باز شدن کپسول سیارکی پس از ۷ سال انتظار؛ ناسا «غبار سیاه‌رنگ» را از درون محفظه خارج کرد
رأی دهید
سازمان فضایی آمریکا ناسا روز سه‌شنبه ۲۶ سپتامبر (۴ مهر) اعلام کرد کارشناسانش در آزمایشگاه کپسول حاوی خاک و سنگ سیارک «بنو» را باز کرده‌اند و در نخستین گام «غباری سیاه» را در درون آن یافته‌اند.
درپوش خارجی کپسول حاوی ذرات بنو روز سه‌شنبه در یک محفظه خلأ و عایق در مرکز فضایی جانسون در هیوستون تگزاس باز شد. ناسا در پستی در شبکه اجتماعی «ایکس» این محفظه را یک «صندوق گنج علمی» توصیف کرد و گفت «پودری تیره و ذراتی به اندازه شن» را از درون آن جمع‌آوری کرده است.
سازمان فضایی آمریکا مشخص نکرده که آیا مواد پیداشده درون محفظه به سیارک بنو تعلق داشته‌‌اند یا نه، با این حال گفته است مواد یافت‌شده تجزیه و تحلیل خواهد شد و «فرایند جداسازی دقیق به منظور دسترسی به نمونه اصلی داخل آن» انجام خواهد گرفت.
بنا بر گفته مقامات فضایی آمریکا، بخش اعظم این گرد و غبار «برای استفاده نسل‌های آینده» دست‌نخورده حفظ خواهد شد.
طبق برآورد ناسا نمونه دریافتی حدود ۲۵۰ گرم وزن دارد. این حجم گرد و خاک فضایی بزرگ‌تر از نمونه‌ای است که در جریان ماموریت آپولو در سال ۱۹۷۲ از ماه به زمین ارسال شد.
فضاپیمای «اسیریس-رکس» که در سال ۲۰۱۶ توسط ناسا به فضا اعزام شد، در سال ۲۰۲۰ موفق به جمع‌آوری نمونه‌های گرد و غبار از سطح سیارک بنو شد. این فضاپیما سپس به سمت زمین آمد و در فاصله ۱۰۰ هزار کیلومتری کپسول حاوی این گرد و غبار را به منظور مطالعه دانشمندان رها کرد.
دانشمندان ناسا پس از دریافت این کپسول، به آرامی و با رعایت پروتکل‌های ایمنی شروع به باز کردن محفظه کرده‌اند، هرچند هنوز بخش عمده نمونه هنوز باز نشده است. علت وجود این پروتکل‌های پیچیده برای باز کردن کپسول این است که امکان دارد طی این مرحله گرد و غبار سیارک بنو به عناصر زمینی آلوده شود.
هر چند محموله طبق برنامه به درون کپسول انتقال یافت اما به دلیل نشت موجود و در جریان فرود پرخطر کپسول فضایی در صحرای ایالت یوتای آمریکا در روز یکشنبه دانشمندان انتظار داشتند بقایایی در خارج از محفظه جمع‌آوری در کپسول پیدا شود.
قرار است یک کنفرانس مطبوعاتی برای رونمایی از نمونه اصلی در ۱۱ اکتبر برگزار شود.
دانشمندان می‌گویند تجزیه و تحلیل ترکیب سیارک بنو به آنان اجازه خواهد داد تا شکل‌گیری منظومه شمسی و چگونگی تبدیل زمین به محلی قابل سکونت را بهتر درک کنند.
ناسا همچنین امیدوار است که بررسی نمونه دریافتی به مشخص شدن عمر واقعی منظومه خورشیدی کمک کند، چرا که که سیارک‌ها از مواد اولیه منظومه شمسی در ۴.۵ میلیارد سال پیش تشکیل شده و برخلاف زمین، کاملا دست نخورده باقی مانده‌اند.
در واقع این سیارک کربنی دستخوش تغییرات شدید در ترکیباتش نشده است، یعنی در عمق سطح سیاه آن مواد شیمیایی و سنگ‌ها از بدو تولد منظومه شمسی وجود دارد.
سیارک بنو که با قطری حدود ۴۰۰ متر در فاصله تقریبا ۷.۵ میلیون کیلومتری نسبت به مدار زمین قرار دارد، برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ در پروژه بررسی سیارک‌های نزدیک به زمین، معروف به لینیر، با کمک بودجه ناسا کشف شد.
