همراهی با معترضان یا مشکلات مالی؛ چرا استعفای هفتم گلمحمدی متفاوت بود؟
رأی دهید
«دیگر کشش ندارم»؛ بیان این جمله از سوی یحیی گلمحمدی، سرمربی پرسپولیس، در پاسخ به درخواست رضا درویش، مدیرعامل باشگاه، برای گفتگو درباره دلایل استعفای او، گویای این واقعیت است که این استعفا، با شش مورد قبلی او فرق میکرد.
از دلایلی که این استعفا را متفاوت میکند، جلسهای است که بنا به گفته خبرگزاری تسنیم بین گلمحمدی و درویش تنها هفت دقیقه طول کشید و گویا طرفین دلیلی برای مذاکره بیشتر برای حل مشکل نمیدیدند یا میتوان این گونه به موضوع نگاه کرد که مدیرعامل باشگاه، در میانه فصل که پیدا کردن جانشین برای سرمربی کار آسانی نیست، فقط هفت دقیقه برای راضی کردن یکی از موفقترین مربیان حال حاضر فوتبال ایران به ماندن در پرسپولیس تلاش کرده است.
این ملاقات با جنجالهایی هم همراه بود و یحیی در پاسخ به درویش که گفته بود گلمحمدی حال خوبی برای مربیگری ندارد، گفت: اتفاقا حالم خیلی هم خوب است اما امیدی به حل شدن مشکلات پرسپولیس نیست.
در نهایت هم امروز(یکشنبه ۱۷ دی /۷ ژانویه) در جلسه نهایی با مدیرعامل پرسپولیس، مدیربرنامههای گلمحمدی به جای او شرکت کرد و بعد هم درویش اعلام کرد که تا پایان هفته مربی جدید از بین ۱۰ گزینه خارجی معرفی خواهد شد.
گلمحمدی بعد از سه قهرمانی لیگ برتر فوتبال ایران، یک قهرمانی جام حذفی و دو سوپرجام، یکی از پرافتخارترین مربیان لیگ برتر است. بعد از این موفقیتها، طبیعی است که نخواهد رفتنش از پرسپولیس، با ناکامی همراه باشد. از ابتدای فصل اما نحوه یارگیری باشگاه در فصل نقل و انتقالات و بیتوجهی به خواستههای گلمحمدی، این پیام را به او داده بود که در پایان فصل، خبری از تمدید قرارداد نیست.
به خصوص که در تمام این مدت اقدامهای عجیب فدراسیون فوتبال دررسیدگی به پروندههای انضباطی پرسپولیس، سپاهان و استقلال به دلیل عدم رعایت سقف قرارداد، شاید گلمحمدی را به این نتیجه رسانده بود که امسال «مماشاتی» با استقلال صورت میگیرد که به ضرر تیمش تمام خواهد شد. گرچه پس از رای کمیته استیناف امتیازهای کسر شده از پرسپولیس و سپاهان بازگردانده شد اما فدراسیون در نهایت به پرونده استقلال أصلا ورود هم نکرد.
پرسپولیس با یحیی گلمحمدی در پایان نیم فصل اول در جایگاه سوم جدول ردهبندی ایستاده، هرچند تنها دو امتیاز با صدر فاصله دارد اما بحران کمبود بازیکن در پستهای کلیدی، به سرمربی پرسپولیس هشدار داد که در نیم فصل دوم، روزهای خوبی پیش رو نخواهد داشت.
او اما نمیخواهد بعد از ۶ جامی که برای پرسپولیس آورده، با ناکامی از این باشگاه جدا شود و به نظر میرسد که شاید به همین دلیل ترجیح داد در نیم فصل استعفا کند. تصمیمی که با توجه به شواهد به نظر میرسد که مدیریت باشگاه آنقدرها هم با آن مخالف نیست. البته که خیلیها هم این انفعال مدیرعامل و هیأت مدیره باشگاه را نتیجه استعفاهای پرتعداد و مکرر گلمحمدی میدانند.
حذف سرمربی از کانادا؟
آنچه از اتفاقات و صحبتهای گلمحمدی برمیآید گویای این است که حوصلهاش تمام شده است. او بیش از یک سال است که دارد با «مخالفان حکومتیاش» میجنگد و هر تلاشی برای کارشکنی را تحمل کرده است.
گلمحمدی از همان زمان که بعد از اعتراضهای گسترده در ایران موهایش را از ته تراشید و هفتهها لباس مشکی پوشید، با اخطارهایی روبرو شد. چنان که مدیریت باشگاه به او اخطار داد که تمرکزش فقط روی تیم باشد اما یحیی همچنان از هیچ کمکی به زندانیان سیاسی و افراد آسیبدیده از رفتارهای نیروهای امنیتی دریغ نکرد.
او حتی حضوری به عیادت پدر کیان پیرفلک رفت و عکسهای او در شبکههای مجازی با واکنشهای بسیاری از سوی هواداران همراه بود. از همان زمان هم «حساسیت نظام» روی گلمحمدی و دستیارانش بیشتر شد.
اولین اقدام جدی علیه کادرفنی پرسپولیس را هم شاید بتوان جدایی کریم باقری، کاپیتان پیشین تیم و دستیار گلمحمدی، در کادرفنی پرسپولیس دانست.
امیر عابدینی، مدیرعامل سالهای دور پرسپولیس، در مصاحبهای در تاریخ ۱۵ تیر۱۴۰۲ با سایت انتخاب از «ردپای فرد متمولی در ونکوور» در جدایی کریم باقری گفت: «خودم با آن فرد که در ونکوور زندگی میکند، تماس گرفتم. به من گفت ما کریم باقری را نمیخواهیم. گفتم شما کی هستی؟ مدیرعاملی یا رئیس هیأت مدیره؟ گفت، پول بازیکن پرسپولیس را میدهم، ناهارشان را میدهم، پس حق دارم تصمیم بگیرم. جالبتر اینکه گفت پرسپولیس یک بازیکن از گلگهر میخواست که باشگاه گفت بخشی از آن را ما میدهیم و بقیهاش را تو بپرداز. او به من گفت نمیگذارم کریم باقری بماند.»
مشکلات مالی
واقعیت این است که در ماجرای استعفای یحیی گلمحمدی، نمیتوان مشکلات مالی را نادیده گرفت. ۲۲ مهر ۱۴۰۲، خبرگزاری مهر نوشت: «گل محمدی از دهم شهریورماه شروع به نوشتن اخطارهای کتبی خود به باشگاه بابت عدم دریافت مطالبات دو سال گذشتهاش کرد. نامههایی که تا ۱۵ مهرماه به ۶ عدد رسید اما درویش کمال بیاعتنایی به آنها را داشت تا گلمحمدی این بار واکنش جدیتری از خود نشان دهد و اعتراضش را نسبت به این موضوع اعلام کند.»
یک روز بعد، در تاریخ ۲۳ مهر ۱۴۰۲، رضا درویش بعد از جلسه با هیأت مدیره، در جمع خبرنگاران حاضر شد و درباره عقب افتادن پرداختهای گلمحمدی و بیتوجهی باشگاه به این موضوع گفت: «من با ایشان در ارتباط بودهام اما طبیعی است که وقتی پول نداریم، نمیتوانیم خواستهها را برآورده کنیم. پولی نبوده که ما بخواهیم آپشنها را پرداخت کنیم. باید به ما زمان میدادند تا بدهیهای گذشته را بدهیم و سراغ قراردادهای این فصل برویم.»
درویش اما همچنان این مشکل را حل نکرده است ، به این ترتیب الان علاوه بر ۵۰ درصد طلبی که او از آپشنهای فصل قبل دارد، باید ۲۰درصد از قرارداد این فصل گلمحمدی را هم بپردازد که مبلغ قابل توجهی است.
آن طور که گفته میشود، گلمحمدی از مبلغ قرارداد این فصل خود ۳۰ درصد دریافت کرده و باید ۲۰ درصد دیگر هم بگیرد اما چون یک طرفه این قرارداد را فسخ کرده است، نمیتواند کل مبلغ قراردادش تا پایان فصل را از باشگاه طلب کند.
استعفایی که جدی گرفته نمیشد گلمحمدی بعد از سه قهرمانی لیگ برتر فوتبال ایران، یک قهرمانی جام حذفی و دو سوپرجام، یکی از پرافتخارترین مربیان لیگ برتر استاین چهارمین استعفایی است که رضا درویش در طول مدیریتش از یحیی گلمحمدی دریافت کرده است. قبل از این هم پیش از شروع فصل جدید، یحیی در اعتراض به شرایط مالی و عملکرد باشگاه در نقل و انتقالات در تمرینات حاضر نشد و استعفا کرد اما مدیریت با آن موافقت نکرد.
پیش از اینها، وقتی تنها چند ماه از مدیریت رضا درویش در پرسپولیس میگذشت، یحیی گلمحمدی بعد از تساوی در بازی برگشت مقابل استقلال و کم شدن شانس قهرمانی برای پرسپولیس، ابتدا با داور مسابقه، سید مهدی سید علی، درگیر شد و مصاحبه تندی علیه او انجام داد و بعد از آن هم با انتشار استوری در اینستاگرامش از پرسپولیس خداحافظی کرد.
گلمحمدی بعد از آن به درویش تلفن کرد و گفت که دیگر ادامه نخواهد داد و حتی چند روزی هم خودش را از «دسترس» خارج کرد. بعد از آرام شدن اوضاع و صحبتهای درویش با گلمحمدی، او راضی شد به تمرینات پرسپولیس برگردد.
رضا درویش البته در بدو ورودش به باشگاه پرسپولیس هم با استعفای یحیی مواجه شده بود. روزنامه خبر ورزشی در توضیح این استعفا نوشت: «تنها سه روز پس از ورود درویش به باشگاه پرسپولیس یعنی ۲۵ دی ۱۴۰۰ به دلیل عملی نشدن وعده مدیریت قبلی (مجید صدری) مبنی بر پرداخت مطالبات بازیکنان و همین طور چند موضوع دیگر از جمله نداشتن محل تمرین از سرمربیگری پرسپولیس استعفا کرد. در نهایت با وساطت درویش و قولهای او مبنی بر مرتفع کردن مشکلات، یحیی تصمیم گرفت به کارش در پرسپولیس ادامه دهد.»
گلمحمدی البته پیش از این هم یکبار در زمان مدیریت سمیعی، یکبار بعد از اختلاف با رسولپناه، مدیرعامل وقت پرسپولیس و یکبار هم در دوره اول پیوستنش به پرسپولیس و بعد از خداحافظی مهدی مهدویکیا، روی آنتن زنده برنامه ۹۰، از سرمربیگری پرسپولیس استعفا کرده بود که جز مورد آخر، مابقی استعفاهایش بعد از مذاکره با مدیریت باشگاه به بازگشت به کار منجر شد.
این بار اما به نظر میرسد که مجموع شرایط چه فوتبالی و چه غیر فوتبالی موجب شده است که استعفای هفتم سرنوشت متفاوت از قبل داشته باشد، هرچند سخت بتوان تشخیص داد که کدام یکی از این دلایل نقش اصلی را در پایان همکاری پرسپولیس با یکی از موفقترین مربیانش داشته است.
از دلایلی که این استعفا را متفاوت میکند، جلسهای است که بنا به گفته خبرگزاری تسنیم بین گلمحمدی و درویش تنها هفت دقیقه طول کشید و گویا طرفین دلیلی برای مذاکره بیشتر برای حل مشکل نمیدیدند یا میتوان این گونه به موضوع نگاه کرد که مدیرعامل باشگاه، در میانه فصل که پیدا کردن جانشین برای سرمربی کار آسانی نیست، فقط هفت دقیقه برای راضی کردن یکی از موفقترین مربیان حال حاضر فوتبال ایران به ماندن در پرسپولیس تلاش کرده است.
این ملاقات با جنجالهایی هم همراه بود و یحیی در پاسخ به درویش که گفته بود گلمحمدی حال خوبی برای مربیگری ندارد، گفت: اتفاقا حالم خیلی هم خوب است اما امیدی به حل شدن مشکلات پرسپولیس نیست.
در نهایت هم امروز(یکشنبه ۱۷ دی /۷ ژانویه) در جلسه نهایی با مدیرعامل پرسپولیس، مدیربرنامههای گلمحمدی به جای او شرکت کرد و بعد هم درویش اعلام کرد که تا پایان هفته مربی جدید از بین ۱۰ گزینه خارجی معرفی خواهد شد.
گلمحمدی بعد از سه قهرمانی لیگ برتر فوتبال ایران، یک قهرمانی جام حذفی و دو سوپرجام، یکی از پرافتخارترین مربیان لیگ برتر است. بعد از این موفقیتها، طبیعی است که نخواهد رفتنش از پرسپولیس، با ناکامی همراه باشد. از ابتدای فصل اما نحوه یارگیری باشگاه در فصل نقل و انتقالات و بیتوجهی به خواستههای گلمحمدی، این پیام را به او داده بود که در پایان فصل، خبری از تمدید قرارداد نیست.
به خصوص که در تمام این مدت اقدامهای عجیب فدراسیون فوتبال دررسیدگی به پروندههای انضباطی پرسپولیس، سپاهان و استقلال به دلیل عدم رعایت سقف قرارداد، شاید گلمحمدی را به این نتیجه رسانده بود که امسال «مماشاتی» با استقلال صورت میگیرد که به ضرر تیمش تمام خواهد شد. گرچه پس از رای کمیته استیناف امتیازهای کسر شده از پرسپولیس و سپاهان بازگردانده شد اما فدراسیون در نهایت به پرونده استقلال أصلا ورود هم نکرد.
پرسپولیس با یحیی گلمحمدی در پایان نیم فصل اول در جایگاه سوم جدول ردهبندی ایستاده، هرچند تنها دو امتیاز با صدر فاصله دارد اما بحران کمبود بازیکن در پستهای کلیدی، به سرمربی پرسپولیس هشدار داد که در نیم فصل دوم، روزهای خوبی پیش رو نخواهد داشت.
او اما نمیخواهد بعد از ۶ جامی که برای پرسپولیس آورده، با ناکامی از این باشگاه جدا شود و به نظر میرسد که شاید به همین دلیل ترجیح داد در نیم فصل استعفا کند. تصمیمی که با توجه به شواهد به نظر میرسد که مدیریت باشگاه آنقدرها هم با آن مخالف نیست. البته که خیلیها هم این انفعال مدیرعامل و هیأت مدیره باشگاه را نتیجه استعفاهای پرتعداد و مکرر گلمحمدی میدانند.
حذف سرمربی از کانادا؟
آنچه از اتفاقات و صحبتهای گلمحمدی برمیآید گویای این است که حوصلهاش تمام شده است. او بیش از یک سال است که دارد با «مخالفان حکومتیاش» میجنگد و هر تلاشی برای کارشکنی را تحمل کرده است.
گلمحمدی از همان زمان که بعد از اعتراضهای گسترده در ایران موهایش را از ته تراشید و هفتهها لباس مشکی پوشید، با اخطارهایی روبرو شد. چنان که مدیریت باشگاه به او اخطار داد که تمرکزش فقط روی تیم باشد اما یحیی همچنان از هیچ کمکی به زندانیان سیاسی و افراد آسیبدیده از رفتارهای نیروهای امنیتی دریغ نکرد.
او حتی حضوری به عیادت پدر کیان پیرفلک رفت و عکسهای او در شبکههای مجازی با واکنشهای بسیاری از سوی هواداران همراه بود. از همان زمان هم «حساسیت نظام» روی گلمحمدی و دستیارانش بیشتر شد.
اولین اقدام جدی علیه کادرفنی پرسپولیس را هم شاید بتوان جدایی کریم باقری، کاپیتان پیشین تیم و دستیار گلمحمدی، در کادرفنی پرسپولیس دانست.
امیر عابدینی، مدیرعامل سالهای دور پرسپولیس، در مصاحبهای در تاریخ ۱۵ تیر۱۴۰۲ با سایت انتخاب از «ردپای فرد متمولی در ونکوور» در جدایی کریم باقری گفت: «خودم با آن فرد که در ونکوور زندگی میکند، تماس گرفتم. به من گفت ما کریم باقری را نمیخواهیم. گفتم شما کی هستی؟ مدیرعاملی یا رئیس هیأت مدیره؟ گفت، پول بازیکن پرسپولیس را میدهم، ناهارشان را میدهم، پس حق دارم تصمیم بگیرم. جالبتر اینکه گفت پرسپولیس یک بازیکن از گلگهر میخواست که باشگاه گفت بخشی از آن را ما میدهیم و بقیهاش را تو بپرداز. او به من گفت نمیگذارم کریم باقری بماند.»
مشکلات مالی
واقعیت این است که در ماجرای استعفای یحیی گلمحمدی، نمیتوان مشکلات مالی را نادیده گرفت. ۲۲ مهر ۱۴۰۲، خبرگزاری مهر نوشت: «گل محمدی از دهم شهریورماه شروع به نوشتن اخطارهای کتبی خود به باشگاه بابت عدم دریافت مطالبات دو سال گذشتهاش کرد. نامههایی که تا ۱۵ مهرماه به ۶ عدد رسید اما درویش کمال بیاعتنایی به آنها را داشت تا گلمحمدی این بار واکنش جدیتری از خود نشان دهد و اعتراضش را نسبت به این موضوع اعلام کند.»
یک روز بعد، در تاریخ ۲۳ مهر ۱۴۰۲، رضا درویش بعد از جلسه با هیأت مدیره، در جمع خبرنگاران حاضر شد و درباره عقب افتادن پرداختهای گلمحمدی و بیتوجهی باشگاه به این موضوع گفت: «من با ایشان در ارتباط بودهام اما طبیعی است که وقتی پول نداریم، نمیتوانیم خواستهها را برآورده کنیم. پولی نبوده که ما بخواهیم آپشنها را پرداخت کنیم. باید به ما زمان میدادند تا بدهیهای گذشته را بدهیم و سراغ قراردادهای این فصل برویم.»
درویش اما همچنان این مشکل را حل نکرده است ، به این ترتیب الان علاوه بر ۵۰ درصد طلبی که او از آپشنهای فصل قبل دارد، باید ۲۰درصد از قرارداد این فصل گلمحمدی را هم بپردازد که مبلغ قابل توجهی است.
آن طور که گفته میشود، گلمحمدی از مبلغ قرارداد این فصل خود ۳۰ درصد دریافت کرده و باید ۲۰ درصد دیگر هم بگیرد اما چون یک طرفه این قرارداد را فسخ کرده است، نمیتواند کل مبلغ قراردادش تا پایان فصل را از باشگاه طلب کند.
استعفایی که جدی گرفته نمیشد
پیش از اینها، وقتی تنها چند ماه از مدیریت رضا درویش در پرسپولیس میگذشت، یحیی گلمحمدی بعد از تساوی در بازی برگشت مقابل استقلال و کم شدن شانس قهرمانی برای پرسپولیس، ابتدا با داور مسابقه، سید مهدی سید علی، درگیر شد و مصاحبه تندی علیه او انجام داد و بعد از آن هم با انتشار استوری در اینستاگرامش از پرسپولیس خداحافظی کرد.
گلمحمدی بعد از آن به درویش تلفن کرد و گفت که دیگر ادامه نخواهد داد و حتی چند روزی هم خودش را از «دسترس» خارج کرد. بعد از آرام شدن اوضاع و صحبتهای درویش با گلمحمدی، او راضی شد به تمرینات پرسپولیس برگردد.
رضا درویش البته در بدو ورودش به باشگاه پرسپولیس هم با استعفای یحیی مواجه شده بود. روزنامه خبر ورزشی در توضیح این استعفا نوشت: «تنها سه روز پس از ورود درویش به باشگاه پرسپولیس یعنی ۲۵ دی ۱۴۰۰ به دلیل عملی نشدن وعده مدیریت قبلی (مجید صدری) مبنی بر پرداخت مطالبات بازیکنان و همین طور چند موضوع دیگر از جمله نداشتن محل تمرین از سرمربیگری پرسپولیس استعفا کرد. در نهایت با وساطت درویش و قولهای او مبنی بر مرتفع کردن مشکلات، یحیی تصمیم گرفت به کارش در پرسپولیس ادامه دهد.»
گلمحمدی البته پیش از این هم یکبار در زمان مدیریت سمیعی، یکبار بعد از اختلاف با رسولپناه، مدیرعامل وقت پرسپولیس و یکبار هم در دوره اول پیوستنش به پرسپولیس و بعد از خداحافظی مهدی مهدویکیا، روی آنتن زنده برنامه ۹۰، از سرمربیگری پرسپولیس استعفا کرده بود که جز مورد آخر، مابقی استعفاهایش بعد از مذاکره با مدیریت باشگاه به بازگشت به کار منجر شد.
این بار اما به نظر میرسد که مجموع شرایط چه فوتبالی و چه غیر فوتبالی موجب شده است که استعفای هفتم سرنوشت متفاوت از قبل داشته باشد، هرچند سخت بتوان تشخیص داد که کدام یکی از این دلایل نقش اصلی را در پایان همکاری پرسپولیس با یکی از موفقترین مربیانش داشته است.