پیوند موفق قلب خوک به انسان؛ دومین تلاش پزشکان آمریکایی
رأی دهید
جراحان آمریکایی در ایالت مریلند دومین پیوند قلب خوک در جهان را بر روی یک مرد انجام دادند. پزشکان گفته بودند که لارنس فاوست، کهنه سرباز ۵۸ ساله تفنگدار دریایی در معرض خطر مرگ بر اثر نارسایی قلبی قرار دارد، اما پیوند قلب سنتی به دلیل سایر مشکلات سلامتی نمیتوانسته در مورد او عملی شود.
به گفته پزشکان، این عمل روز چهارشنبه ۲۰ سپتامبر (۲۹ شهریور) انجام شده است. اکنون بیمار میتواند روی صندلی بنشیند.
همین تیم جراحان مرکز پزشکی دانشگاه مریلند سال گذشته یک قلب خوک را در بیمار دیگری به نام دیوید بنِت قرار داده بودند که ژنهای آن همسانسازی شده بود. این اولین عمل در نوع خود در جهان بود و کارشناسان از آن به عنوان یک رویداد مهم پزشکی یاد کردند. با این حال، بنت دو ماه بعد درگذشت.
هفتههای بسیار سرنوشتساز آینده
به احتمال، هفتههای آینده نتایج این پیوند بیشتر مشخص خواهد شد. پزشکان واکنش اولیه قلب پیوندیافته به اندام را نشانهای دلگرمکننده میدانند. جراح بارتلی گریفیث که این عمل را انجام داده است به آسوشیتدپرس گفت: «میدانید، من هر بار باید سرم را تکان دهم و میپرسم: چگونه ممکن است که با کسی صحبت میکنم که قلب خوک دارد؟» او و همکارانش احساس میکنند در جایگاه ممتازی قرار گرفتهاند، هرچند که فشار زیادی بر روی خود احساس میکنند.
خوکی که قلب آن را پیوند زدند، پیش از عمل تغییرات ژنتیکی در آن صورت گرفته بود. متخصصان ژنی را که قند خاصی تولید میکند را حذف کردند. در غیر این صورت این امر باعث ایجاد یک واکنش ایمنی قوی در بیمار میشد و این به این معنی میبود که بدن او عضو تازه را نمیپذیرد. آنها همچنین ژن دیگری را که باعث رشد بیش از حد بافت میشود را خاموش کردند.
اندامهای حیوانات نجاتبخش جان انسانها در آینده
دهها سال است که پزشکان در تلاشاند از اعضای حیوانات برای پیوندهای نجاتبخش برای انسان استفاده کنند. تلاشهای قبلی شکست خورد، در وهله نخست به این دلیل که بدن بیمار به سرعت اندام حیوان را پس میزده است. در سال ۱۹۸۴، یک نوزاد به مدت ۲۱ روز با قلب یک میمون زندگی کرد، اما پس از آن چنین آزمایشهایی به طور گسترده متوقف شد.
هماکنون کمبود شدید اعضای اهداشده وجود دارد. سال گذشته تنها بیش از ۴۱۰۰ پیوند قلب در ایالات متحده انجام شد که یک رکورد بالا بود. در عین حال، تامین اندامهای اهدایی به قدری کمیاب است که معمولاً تنها بیمارانی که شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند، پذیرفته میشوند.