای بزرگتری، گم شدند. حال آنکه شاید شناسایی و تقویت آن‌ها می‌توانست ابتدایی‌ترین اقدامی باشد که از مسوولان ورزش ایران به خصوص مسوولان کشتی به عنوان رشته اول ورزشی ایران، می‌شود انتظار داشت.
پیمان بیابانی، جایش را به عموزاد داد و به کانادا رفت
یک اتفاق، سرنوشت ورزشی پیمان بابایی را تغییر داد. پارسال در وزن ۶۵ کیلوگرم، در حالی که رحمان عموزاد به‌دلیل دریافت مدال طلای قهرمانی جهان از شرکت در مسابقات کشوری معاف شده بود، عنوان قهرمانی را به دست آورد و قرار بود نماینده این وزن ایران در مسابقات قهرمانی آسیا که فروردین در قزاقستان برگزار میشد، باشد اما به‌دلیل آسیب‌دیدگی دنده جای خود را به رحمان عموزاد داد.
همین آسیب‌دیدگی و دوری پیمان بیابانی، همزمان شد با مهاجرتش به کانادا و تغییر مسیر ورزشی‌اش در کشتی. او در گرندپری هنری دوگلان در نیس فرانسه، برای نخستین بار با دوبنده تیم ملی کانادا روی تشک رفت. آزادکار ۶۵ کیلوگرم ایرانی با تابعیت کانادایی در مرحله مقدماتی حریف فرانسوی‌اش کانتان استیکر را ۸ بر صفر شکست داد و سپس ۲-۴ استفان کومار از رومانی را برد. او در مصاف با کومار دو بر صفر عقب افتاده بود، اما در نهایت این کشتی را به سود خود تمام کرد.
کشتی‌گیر تهرانی تیم کانادا در مرحله نیمه نهایی به مصاف جوئل والنسیای آمریکایی رفت و در حالی که ۲-۴ پیش بود، در نهایت این مبارزه را ۵-۴ باخت.
طبق قوانین مهاجرتی کانادا، بیابانی هنوز مجوز همراهی این تیم در بازی‌های المپیک را دریافت نکرده است اما اگر مسابقات اوزان غیرالمپیکی برگزار شود، پیمان بیابانی هم می‌تواند برای این تیم کشتی بگیرد. بیابانی ۲۷ ساله در ماه مارس (اسفند و فروردین) در مسابقات انتخابی تیم ملی کانادا روی تشک خواهد رفت.
فاز جدید سیل مهاجرت ورزشکاران
اگر تا پیش از این شاهد مهاجرت چهره‌های شناخته شده و تثبیت‌شده ورزشی به کشورهای دیگر بودیم، امروز ورزشکارانی که در رده‌های سنی پایین‌تر درخششی داشته‌اند، پیش از عضویت در تیم‌های ملی در رده بزرگسالان تصمیم می‌گیرند که زندگی ورزشی‌شان را در کشوری دیگر و زیر پرچم کشوری جز ایران، بسازند.
زنگ خطری که سیل مهاجران برای ورزش ایران به صدا درآورده و مسوولان ورزشی نسبت به آن بی‌اعتنا بوده‌اند، حالا با صدای بلندتری به گوش می‌رسد.
زنگ خطری جدی که به مسوولان ورزشی هشدار می‌دهد، ورزش ایران در سال‌های سرمایه‌هایش را پیش از بهره‌برداری از دست خواهد داد.
