آیا انسان می‌تواند در زیستگاه‌های اقیانوسی زیر آب زندگی کند؟
رأی دهید
فناوری‌هایی که دیپ در زیستگاه اقیانوسی خود به نام «سنتینل» به کار گرفته است، به انسان این امکان را می‌دهد تا به مدت 28 روز در عمق 200 متری زندگی کند، و این انقلابی در روش‌های علمی نظارت و درک اقیانوس‌ها ایجاد خواهد کرد.
فرود رفتن تا عمق 200 متری امکان دسترسی به کل منطقه «اپی‌پلاژیک» را فراهم می‌کند. این عمیق‌ترین نقطه‌ای است که نور خورشید در آن به اقیانوس نفوذ می‌کند. تخمین زده می‌شود که 90 درصد حیات دریایی در این منطقه مستقر است.
سنتینل 400 متر مکعب حجم و 6.2 متر قطر دارد، که تقریباً نصف اندازه بدنه هواپیمای بوئینگ 777 است. این فضا می‌تواند شش نفر را در محیطی نسبتا راحت در خود جای دهد. ساکنان سنتینل اتاق‌های خصوصی خواهند داشت، محیط زندگی عمومی بزرگ و راحتی دارند، و غذای گرم تهیه‌شده در آشپزخانه خواهند خورد.
این زیستگاه زیردریایی مستقل از سطح است، و قابل تنظیم، سفارشی‌سازی، انعطاف‌پذیری، خودکفایی، وابسته به انرژی‌های تجدیدپذیر، و دارای راکتورهای زیستی زیردریایی برای دفع پایدار زباله‌ها خواهد بود.
زیستگاه اقیانوسی به دانشمندان این امکان را می‌دهد تا به جای چند دقیقه وقت گذراندن زیر آب، چندین هفته در اعماق زندگی کنند. آنها از طریق یک «استخر ماه»، سوراخی در کف زیستگاه که به اقیانوس وصل می‌شود، و همچنین آزمایشگاه‌های مخصوص مرطوب و خشک به اقیانوس دسترسی خواهند داشت.
با این حال، فشار بالا، دمای پایین و فرسایش، همه چالش‌های جدی برای تجهیزات سنتینل در اعماق اقیانوس ایجاد می‌کنند. برای مقابله با چالش‌های محیطی که اغلب در بین خصمانه‌ترین محیط‌های سیاره زمین طبقه‌بندی می‌شود، سنتینل را از همان موادی ساخته‌اند که در ساخت موشک‌های فضایی به کار می‌رود.
