کشف شش سیاره با مدار هماهنگ در فاصله صد سال نوری از زمین
رأی دهید
در اصطلاح فنی به این سیارات «فرو-نپتونی» می‌گویند، که به این معنی است که از نپتون کوچک‌ترند. این سیارات رایج‌ترین نوع سیاره در کهکشان راه شیری هستند. آنها دو تا سه برابر زمین قطر دارند، و نسبت به درونی‌ترین سیاره منظومه شمسی یعنی عطارد، در مداری نزدیک‌تر به ستاره خود گردش می‌کنند.
در پدیده‌ای نادر که تحت عنوان «رزونانس مداری» شناخته می‌شود، این شش سیاره از زمانی که در حدود چهار میلیارد سال پیش شکل گرفتند، بدون تغییر در مدار خود به دور ستاره‌شان گردش می‌کنند. این نشان می‌دهد که طی این مدت طولانی هیچ واقعه بیرونی نظم مداری آنها را آشفته نکرده است.
دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که آیا سیارات فرو-نپتونی سیارات سنگی با اتمسفر عمیق متشکل از هیدروژن و هلیوم هستند، یا اینکه جنس‌شان از سنگ و یخ است و دارای اتمسفر داغ هستند، و آیا اینکه آب در آنها یافت می‌شود.
زمین که بزرگترین سیاره سنگی منظومه شمسی است، حدود 12750 کیلومتر قطر دارد. قطر نپتون، که کوچک‌ترین سیاره گازی منظومه شمسی است، حدود 49250 کیلومتر است، که تقریباً چهار برابر زمین است.
فرو-نپتونی‌های تازه کشف‌شده از 1.9 تا 2.9 برابر زمین قطر دارند، و به نظر می‌رسد که همگی دارای اتمسفرهای عمیق باشند. ستاره آنها با نام HD110067 در آسمان شب زمین در صورت فلکی شمالی «برنیس» قابل مشاهده است.
سیاره درونی در مدت نه روز و سیاره بیرونی در مدت 54 روز زمینی دور ستاره خود می‌چرخند. این سیارات در فاصله‌ای بین 6 تا 20 درصد از فاصله بین زمین و خورشید دور ستاره خود می‌گردند. با این حال، از آنجایی که ستاره‌شان کوچک و کم‌حرارت است، آنها در معرض تشعشع شدید قرار نمی‌گیرند.
