سحرخیزی انسان‌ها ریشه در ژن‌های به جا مانده از اجداد نئاندرتال دارد

یورونیوز: دانشمندان می‌گویند افرادی که زود به رختخواب می‌روند و صبح‌ها زود بیدار می‌شوند، احتمالا برای این عادت باید از اجداد باستانی خود سپاسگزار باشند.

محققان دریافته‌اند که دی‌ان‌ای به ارث رسیده از عموزاده‌های ابرو کلفت ما به احتمال زیاد در این خصیصه نقش مهمی ایفا کرده است.


بیشتر ژن‌هایی که انسان‌های امروزی از طریق آمیزش‌ با نئاندرتال‌ها در دوران ماقبل تاریخ به دست آورده‌اند در جریان تکامل از بین رفته‌اند، با این حال بخش کوچکی از آن‌ها باقی مانده و در بدن شماری از انسان‌ها قابل ردیابی است.

دانشمندان تصور می‌کنند این بقای ژنی احتمالاً به این دلیل است که به انسان‌های مدرن اولیه کمک کرده تا زمانی که آفریقا را به مقصد اوراسیا ترک کردند، با محیط جدید و روزهای کوتاه زمستان سازگار شوند.

جان کاپرا، اپیدمیولوژیست در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو، در این باره می‌گوید: «با تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای نئاندرتال‌ها که در ژنوم انسان مدرن باقی مانده‌اند، روند قابل توجهی کشف کردیم.»

او اضافه کرد بسیاری قطعات این دی‌ان‌ای‌ها بر ژن‌هایی تأثیر می‌گذارند که ساعت بدن انسان‌های امروزی را کنترل می‌کنند و در بیشتر موارد «میل به سحرخیزی را افزایش می‌دهند.»

دسته‌های بزرگی از انسان‌های خردمند (هومو ساپینس) حدود ۷۰ هزار سال پیش از آفریقا به اوراسیا مهاجرت کردند. در بدو ورود، آنها با نئاندرتال‌ها مواجه شدند که قبلاً با زندگی در آب و هوای سردتر سازگار شده بودند و صدها هزار سال این قلمرو را در اشغال داشتند.

به لطف آمیختگی بین این گروه‌ها، انسان‌های امروزی تا ۴ درصد از دی‌ان‌ای نئاندرتال‌ها، از جمله ژن‌های مرتبط با رنگدانه‌های پوست، مو، چربی و دستگاه ایمنی بدن را حمل می‌کنند.

دکتر کاپرا و همکارانش دی‌ان‌ای انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها را با استفاده از اطلاعات ژنتیکی نیم میلیون نفر که در پایگاه داده اطلاعات زیستی بریتانیا وجود دارد تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که انواع ژنتیکی متفاوتی در ساعت‌های بدن یا ریتم‌های شبانه‌روزی دو گروه نقش دارند.

از آنجایی که اجداد انسان‌های امروزی با نئاندرتال‌ها رابطه جنسی برقرار می‌کردند، این امکان وجود داشت که برخی از انسان‌های امروزی دارای ژن‌هایی از نئاندرتال‌ها باشند. محققان می‌گویند نه تنها بسیاری از مردم این گونه ژن‌ها را دارند، بلکه این ژن‌ها با زود بیدار شدن از خواب در ارتباط بودند.
مقایسه اسکلت یک نئاندرتال (راست) با اسکلت انسان خردمند (چپ)به گفته پژوهشگران، سحرخیز بودن در اصل نیازی به ژن‌های نئاندرتال ندارد چرا که صدها ژن مختلف بر زمان خواب و بیدار شدن افراد تأثیر می‌گذارند و تأثیرات محیطی و فرهنگی زیادی نیز وجود دارد. به طور کلی ژن‌های نئاندرتال هرچند موثر هستند، اما تنها تأثیر کمی دارند.

تصور دانشمندان بر این است که این ژن‌ها به اجداد انسان‌ها کمک می‌کرده تا با زندگی در عرض‌های جغرافیایی بالاتر سازگار شوند.

دکتر کاپرا در این خصوص می‌گوید: «ما فکر نمی‌کنیم که صبح‌دوست بودن واقعاً در آن زمان مفید بوده باشد. در عرض‌های جغرافیایی بالاتر، داشتن ساعتی که انعطاف‌پذیرتر است و بهتر می‌تواند خود را با سطوح نور فصلی متغیر مطابقت دهد مفید است.»

پروفسور مارک مازلین، از دانشگاه کالج لندن که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: «اکنون ما شواهد ژنتیکی داریم که نشان می‌دهد برخی از ما واقعاً سحرخیز هستیم.»

او اضافه کرد: «زمانی که انسان در مناطق گرمسیری آفریقا تکامل یافت، طول روز به طور متوسط ۱۲ ساعت بود. از آنجا که گردآورندگان شکارچی تنها ۳۰ درصد از زمان بیداری خود را صرف جمع‌آوری غذا می‌کردند، ۱۲ ساعت زمان زیادی است. اما هر چه به سمت شمال زمین پیش می‌روید روزهای زمستانی که غذا کمیاب است، کوتاه‌تر و کوتاه‌تر می‌شود و در نتیجه برای نئاندرتال‌ها و انسان‌ها منطقی است که به محض پدیدار شدن نور، شروع به کار و جمع‌آوری غذا کنند.»

نتایج تحقیق تازه در نشریه علمی «Genome Biology and Evolution» منتشر شده است.
رأی دهید
دیدگاه خوانندگان
۴۴
Adamat7775 - خارکف، اوکراین
۱) مطلب بسیار جالب و موثقی بود. / والدین بنده هر دو‌شان و همچنین برادرم و کلا تمام ایل‌و‌تبار والدینم، به اصطلاح روسی‌اش که بگوییم؛ پرنده‌ی "چکاوک" هستند، یعنی‌ "سحرخیز" می‌باشند، اما من از همان دوران کودکی، به‌اصطلاح روسی‌اش که بگوییم؛ "جغد" هستم، یعنی‌ تمایل به دیر‌ خوابیدن و به‌همان نسبت دیر بیدارشدن دارم، و اگر (فرض محال) حتا شب ساعت ۹ شب هم بخوابم، آن‌گاه حتا اگر ساعت ۹ صبح فردای‌ش (فرض محال) پس از ۱۲ ساعت خواب هم بیدار شوم، اما در طول روز احساس خستگی‌ می‌کنم، اما اگر بین ساعت ۲ تا ۴ پس از نیمه‌شب بخوابم، و سپس بعد از ۸ ساعت خواب، در بین ساعت ۱۰ تا ۱۲ ظهر فردای‌اش بیدار شوم، آن‌گاه به تمام کارهای‌ام با انرژی می‌رسم و مغزم بهتر کار می‌کند. در دوران ۱۲ساله‌ی مدرسه هم، خیلی‌ سر صبح زود بیدارشدن اذیت شدم، و بسیار هم از جانب والدینم -که همگی‌ سحرخیز هستند- مورد انتقاد قرار می‌گرفتم. ....
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۳:۳۸
۴۴
Adamat7775 - خارکف، اوکراین
۲) اتفاقا چندی پیش -بنا به‌عادت دیرین که هر چند وقت یک‌بار در سایت یوتیوب، فیلم‌های جدید ایرانی را دنبال می‌کنم-، به فیلمی رسیدم با نام "یک دهم" که محصول همین سال‌هاست. موضوع فیلم درباره‌ی پدری پول‌دار است که از دست پسر بزرگ خود راضی‌ نیست، چراکه پسر، سحرخیز نیست، تا جایی‌که پدر عصبانی از دست او، از مشاور خود تقاضای همفکری می‌کند تا پسرش را همچون خودش سحرخیز سازد!. البته فیلم در اپتدا خوب آغاز شد، اما پس از رسیدن به میانه داستان، از ریتم افتاد و دیگر آن‌را تا انتها نگاه‌نکردم، اما در بخش دیدگاه آن، کامنتی نوشتم که آن‌را اینجا نیز در دو‌ کامنت‌ پسین قرار می‌دهم. ....
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۳:۳۹
۴۴
Adamat7775 - خارکف، اوکراین
۳) یکی‌ از مشکلات فرهنگ ایران این است، که در ایران از دیرباز، "صبح زود بیدار شدن" به‌عنوان یک امتیاز مهم به‌شمار می‌آید، و بنابر این مکتب فکری، هرکه صبح زود بیدار نشود، انگار که گناهکار و مجرم شناخته می‌شود!. صد‌البته شکی نیست که در زمان قدیم، یعنی حتا تا همین ۳۰-۴۰ سال پیش که عصر دیجیتال هنوز وجود نداشته، تمامی امور فیزیکی‌ به‌ویژه در جهان سوم و به‌همان نسبت در ایران، برمبنای این بوده که از صبح زود می‌بایست محصولات خوراکی را به دست پخش‌کنندگان و تولید‌کنندگان می‌رساندند، تا ایشان در آغاز روز تازه، مایحتاج مردم را به فروشگاه‌ها تحویل و برای استفاده‌ی مردم قرار می‌دادند. اما در زمان حال‌ حاضر، حداقل دو-سه دهه هست که به‌ویژه با گسترش عصر دیجیتال و کامل‌شدن تولیدات ماشینی که شبانه‌روز کار می‌کنند، دیگر دلیلی‌ بر دخالت صد درصدی‌ انسان وجود ندارد. ....
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۳:۴۱
۴۴
Adamat7775 - خارکف، اوکراین
۴) امید آنکه فرهنگ فکری در میان مردم ایران -با سابقه‌ی باستانی حداقل سه‌هزار ساله‌ای که ایران‌زمین دارد-، آداپته با زبان روز و معیارهای ۲۰-۳۰ سال اخیر جهان گردد. سوای از آن، هر شخص دارای یک رژیم و ساعت بیولوژیک بدنی هست. برخی‌ افراد از جهت بیولوژیکی، تمایل به زود‌ خوابیدن و به‌همان نسبت زود‌ بیدارشدن دارند، که این "ساعت درونی‌ بدن‌"شان، موفقیت در امور کاری‌شان را حمایت می‌کند، و به‌همان نسبت، برخی‌ دیگر از افراد، تمایل بیولوژیکی به دیر خوابیدن (به اصطلاح "شب‌کاری") و به‌همان نسبت دیر بیدارشدن هستند، که رمز موفقیت آن‌ها نیز در همان حالت طبیعی ساعت بدن‌شان است. کلام آخر اینکه، مهم آن‌ست که نتیجه‌ی کار هر شخص (در صورتی‌ که کارمند جایی نیست و خودش برای خودش کار می‌کند) خوب و کارساز باشد، و نه آن‌که زود بیدار می‌شود و یا دیر.
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۳:۴۱
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.