پیشرفته ترین روش آسفالت در تبریز در نبود غلطک

گرامی‌، من نه اهل دین هستم و نه اهل سیاست، فقط حقیقت رو می‌گم. / سید حسن فیروز‌آبادی، دو سال پیش فوت شده. ایشون دکتر پزشک بود، که با شروع جنگ، به مناطق عملیاتی می‌رفته و در خط مقدم، به مداوای مجروهان نیز می‌‌پرداخته. دلیل چاقی مفرط ایشون (که بی‌شک در طول زندگی برای خودش زحمت‌ساز بوده)، این بوده که در جنگ، شیمیایی‌ می‌شه، و سالیان سال -تا پایان زندگی‌- قرص‌ها و داروهای بسیار سنگین از برای رفع درد و مشکلات ناشی‌ از شیمیایی‌شدن مصرف می‌کرده. این‌که او دارای چه تفکرات مذهبی‌ یا سیاسی بوده، مورد بحث من نیست، فقط می‌گم که ایشون، سوسول و ظاهر‌ساز دینی نبوده، بلکه مردونه رفته جبهه برای مداوا، و در نتیجه یک عمر، درد شیمیایی‌شدن همراه با عواقب جانبی‌ش (مثل چاقی مفرط) رو هم تحمل کرده.

اگر اتفاقی هم بیفته ادم صدمه نمیبینه تشکل نیست. چرا طرف غاتم به خودش نمیبنده

من بت این حرف شما موافق نیستم سردار سر بشکه فیروزآبادی دکتر بود.مردک دامپزشک بود نه دکتر و شیمایی هم نشده بود مگر از بوی گند گلاب قم و عرق باجناق در مساجد یا بهتر بگم بتکدهای شیعی. مگر سرخر دزد زنگنه بر اثر سرطان سقط نشد که بعدها ادعا کردند بر اثر عوارض شیمیایی سقط شده. این عوارض شیمیایی مثل پیشوند خوکزاده و بچه هیئتی و حاج آقا فقط یک حرف تعریف برای تعریف پستی طرف دا نده تن

سپاس از توجه شما. ایشان نه دامپزشک، بلکه حداقل دکتر عمومی‌(پزشک) بود و سال ۱۳۵۹ تحصیلات و رزیدنتی پزشکی‌ رو به‌پایان رسانده و از همان زمان -با شروع جنگ- برای مداوای رزمندگان به جبهه‌ها می‌رفتن. / مورد شیمیایی‌شدن‌ش هم، موثق هست. / من راستش خودم آدم بسیار ترسو و محافظه‌کاری هستم، اما برای کسانی‌که در مواقع لازم، به‌جلو می‌رن و سلامتی و جون‌شون رو در اصل برای نجات مردم به‌خطر میگذارن، بسیار احترام قایلم. / سلامت باشید همگی‌ ~

به نظر میاید که اطلاعات شما صحیح نیست. سری به ویکیپدیا بزنید. ایشان پزشک بودند (صحیح میفرمایید)، ولی‌ در جبهه مداوا نمی‌کردند. ایشان از مدیران (نا مدیران) بسیار تراز بالای جنگ بودند. در مدت ۸ ساله جنگ ایران و عراق نیز مسئولیت‌هایی نظیر جانشینی نخست‌وزیر در قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء، ستاد امداد و درمان جنگ کشور، امور پناهگاه‌ها و دفاع غیرعامل، پدافند شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای و . را برعهده داشت. شاید به همین دلیل است که فکر می‌کنید که شیمیایی شده و بیماران را مداوا میکرده.

آسفالت چیه! تمرینات تیم تراکتورسازی هست.

۱) گرامی‌، من در طی‌ سال‌های ۱۳۷۷ و ۷۸، در یک مغازه‌ی کتاب‌فروشی در مرکز تهران کار می‌کردم. در مغازه‌ی کناری ما، آقای محترمی بودند که سن‌شان ۲۰-۳۰ سال بالاتر از من بود (*آقا‌ داریوش*). ایشان خودشان جانباز شیمیایی‌ جنگ بودند (اما هنوز سر‌حال بودن) ، و این مورد شیمیایی‌شدن مرحوم فیروز‌آبادی رو برام تعریف کرد. / همچنین مرحوم فیروز‌آبادی، در اوایل جنگ - یعنی همان پاییز و زمستان ۱۳۵۹ و کمی‌ بعد از آن، خودش مستقیم به‌کار مداوا در جبهه می‌پرداخته، که صد البته دستیاران و تیم پزشکی‌ خودش رو هم می‌تونسته داشته باشه، و سپس با گذر زمان و دریافت درجات نظامی، بی‌شک بیشتر به امور نظامی در جبهه می‌پرداخته. (ادامه....)

۲) حتا در بین اطلاعاتی‌ که شما از مسئولیت‌های ایشان بیان داشتید، مواردی همچون *مسئولیت‌ ستاد درمان جنگ کشور، امور پدافند شیمیایی، میکروبی* بیانگر این هست که او در طول جنگ، پس از دریافت درجات نظامی، همچنان امور پزشکی‌ خود در جبهه را در جایگاه مسئول -با سر زدن و نظارت مستقیم بر امور درمان سربازان در جبهه‌ها- ادامه می‌داده. / مساله‌ی شیمیایی‌شدن، می‌تونه خودش رو حتا پس از ۲-۳ دهه بیشتر نشون بده. خوانندگانی همچون *مهرداد کاظمی* و *جهانگیز زمانی‌* نیز، در دهه ۶۰ در جبهه هنگام اجرای سرودهایی که برای رزمندگان اجرا می‌کردند، شیمیایی‌ شدن، اما عواقب سخت این مورد شیمیایی‌شدن، در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ سراغ ایشان آمد که منجر به سکته و تنفس با دستگاه تنفس مصنوعی برای آنها شد. / سال ۱۳۸۰، که هنوز ایران ساکن بودم، به *آقا‌ داریوش* زنگ زدم. گفت حالش دیگه خوب نیست و ریه‌هاش به‌خاطر شیمیایی‌شدن، دیگه جواب نمیدن. --- شاید همون ۲۰-۲۲ سال پیش از جهان رفته باشه.

۲) حتا در بین اطلاعاتی‌ که شما از مسئولیت‌های ایشان بیان داشتید، مواردی همچون *مسئولیت‌ ستاد درمان جنگ کشور، امور پدافند شیمیایی، میکروبی* بیانگر این هست که او در طول جنگ، پس از دریافت درجات نظامی، همچنان امور پزشکی‌ خود در جبهه را در جایگاه مسئول -با سر زدن و نظارت مستقیم بر امور درمان سربازان در جبهه‌ها- ادامه می‌داده. / مساله‌ی شیمیایی‌شدن، می‌تونه خودش رو حتا پس از ۲-۳ دهه بیشتر نشون بده. خوانندگانی همچون *مهرداد کاظمی* و *جهانگیز زمانی‌* نیز، در دهه ۶۰ در جبهه هنگام اجرای سرودهایی که برای رزمندگان اجرا می‌کردند، شیمیایی‌ شدن، اما عواقب سخت این مورد شیمیایی‌شدن، در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ سراغ ایشان آمد که منجر به سکته و تنفس با دستگاه تنفس مصنوعی برای آنها شد. / سال ۱۳۸۰، که هنوز ایران ساکن بودم، به *آقا‌ داریوش* زنگ زدم. گفت حالش دیگه خوب نیست و ریه‌هاش به‌خاطر شیمیایی‌شدن، دیگه جواب نمیدن. --- شاید همون ۲۰-۲۲ سال پیش از جهان رفته باشه.

۱) گرامی‌، من در طی‌ سال‌های ۱۳۷۷ و ۷۸، در یک مغازه‌ی کتاب‌فروشی در مرکز تهران کار می‌کردم. در مغازه‌ی کناری ما، آقای محترمی بودند که سن‌شان ۲۰-۳۰ سال بالاتر از من بود (*آقا‌ داریوش*). ایشان خودشان جانباز شیمیایی‌ جنگ بودند (اما هنوز سر‌حال بودن) ، و این مورد شیمیایی‌شدن مرحوم فیروز‌آبادی رو برام تعریف کرد. / همچنین مرحوم فیروز‌آبادی، در اوایل جنگ - یعنی همان پاییز و زمستان ۱۳۵۹ و کمی‌ بعد از آن، خودش مستقیم به‌کار مداوا در جبهه می‌پرداخته، که صد البته دستیاران و تیم پزشکی‌ خودش رو هم می‌تونسته داشته باشه، و سپس با گذر زمان و دریافت درجات نظامی، بی‌شک بیشتر به امور نظامی در جبهه می‌پرداخته. (ادامه....)

آسفالت چیه! تمرینات تیم تراکتورسازی هست.

به نظر میاید که اطلاعات شما صحیح نیست. سری به ویکیپدیا بزنید. ایشان پزشک بودند (صحیح میفرمایید)، ولی‌ در جبهه مداوا نمی‌کردند. ایشان از مدیران (نا مدیران) بسیار تراز بالای جنگ بودند. در مدت ۸ ساله جنگ ایران و عراق نیز مسئولیت‌هایی نظیر جانشینی نخست‌وزیر در قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء، ستاد امداد و درمان جنگ کشور، امور پناهگاه‌ها و دفاع غیرعامل، پدافند شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای و . را برعهده داشت. شاید به همین دلیل است که فکر می‌کنید که شیمیایی شده و بیماران را مداوا میکرده.

سپاس از توجه شما. ایشان نه دامپزشک، بلکه حداقل دکتر عمومی‌(پزشک) بود و سال ۱۳۵۹ تحصیلات و رزیدنتی پزشکی‌ رو به‌پایان رسانده و از همان زمان -با شروع جنگ- برای مداوای رزمندگان به جبهه‌ها می‌رفتن. / مورد شیمیایی‌شدن‌ش هم، موثق هست. / من راستش خودم آدم بسیار ترسو و محافظه‌کاری هستم، اما برای کسانی‌که در مواقع لازم، به‌جلو می‌رن و سلامتی و جون‌شون رو در اصل برای نجات مردم به‌خطر میگذارن، بسیار احترام قایلم. / سلامت باشید همگی‌ ~

من بت این حرف شما موافق نیستم سردار سر بشکه فیروزآبادی دکتر بود.مردک دامپزشک بود نه دکتر و شیمایی هم نشده بود مگر از بوی گند گلاب قم و عرق باجناق در مساجد یا بهتر بگم بتکدهای شیعی. مگر سرخر دزد زنگنه بر اثر سرطان سقط نشد که بعدها ادعا کردند بر اثر عوارض شیمیایی سقط شده. این عوارض شیمیایی مثل پیشوند خوکزاده و بچه هیئتی و حاج آقا فقط یک حرف تعریف برای تعریف پستی طرف دا نده تن

اگر اتفاقی هم بیفته ادم صدمه نمیبینه تشکل نیست. چرا طرف غاتم به خودش نمیبنده

گرامی‌، من نه اهل دین هستم و نه اهل سیاست، فقط حقیقت رو می‌گم. / سید حسن فیروز‌آبادی، دو سال پیش فوت شده. ایشون دکتر پزشک بود، که با شروع جنگ، به مناطق عملیاتی می‌رفته و در خط مقدم، به مداوای مجروهان نیز می‌‌پرداخته. دلیل چاقی مفرط ایشون (که بی‌شک در طول زندگی برای خودش زحمت‌ساز بوده)، این بوده که در جنگ، شیمیایی‌ می‌شه، و سالیان سال -تا پایان زندگی‌- قرص‌ها و داروهای بسیار سنگین از برای رفع درد و مشکلات ناشی‌ از شیمیایی‌شدن مصرف می‌کرده. این‌که او دارای چه تفکرات مذهبی‌ یا سیاسی بوده، مورد بحث من نیست، فقط می‌گم که ایشون، سوسول و ظاهر‌ساز دینی نبوده، بلکه مردونه رفته جبهه برای مداوا، و در نتیجه یک عمر، درد شیمیایی‌شدن همراه با عواقب جانبی‌ش (مثل چاقی مفرط) رو هم تحمل کرده.

گرامی‌، من نه اهل دین هستم و نه اهل سیاست، فقط حقیقت رو می‌گم. / سید حسن فیروز‌آبادی، دو سال پیش فوت شده. ایشون دکتر پزشک بود، که با شروع جنگ، به مناطق عملیاتی می‌رفته و در خط مقدم، به مداوای مجروهان نیز می‌‌پرداخته. دلیل چاقی مفرط ایشون (که بی‌شک در طول زندگی برای خودش زحمت‌ساز بوده)، این بوده که در جنگ، شیمیایی‌ می‌شه، و سالیان سال -تا پایان زندگی‌- قرص‌ها و داروهای بسیار سنگین از برای رفع درد و مشکلات ناشی‌ از شیمیایی‌شدن مصرف می‌کرده. این‌که او دارای چه تفکرات مذهبی‌ یا سیاسی بوده، مورد بحث من نیست، فقط می‌گم که ایشون، سوسول و ظاهر‌ساز دینی نبوده، بلکه مردونه رفته جبهه برای مداوا، و در نتیجه یک عمر، درد شیمیایی‌شدن همراه با عواقب جانبی‌ش (مثل چاقی مفرط) رو هم تحمل کرده.

اگر اتفاقی هم بیفته ادم صدمه نمیبینه تشکل نیست. چرا طرف غاتم به خودش نمیبنده

من بت این حرف شما موافق نیستم سردار سر بشکه فیروزآبادی دکتر بود.مردک دامپزشک بود نه دکتر و شیمایی هم نشده بود مگر از بوی گند گلاب قم و عرق باجناق در مساجد یا بهتر بگم بتکدهای شیعی. مگر سرخر دزد زنگنه بر اثر سرطان سقط نشد که بعدها ادعا کردند بر اثر عوارض شیمیایی سقط شده. این عوارض شیمیایی مثل پیشوند خوکزاده و بچه هیئتی و حاج آقا فقط یک حرف تعریف برای تعریف پستی طرف دا نده تن

سپاس از توجه شما. ایشان نه دامپزشک، بلکه حداقل دکتر عمومی‌(پزشک) بود و سال ۱۳۵۹ تحصیلات و رزیدنتی پزشکی‌ رو به‌پایان رسانده و از همان زمان -با شروع جنگ- برای مداوای رزمندگان به جبهه‌ها می‌رفتن. / مورد شیمیایی‌شدن‌ش هم، موثق هست. / من راستش خودم آدم بسیار ترسو و محافظه‌کاری هستم، اما برای کسانی‌که در مواقع لازم، به‌جلو می‌رن و سلامتی و جون‌شون رو در اصل برای نجات مردم به‌خطر میگذارن، بسیار احترام قایلم. / سلامت باشید همگی‌ ~

به نظر میاید که اطلاعات شما صحیح نیست. سری به ویکیپدیا بزنید. ایشان پزشک بودند (صحیح میفرمایید)، ولی‌ در جبهه مداوا نمی‌کردند. ایشان از مدیران (نا مدیران) بسیار تراز بالای جنگ بودند. در مدت ۸ ساله جنگ ایران و عراق نیز مسئولیت‌هایی نظیر جانشینی نخست‌وزیر در قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء، ستاد امداد و درمان جنگ کشور، امور پناهگاه‌ها و دفاع غیرعامل، پدافند شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای و . را برعهده داشت. شاید به همین دلیل است که فکر می‌کنید که شیمیایی شده و بیماران را مداوا میکرده.

آسفالت چیه! تمرینات تیم تراکتورسازی هست.

۱) گرامی‌، من در طی‌ سال‌های ۱۳۷۷ و ۷۸، در یک مغازه‌ی کتاب‌فروشی در مرکز تهران کار می‌کردم. در مغازه‌ی کناری ما، آقای محترمی بودند که سن‌شان ۲۰-۳۰ سال بالاتر از من بود (*آقا‌ داریوش*). ایشان خودشان جانباز شیمیایی‌ جنگ بودند (اما هنوز سر‌حال بودن) ، و این مورد شیمیایی‌شدن مرحوم فیروز‌آبادی رو برام تعریف کرد. / همچنین مرحوم فیروز‌آبادی، در اوایل جنگ - یعنی همان پاییز و زمستان ۱۳۵۹ و کمی‌ بعد از آن، خودش مستقیم به‌کار مداوا در جبهه می‌پرداخته، که صد البته دستیاران و تیم پزشکی‌ خودش رو هم می‌تونسته داشته باشه، و سپس با گذر زمان و دریافت درجات نظامی، بی‌شک بیشتر به امور نظامی در جبهه می‌پرداخته. (ادامه....)

۲) حتا در بین اطلاعاتی‌ که شما از مسئولیت‌های ایشان بیان داشتید، مواردی همچون *مسئولیت‌ ستاد درمان جنگ کشور، امور پدافند شیمیایی، میکروبی* بیانگر این هست که او در طول جنگ، پس از دریافت درجات نظامی، همچنان امور پزشکی‌ خود در جبهه را در جایگاه مسئول -با سر زدن و نظارت مستقیم بر امور درمان سربازان در جبهه‌ها- ادامه می‌داده. / مساله‌ی شیمیایی‌شدن، می‌تونه خودش رو حتا پس از ۲-۳ دهه بیشتر نشون بده. خوانندگانی همچون *مهرداد کاظمی* و *جهانگیز زمانی‌* نیز، در دهه ۶۰ در جبهه هنگام اجرای سرودهایی که برای رزمندگان اجرا می‌کردند، شیمیایی‌ شدن، اما عواقب سخت این مورد شیمیایی‌شدن، در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ سراغ ایشان آمد که منجر به سکته و تنفس با دستگاه تنفس مصنوعی برای آنها شد. / سال ۱۳۸۰، که هنوز ایران ساکن بودم، به *آقا‌ داریوش* زنگ زدم. گفت حالش دیگه خوب نیست و ریه‌هاش به‌خاطر شیمیایی‌شدن، دیگه جواب نمیدن. --- شاید همون ۲۰-۲۲ سال پیش از جهان رفته باشه.

من بت این حرف شما موافق نیستم سردار سر بشکه فیروزآبادی دکتر بود.مردک دامپزشک بود نه دکتر و شیمایی هم نشده بود مگر از بوی گند گلاب قم و عرق باجناق در مساجد یا بهتر بگم بتکدهای شیعی. مگر سرخر دزد زنگنه بر اثر سرطان سقط نشد که بعدها ادعا کردند بر اثر عوارض شیمیایی سقط شده. این عوارض شیمیایی مثل پیشوند خوکزاده و بچه هیئتی و حاج آقا فقط یک حرف تعریف برای تعریف پستی طرف دا نده تن

به نظر میاید که اطلاعات شما صحیح نیست. سری به ویکیپدیا بزنید. ایشان پزشک بودند (صحیح میفرمایید)، ولی‌ در جبهه مداوا نمی‌کردند. ایشان از مدیران (نا مدیران) بسیار تراز بالای جنگ بودند. در مدت ۸ ساله جنگ ایران و عراق نیز مسئولیت‌هایی نظیر جانشینی نخست‌وزیر در قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء، ستاد امداد و درمان جنگ کشور، امور پناهگاه‌ها و دفاع غیرعامل، پدافند شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای و . را برعهده داشت. شاید به همین دلیل است که فکر می‌کنید که شیمیایی شده و بیماران را مداوا میکرده.

اگر اتفاقی هم بیفته ادم صدمه نمیبینه تشکل نیست. چرا طرف غاتم به خودش نمیبنده

آسفالت چیه! تمرینات تیم تراکتورسازی هست.

سپاس از توجه شما. ایشان نه دامپزشک، بلکه حداقل دکتر عمومی‌(پزشک) بود و سال ۱۳۵۹ تحصیلات و رزیدنتی پزشکی‌ رو به‌پایان رسانده و از همان زمان -با شروع جنگ- برای مداوای رزمندگان به جبهه‌ها می‌رفتن. / مورد شیمیایی‌شدن‌ش هم، موثق هست. / من راستش خودم آدم بسیار ترسو و محافظه‌کاری هستم، اما برای کسانی‌که در مواقع لازم، به‌جلو می‌رن و سلامتی و جون‌شون رو در اصل برای نجات مردم به‌خطر میگذارن، بسیار احترام قایلم. / سلامت باشید همگی‌ ~

۲) حتا در بین اطلاعاتی‌ که شما از مسئولیت‌های ایشان بیان داشتید، مواردی همچون *مسئولیت‌ ستاد درمان جنگ کشور، امور پدافند شیمیایی، میکروبی* بیانگر این هست که او در طول جنگ، پس از دریافت درجات نظامی، همچنان امور پزشکی‌ خود در جبهه را در جایگاه مسئول -با سر زدن و نظارت مستقیم بر امور درمان سربازان در جبهه‌ها- ادامه می‌داده. / مساله‌ی شیمیایی‌شدن، می‌تونه خودش رو حتا پس از ۲-۳ دهه بیشتر نشون بده. خوانندگانی همچون *مهرداد کاظمی* و *جهانگیز زمانی‌* نیز، در دهه ۶۰ در جبهه هنگام اجرای سرودهایی که برای رزمندگان اجرا می‌کردند، شیمیایی‌ شدن، اما عواقب سخت این مورد شیمیایی‌شدن، در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ سراغ ایشان آمد که منجر به سکته و تنفس با دستگاه تنفس مصنوعی برای آنها شد. / سال ۱۳۸۰، که هنوز ایران ساکن بودم، به *آقا‌ داریوش* زنگ زدم. گفت حالش دیگه خوب نیست و ریه‌هاش به‌خاطر شیمیایی‌شدن، دیگه جواب نمیدن. --- شاید همون ۲۰-۲۲ سال پیش از جهان رفته باشه.

۱) گرامی‌، من در طی‌ سال‌های ۱۳۷۷ و ۷۸، در یک مغازه‌ی کتاب‌فروشی در مرکز تهران کار می‌کردم. در مغازه‌ی کناری ما، آقای محترمی بودند که سن‌شان ۲۰-۳۰ سال بالاتر از من بود (*آقا‌ داریوش*). ایشان خودشان جانباز شیمیایی‌ جنگ بودند (اما هنوز سر‌حال بودن) ، و این مورد شیمیایی‌شدن مرحوم فیروز‌آبادی رو برام تعریف کرد. / همچنین مرحوم فیروز‌آبادی، در اوایل جنگ - یعنی همان پاییز و زمستان ۱۳۵۹ و کمی‌ بعد از آن، خودش مستقیم به‌کار مداوا در جبهه می‌پرداخته، که صد البته دستیاران و تیم پزشکی‌ خودش رو هم می‌تونسته داشته باشه، و سپس با گذر زمان و دریافت درجات نظامی، بی‌شک بیشتر به امور نظامی در جبهه می‌پرداخته. (ادامه....)

گرامی‌، من نه اهل دین هستم و نه اهل سیاست، فقط حقیقت رو می‌گم. / سید حسن فیروز‌آبادی، دو سال پیش فوت شده. ایشون دکتر پزشک بود، که با شروع جنگ، به مناطق عملیاتی می‌رفته و در خط مقدم، به مداوای مجروهان نیز می‌‌پرداخته. دلیل چاقی مفرط ایشون (که بی‌شک در طول زندگی برای خودش زحمت‌ساز بوده)، این بوده که در جنگ، شیمیایی‌ می‌شه، و سالیان سال -تا پایان زندگی‌- قرص‌ها و داروهای بسیار سنگین از برای رفع درد و مشکلات ناشی‌ از شیمیایی‌شدن مصرف می‌کرده. این‌که او دارای چه تفکرات مذهبی‌ یا سیاسی بوده، مورد بحث من نیست، فقط می‌گم که ایشون، سوسول و ظاهر‌ساز دینی نبوده، بلکه مردونه رفته جبهه برای مداوا، و در نتیجه یک عمر، درد شیمیایی‌شدن همراه با عواقب جانبی‌ش (مثل چاقی مفرط) رو هم تحمل کرده.

گرامی‌، من نه اهل دین هستم و نه اهل سیاست، فقط حقیقت رو می‌گم. / سید حسن فیروز‌آبادی، دو سال پیش فوت شده. ایشون دکتر پزشک بود، که با شروع جنگ، به مناطق عملیاتی می‌رفته و در خط مقدم، به مداوای مجروهان نیز می‌‌پرداخته. دلیل چاقی مفرط ایشون (که بی‌شک در طول زندگی برای خودش زحمت‌ساز بوده)، این بوده که در جنگ، شیمیایی‌ می‌شه، و سالیان سال -تا پایان زندگی‌- قرص‌ها و داروهای بسیار سنگین از برای رفع درد و مشکلات ناشی‌ از شیمیایی‌شدن مصرف می‌کرده. این‌که او دارای چه تفکرات مذهبی‌ یا سیاسی بوده، مورد بحث من نیست، فقط می‌گم که ایشون، سوسول و ظاهر‌ساز دینی نبوده، بلکه مردونه رفته جبهه برای مداوا، و در نتیجه یک عمر، درد شیمیایی‌شدن همراه با عواقب جانبی‌ش (مثل چاقی مفرط) رو هم تحمل کرده.

۱) گرامی‌، من در طی‌ سال‌های ۱۳۷۷ و ۷۸، در یک مغازه‌ی کتاب‌فروشی در مرکز تهران کار می‌کردم. در مغازه‌ی کناری ما، آقای محترمی بودند که سن‌شان ۲۰-۳۰ سال بالاتر از من بود (*آقا‌ داریوش*). ایشان خودشان جانباز شیمیایی‌ جنگ بودند (اما هنوز سر‌حال بودن) ، و این مورد شیمیایی‌شدن مرحوم فیروز‌آبادی رو برام تعریف کرد. / همچنین مرحوم فیروز‌آبادی، در اوایل جنگ - یعنی همان پاییز و زمستان ۱۳۵۹ و کمی‌ بعد از آن، خودش مستقیم به‌کار مداوا در جبهه می‌پرداخته، که صد البته دستیاران و تیم پزشکی‌ خودش رو هم می‌تونسته داشته باشه، و سپس با گذر زمان و دریافت درجات نظامی، بی‌شک بیشتر به امور نظامی در جبهه می‌پرداخته. (ادامه....)

۲) حتا در بین اطلاعاتی‌ که شما از مسئولیت‌های ایشان بیان داشتید، مواردی همچون *مسئولیت‌ ستاد درمان جنگ کشور، امور پدافند شیمیایی، میکروبی* بیانگر این هست که او در طول جنگ، پس از دریافت درجات نظامی، همچنان امور پزشکی‌ خود در جبهه را در جایگاه مسئول -با سر زدن و نظارت مستقیم بر امور درمان سربازان در جبهه‌ها- ادامه می‌داده. / مساله‌ی شیمیایی‌شدن، می‌تونه خودش رو حتا پس از ۲-۳ دهه بیشتر نشون بده. خوانندگانی همچون *مهرداد کاظمی* و *جهانگیز زمانی‌* نیز، در دهه ۶۰ در جبهه هنگام اجرای سرودهایی که برای رزمندگان اجرا می‌کردند، شیمیایی‌ شدن، اما عواقب سخت این مورد شیمیایی‌شدن، در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ سراغ ایشان آمد که منجر به سکته و تنفس با دستگاه تنفس مصنوعی برای آنها شد. / سال ۱۳۸۰، که هنوز ایران ساکن بودم، به *آقا‌ داریوش* زنگ زدم. گفت حالش دیگه خوب نیست و ریه‌هاش به‌خاطر شیمیایی‌شدن، دیگه جواب نمیدن. --- شاید همون ۲۰-۲۲ سال پیش از جهان رفته باشه.

سپاس از توجه شما. ایشان نه دامپزشک، بلکه حداقل دکتر عمومی‌(پزشک) بود و سال ۱۳۵۹ تحصیلات و رزیدنتی پزشکی‌ رو به‌پایان رسانده و از همان زمان -با شروع جنگ- برای مداوای رزمندگان به جبهه‌ها می‌رفتن. / مورد شیمیایی‌شدن‌ش هم، موثق هست. / من راستش خودم آدم بسیار ترسو و محافظه‌کاری هستم، اما برای کسانی‌که در مواقع لازم، به‌جلو می‌رن و سلامتی و جون‌شون رو در اصل برای نجات مردم به‌خطر میگذارن، بسیار احترام قایلم. / سلامت باشید همگی‌ ~

اگر اتفاقی هم بیفته ادم صدمه نمیبینه تشکل نیست. چرا طرف غاتم به خودش نمیبنده

آسفالت چیه! تمرینات تیم تراکتورسازی هست.

به نظر میاید که اطلاعات شما صحیح نیست. سری به ویکیپدیا بزنید. ایشان پزشک بودند (صحیح میفرمایید)، ولی‌ در جبهه مداوا نمی‌کردند. ایشان از مدیران (نا مدیران) بسیار تراز بالای جنگ بودند. در مدت ۸ ساله جنگ ایران و عراق نیز مسئولیت‌هایی نظیر جانشینی نخست‌وزیر در قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء، ستاد امداد و درمان جنگ کشور، امور پناهگاه‌ها و دفاع غیرعامل، پدافند شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای و . را برعهده داشت. شاید به همین دلیل است که فکر می‌کنید که شیمیایی شده و بیماران را مداوا میکرده.

من بت این حرف شما موافق نیستم سردار سر بشکه فیروزآبادی دکتر بود.مردک دامپزشک بود نه دکتر و شیمایی هم نشده بود مگر از بوی گند گلاب قم و عرق باجناق در مساجد یا بهتر بگم بتکدهای شیعی. مگر سرخر دزد زنگنه بر اثر سرطان سقط نشد که بعدها ادعا کردند بر اثر عوارض شیمیایی سقط شده. این عوارض شیمیایی مثل پیشوند خوکزاده و بچه هیئتی و حاج آقا فقط یک حرف تعریف برای تعریف پستی طرف دا نده تن