اسکن دیجیتال «پسر طلایی»، اسرار مومیایی ۲۳۰۰ ساله را فاش کرد
رأی دهید
این مومیایی که «پسر طلایی» نامیده میشود برای اولین بار در سال ۱۹۱۶ و در گورستانی که از سال ۳۳۲ تا ۳۰ قبل از میلاد در جنوب مصر استفاده می‌شده است، کشف شد. این مومیایی تا کنون بدون بررسی در زیرزمین موزه مصر در قاهره نگهداری می‌شد.
محققان می‌گویند به این نتیجه رسیده‌اند که این پسر و خانواده‌اش از قشری ثروتمند و دارای موقعیت اجتماعی بالا بوده‌اند، چرا که بدن او با ۴۹ آویز و طلسم گرانبها تزئین شده است.
سحر سلیم، استاد رادیولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه قاهره، در این باره گفت: «بسیاری از این آویزها از جنس طلا هستند و برخی دیگر نیز از سنگ‌های نیمه‌قیمتی، گل پخته شده یا لعابی ساخته شده‌اند. هدف آنها محافظت از بدن پسر نوجوان و تامین سعادت زندگی او پس از مرگ بوده است.»
اسکن دیجیتال نشان می‌دهد یک حلقه طلایی در گلویش و یک زبان طلایی در دهانش قرار گرفته است. تیم محققان برای تصویربرداری از سی تی اسکن استفاده کردند تا بتوانند داخل مومیایی را بدون باز کردن بسته‌بندی آن بررسی کنند.
محققان در این مطالعه بر اساس میزان جوش خوردن استخوان‌ها در اسکلت و عدم وجود دندان عقل در دهان، تخمین زدند که پسر به هنگام مرگ حدود ۱۴ یا ۱۵ سال داشته است. همچنین آنان با استفاده از پیشرفت‌های اخیر در سی تی اسکن، نشان داده‌اند که او ختنه نشده بوده است.
به گفته کارشناسان، این مورد آخر در مومیایی‌ها نسبتاً نادر است و نشان می‌دهد که این نوجوان می‌توانسته غیر مصری باشد. امری که می‌تواند نشان دهد افراد خارجی نیز ممکن بوده مومیایی شده باشند.
پروفسور سلیمه اکرام، رئیس واحد مصرشناسی دانشگاه آمریکایی‌ها در قاهره، درباره این مطالعه اظهار داشت: «فقدان ختنه جالب است، چرا که ممکن است چیزی در مورد قومیت او به ما بگوید. مصریان معمولاً قبل از رسیدن به سن ۱۳ سالگی ختنه می‌شدند.»
وی اضافه کرد: «این مسئله ممکن است نشان دهد که خارجی‌ها مردگان خود را به شیوه‌های مصری دفن کرده‌اند. ما می‌دانیم که ایرانی‌ها این کار را کردند. او می‌توانسته نوبی، یونانی، ایرانی یا از هرجایی در آسیای صغیر باشد که کودکان را ختنه نمی‌کردند.»
در تصاویر سی‌تی‌اسکن منتشره حرزها (یا بلاگردان‌هایی) به شکل دو انگشت در کنار آلت تناسلی پسر به چشم می‌خورند. پروفسور اکرام با بیان اینکه مشاهده این سطح از جزئیات تنها به مدد تکنولوژی امکان‌پذیر شده است، گفت: «من همه اینها را روی یک پوست ختنه‌گاه شکننده آویزان نمی‌کنم.»
در تصاویر اسکن دیجیتال مومیایی همچنین به چشم می‌خورد که پسر صندل به پا دارد. پروفسور سلیم در این باره گفت: «صندل‌ها احتمالاً برای این است که پسر بتواند از تابوت خارج شود. بر اساس آیین «کتاب مردگان» مصریان باستان، متوفی باید قبل از ورود به آن دنیا صندل‌های سفید می‌پوشید تا پارسا و پاکیزه باشد.»
محققان می‌گویند مطالعات تازه می‌تواند به مصرشناسان کمک کند تا از زندگی مردم دنیای باستان و باورهای مذهبی و فرهنگی آنها درک بهتری پیدا کنند.
نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Frontiers in Medicine» منتشر شده است.
