چگونه رژیم دیکتاتوری پیشین آرژانتین از جام جهانی ۱۹۷۸ استفاده ابرازی کرد؟
رأی دهید
آرژانتین در دهه 1970 میلادی تحت یک دیکتاتوری نظامی دست‌راستی افراطی قرار داشت که به بهانه مبارزه با «کمونیسم» تعداد بی‌شماری از شهروندان این کشور را زندانی یا «ناپدیدسازی قهری» کرد.
ارزیابی‌های نهادهای بین‌المللی این است که در آن دوران حدود پنج هزار نفر در زندان‌هایی که مخصوص حبس این‌گونه افراد ساخته شده بود، تحت شکنجه زندانی شدند، و علاوه بر آنها حدود سی‌هزار نفر ناپدیدسازی قهری شدند و هرگز پیدا نشدند.
با نظر به چنین وقایع تراژیکی، حکومت نظامی آرژانتین زیر ذره‌بین کشورهای دموکراتیک و سازمان‌های مدافع حقوق بشر قرار گرفته بود و تصویری سیاه از آن در چشم جهانیان ترسیم شده بود. به منظور پاکشویی جنایات خود و ارائه تصویری مثبت از خود در عرصه بین‌الملل، رژیم ژنرال‌ها به جام جهانی فوتبال 1978 متوسل شد.
حکومت نظامی آرژانتین بیش از 520 میلیون دلار برای برگزاری این جام جهانی هزینه کرد، که تقریباً چهار برابر هزینه دور بعدی این مسابقات در اسپانیا بود. این رژیم حتی با یک آژانس تبلیغاتی معروف آمریکایی قراردادی امضا کرد تا چهره حکومت نظامی را در عرصه بین‌المللی پاکشویی کند.
در جریان جام جهانی، در حالی که استادیوم‌های بزرگ سرتاسر این کشور پهناور مملو از تماشاگران هیجانزده و خوشحال بودند که بازی تیم‌های بزرگ را تماشا می‌کردند و از آنها لذت می‌بردند، هزاران زندانی سیاسی در زندان‌های مخوف مخصوص تحت شکنجه‌های مختلف قرار داشتند.
گفته شده در جریان مسابقه فینال که میان آرژانتین و هلند برگزار شد، و طی آن میزبان موفق شد با نتیجه سه بر یک پیروز شود و اولین جام جهانی تاریخ خود را بالای سر ببرد، برخی از زندانبانان تلویزیون به زندان آورده بودند تا زندانی‌ها نیز بتوانند آن بازی حساس را تماشا کنند و در «افتخار ملی» سهیم شوند.
حکومت نظامی آرژانتین گرچه از طریق برگزاری جام جهانی و بردن آن توانست در مقطعی یک پیروزی بزرگ سیاسی در خانه و عرصه بین‌الملل کسب کند، اما در نهایت در اوایل دهه هشتاد سقوط کرد و رهبران آن به اتهام جنایت علیه بشریت، کشتار غیرقانونی، سرکوب و آدم‌ربایی سیستماتیک محاکمه و محکوم شدند.
با این حال، جام جهانی 1978 آرژانتین در تاریخ فوتبال به عنوان یکی از بدنام‌ترین دوره‌های این رویداد بین‌المللی شناخته می‌شود، و از نمونه‌های مشهور سوءاستفاده از ورزش برای تثبیت قدرت سیاسی رژیم‌های دیکتاتوری در تاریخ معاصر جهان است، و معمولاً با المپیک 1936 برلین تحت رژیم نازی مقایسه می‌شود.
