آیا سیگنالهای تکرارشونده مرکز کهکشان پیام فرازمینیها است؟
رأی دهید
به گزارش لایوساینس، پالسهای با بسامد باریک را معمولا ستارگانی به نام تپاختر گسیل میکنند. در عین حال، بشر نیز عامدانه از این پالسها در فناوریهایی نظیر رادار استفاده میکند. از آنجایی که این پالسها در برابر نویز رادیویی پسزمینه فضا دوام میآورند و متمایز میشوند، روشی موثر برای برقراری ارتباط بین فواصل طولانی محسوب میشوند و در جستوجوی تمدنهای بیگانه، بسیار مورد توجه دانشمندان قرار دارند.
دانشمندان این راهبرد جستوجوی بیگانگان فضایی را در مقالهای جدید که ۳۰ مه ۲۰۲۳ در «آسترونومیکال ژورنال» منتشر شد، شرح دادهاند. پژوهشگران به سرپرستی آکشای سورش از دانشگاه کرنل، نرمافزاری ساختهاند که الگوهای بسامد تکرارشونده را شناسایی میکند. دانشمندان این نرمافزار را در مورد تپاخترهای شناختهشده به کار بستند تا مطمئن شوند که این نرمافزار میتواند بسامدهای باریک را شناسایی کند. این طیفهای بسامدی، بسیار باریک و در حدود یکدهم پهنای بسامدیاند که در ایستگاههای رادیویی افام معمولی استفاده میشود. پژوهشگران سپس با استفاده از این روش، دادههای بهدستآمده از «رادیوتلسکوپ گرینبنک» را بررسی کردند.
ویشال گجار از موسسه «ستی»، سازمانی غیرانتفاعی با هدف جستوجوی حیات هوشمند در گیتی، میگوید که پروژه «ستی» تاکنون تمام تلاش خود را صرف جستوجوی سیگنالهای پیوسته کرده است. او میگوید که این مطالعه، با نگاهی به کارایی انرژی در پالسها، آن را به مثابه ابزاری برای ارتباط میانستارهای در فواصل دوردست، بررسی میکند. این مطالعه نخستین تلاش جامع در جستوجوی دقیق و کامل این سیگنالها محسوب میشود.
دلیل اینکه پژوهشگران، مرکز کهکشان راه شیری را رصد میکنند، این است که این ناحیه مملو از ستارهها است و احتمال وجود سیارات فراخورشیدی زیستپذیر در آن نیز زیاد است.
افزون بر این، اگر بیگانگان هوشمند در مرکز کهکشان راه شیری بخواهند به بقیه کهکشان دسترسی یابند، با توجه به موقعیت خاص خود در مرکز کهکشان، میتوانند سیگنالها را با استفاده از آرایه گستردهای از سیارات به فضا ارسال کنند.
استیو کرافت، از نویسندگان این مقاله و دانشمند این پروژه که روی «برکترو لیسن» (Breakthrough Listen) کار میکند، میگوید: «استفاده از پهنای باند باریک و الگوهای تکراری، یک راه اصلی بیگانگان فضایی برای اعلام حضور خود است، چرا که تولید چنین الگوهای تکراری به صورت طبیعی، بسیار بعید است.»
این روش، از الگوریتمی استفاده میکند که قادر است ۱.۵ میلیون نمونه داده تلسکوپ را ظرف ۳۰ دقیقه جستوجو کند. اگرچه پژوهشگران در نخستین جستوجوی خود هیچ نشانهای پیدا نکردند، میگویند که سرعت الگوریتم، به بهبود جستوجوها در آینده کمک خواهد کرد.
کرافت میگوید «برکترو لیسن» با گردآوری حجم عظیمی از دادهها، روش «آکشی» جدیدی در کمک به جستوجوی «سوزن در کاهدان» فراهم میکند و میتواند شواهد وسوسهانگیزی از وجود حیات فرازمینی پیشرفته در اختیارمان قرار دهد.
