هوش مصنوعی در یک چشم بر هم زدن اوتیسم را تشخیص می‌دهد
رأی دهید
محققان به کمک هوش مصنوعی ویژگی‌های خاص طبقه‌بندی طیف اوتیسم را شناسایی کردند. آن‌ها از الکترورتینوگرام (ERG) استفاده کردند که آزمایش تشخیصی برای اندازه‌گیری فعالیت الکتریکی شبکیه چشم در واکنش به محرک نور است.
محققان با اندازه‌گیری واکنش شبکیه ۲۱۷ کودک ۵ تا ۱۶ ساله دریافتند که واکنش شبکیه چشم به محرک نور در کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان عادی متفاوت است.
این گروه پژوهشی همچنین دریافت که قوی‌ترین نشانه زیستی از تک‌تابش روشن نور به چشم راست حاصل می‌شود و پردازش هوش مصنوعی می‌تواند زمان آزمایش را تا حد چشمگیری کاهش دهد.
این آزمایش، که با همکاری دانشگاه کنتیکت و دانشگاه یو‌سی‌ال لندن انجام شد، نیازمند ارزیابی بیشتری است تا به‌طور قطع بتوان گفت که این نتایج را می‌توان با دقت زیاد برای غربالگری طیف اوتیسم در کودکان ۵ تا ۱۶ ساله استفاده کرد.
اوتیسم وضعیتی عصبی در رشد است که با مشکلاتی در تعامل اجتماعی متقابل، برقراری ارتباط، و رفتارهای تکراری/محدودکننده مشخص می‌شود.
به گزارش یونیسا، در استرالیا، یک نفر از هر ۷۰ نفر در طیف اوتیسم قرار می‌گیرد که در مجموع جمعیت کشور، ۳۵۳ هزار و ۸۸۰ نفر را شامل می‌شود. این بیماری در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است.
میزان اوتیسم در کشورها جهان متفاوت است. طبق تخمین‌های سازمان جهانی بهداشت، یک کودک از هر ۱۰۰ کودک به این اختلال دچار است.
فرناندو مارمولیو راموس، پزشک و محقق، در این‌باره می‌گوید: «این آزمایش روش بهتری برای تشخیص اوتیسم در اختیار پزشکان می‌گذارد و امکان ردیابی سریع را برای حمایت و مراقبت از هزاران کودک دچار این اختلال فراهم می‌آورد.»
او تاکید میکند: «مداخلات اولیه و حمایت مناسب به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک میکند کیفیت زندگی‌شان را بهتر کنند. اما در حال حاضر، آزمایش ساده‌ای برای تشخیص اوتیسم وجود ندارد و برای تشخیص اوتیسم به گزارش و ارزیابی‌های روان‌شناختی طولانی نیاز است.»
این آزمایش گام بزرگی در راه تشخیص اوتیسم است، زیرا مدت تشخیص و استرس و هزینه را برای پدران و مادران و فرزندانشان کاهش می‌دهد.
از آنجا که کوکان این آزمایش‌‌های غیرتهاجمی را راحت تحمل می‌کنند، قرار گرفتن تحت این شیوه پزشکی برای افراد درگیر آسان‌تر می‌شود.
دکتر پل کانستبل، محقق و سرپرست پروژه دانشگاه فلیندرز، می‌گوید: «از آنجا که چشم به مغز متصل است، مشاهده چشم برای درک مغز به ما امکان می‌دهد در مورد چگونگی رشد مغز در افراد مبتلا به اوتیسم اطلاعات بیشتری کسب کنیم.»
او تاکید میکند: «هنوز باید کودکان کم‌سن‌تر و همچنین آن‌هایی را که به اختلال‌های دیگری مانند بیش‌فعالی دچارند بررسی کنیم تا بتوانیم متوجه شویم که این آزمایش چقدر ویژه است.»
هوگو پوسادو کینترو، پزشک و محقق و استادیار دانشگاه کانتیکت، می‌گوید: «گام‌های بعدی گسترش تحقیق برای بررسی دیگر گرو‌ه‌‌ها و دسته‌های تشخیص خواهد بود.»
او تاکید میکند که این تحقیق، با کمک‌گیری از تکنیک‌های پردازش سیگنال پیشرفته برای شناسایی شرایط عصبی رشد مانند اوتیسم، امید بسیاری برای بررسی و تحلیل واکنش‌های شبکیه به ارمغان آورده است.
به یاری پژوهش‌های بیشتر و توسعه فناوری، این روش‌های تحلیلی به ابزارهایی عملی تبدیل می‌شوند و به پزشکان کمک می‌کنند که با دقت و کارآمدی زیادی بتوانند اوتیسم و اختلال‌های مرتبط با آن را غربالگری کنند و تشخیص دهند.
