آیا ضبط «دیجیتالی» گذشته مردگان توسط هوش مصنوعی میسر خواهد شد؟
رأی دهید
قرار است صدا و تصویر افراد ذخیره شود، و نوشتهها و پیغامهای موبایلی آنها کنار هم گذاشته شود، به طوری که پس از درگذشت آنها این دادهها را با استفاده از یک هوش مصنوعی با مدل یادگیری ماشینی، به یک «کپی دیجیتالی» از فرد درگذشته تبدیل کرد.
وقتی درباره هوش مصنوعی حرف میزنیم، معمولا به استفاده از آن در مسائل روزمره (تقلب دانشآموزان در درس تاریخ) یا مسائل خطرناک (انقراض بشر به دست هوش مصنوعی پیشرفته) فکر میکنیم. با این حال، بین این دو نهایت ممکنات بسیاری وجود دارد که بعضا به تصمیمهای سخت ما نیاز خواهد داشت.
مثلا، چطور میشود اگر یک هوش مصنوعی بدون ورودی از شخص درگذشته ساخته شود؟ آیا این امکان وجود ندارد که هوش مصنوعی نتواند نسخهای وفادار به اصل بسازد؟ و چه میشود اگر هوش مصنوعی تفسیر نادرستی از مردگان ارائه کند؟
امروزه در مرحلهای قرار داریم که چنین پرسشهایی دیگر فقط در عالم نظر مطرح نخواهند بود، بلکه باید بهطور جدی در زندگی روزمره به آنها فکر کنیم. متاسفانه هیچ اجماعی درباره اینکه چه کسی یا چه چیزی باید مرجع این سوالات باشد وجود ندارد. این میتواند بشریت را دچار یک بحران اخلاقی بزرگ کند.
سپردن مرجعیت این موضوع به مخترعین و اهل فن مطمئناً راهکار مناسبی نخواهد بود. دوران رسانههای اجتماعی این را بر ما آشکار کرد که بزرگترین مراجع تکنولوژی لزوما مراجع اخلاقی خوبی نیستند. یادمان هست که غولهای تکنولوژی پشت شبکههای اجتماعی ما را به «کالاهای فروشی» تبدیل کردند.
در باب هوش مصنوعی، کمپانیهای تولیدکننده و توسعهدهنده این فناوری پیشرفته به دنبال راهکارهایی برای «خودتنظیمی» در هماهنگی و همکاری با نهادهای دولتی آمریکا هستند. با این حال، لازم است مردم عادی نیز درباره آنچه در «زیرزمین دکتر فرانکنشتاین» میگذرد حق اظهار نظر داشته باشند.