کارزار عمامه‌پرانی؛ اوج انزجار مردم ایران از روحانیون

العربیه: در روزهای گذشته، ویدیوهایی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که در آن معترضان با سرعت از کنار یک روحانی گذشته و با دست عمامه او را به زمین می‌اندازند. این رفتار که به‌نظر می‌رسد بیشتر به شکل یک کارزار تبدیل شده، به «عمامه‌پرانی» مشهور شده است.

در روزهای گذشته، ویدیوهایی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که در آن معترضان با سرعت از کنار یک روحانی گذشته و با دست عمامه او را به زمین می‌اندازند. این رفتار که به‌نظر می‌رسد بیشتر به شکل یک کارزار تبدیل شده، به «عمامه‌پرانی» مشهور شده است. pic.twitter.com/sRFTjnZC9e

— العربیه فارسی (@AlArabiya_Fa) November 3, 2022

بر اساس ویدیوهایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، عمامه‌پرانی حتی در شهرهایی که جمعیت آن به‌طور سنتی مذهبی و مدافع روحانیون حاکم بوده‌اند، چون مشهد نیز افزایش یافته است.

روز چهارشنبه، ریس سازمان بسیج اساتید ایران در گفت‌وگویی با رسانه‌های ایران، از هنجارشکنی نسل جدید، به‌عنوان عاملی برای این‌که اساتید «انقلابی» جرات نمی‌کنند تا «روشنگری» کنند و حرف خود را بزنند، یاد کرده بود.

اگرچه او در تشریح آن‌چه «هنجارشکنی» می داند، توضیحی ارائه نداده، اما به‌نظر می‌رسد که با توجه به گسترش رفتارهای نمادین معترضان جوان، احتمالا رویارویی شوخ‌طبعانه جوانان و نوجوانان با مسئولان حکومتی و روحانیون، مد نظر او باشد.

از زمان کشته‌شدن ژینا (مهسا) امینی در بازداشت گشت ارشاد و شروع اعتراضات سراسری، چهل و نه روز می‌گذرد. در این هفت هفته، معترضان با روش‌های مختلف، از جمله حضور در خیابان و تظاهرات، دفاع مشروع از خود با روشن‌کردن آتش، ایجاد راهبندان، شعار دادن و تجمع در مقابل مراکز حکومتی و دولتی، اعلام کرده‌اند که دیگر تن به استبداد دینی حاکم نخواهند داد.

در مقابل، پاسخ معترضان تیراندازی مستقیم با گلوله‌های جنگی و ساچمه‌ای، بازداشت گسترده، ضرب و شتم شدید و قتل شهروندان با باتوم و شکنجه بوده است.

البته، در کنار این روش‌های معمول اعتراضات، در 7 هفته اخیر، اعتراضات با روش‌های مبتکرانه‌ای نیز تداوم یافته است. از پاره‌کردن عکس خمینی و خامنه‌ای توسط دانش‌آموزان از صفحه اول کتاب‌ها گرفته تا رقص در خیابان و تغییر بیلبوردهای تبلیغاتی و ابزارهای پروپاگاندای رژیم جمهوری اسلامی، تا خواندن شعارهای استادیومی، همگی از راه‌های کم خطرتری بوده که دانشجویان، دانش‌آموزان و معترضان جوان در ایران در پیش گرفته‌اند.

این اعتراضات که درواقع جنبه‌ای نمادین دارد و نمادهای حکومت را هدف قرار داده، پیش از این در هیچ یک از اعتراضات ایران، به این گستردگی قابل مشاهده نبوده است.

عمامه‌پرانی ورزش است
در حالی که به گفته سازمان‌های حقوق‌بشری دست‌کم 283 نفر، از جمله بیش از 40 کودک و نوجوان در جریان اعتراضات توسط نیروهای امنیتی کشته شده‌اند، جامعه ایران و کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی، مانند همیشه راهی برای زنده‌ماندن و تحمل رنج و درد کشتار هم‌وطنان خود پیدا کرده‌اند.

اغلب ویدیوهایی که در توئیتر با هشتگ «عمامه‌پرانی» منتشر شده‌اند، لحن و محتوایی طنزآمیز دارند.

برای مثال، پویان مکری، روزنامه‌نگار و رمان‌نویس ایرانی در تبعید، با انتشار یکی از این ویدیوها که جوانی از یک سوی بلوار به سوی دیگر رفته و عمامه آخوندی که سوار موتور است را بر می‌دارد را «مصادره عمامه» توصیف کرده و نوشته است: «فعالان عرصه عمامه پرانی به سرعت در حال پیشرفت هستند و قصد دارند مرزهای این ورزش را بیش از پیش جابه‌جا کنند. این‌بار عمامه مصادره شده است.»

فرزاد فتاحی، دیگر روزنامه نگار در تبعید نیز در ویدیوی دیگری در توئیتر، از بستن عمامه توسط یک آخوند مسن خبر داده و نوشته است: «پیشگیری از عمامه‌پرانی!

آخوندی در بابل عمامه خود را با رد کردن پارچه از زیر چانه‌‌اش سفت بسته است تا کسی نتواند آن را سرش بپراند.»

مقابله با نمادهای استبداد دینی
در حالی‌که جمهوری اسلامی و در راس آن علی خامنه‌ای، سعی دارند مسئولیت اعتراضات را مدام به دوش دولت‌های غربی، آمریکا و اسرائیل بیاندازد، جوانان و نوجوانان در ایران با نوآوری با تمامی نمادهای حکومت جمهوری اسلامی مقابله می کنند.

پیشگیری از عمامه‌پرانی! #مهسا_امینی

آخوندی در بابل عمامه خود را با رد کردن پارچه از زیر چانه‌‌اش سفت بسته است تا کسی نتواند آن را سرش بپراند

#MahsaAmini pic.twitter.com/Hzk2c7FvbG

— Farzad Fattahi (@FattahiFarzad) November 2, 2022

«رویا»، فعال مدنی در ایران که به‌دلایل امنیتی نخواسته نام واقعی او منتشر شود، به «العربیه فارسی» گفت که عمامه‌پرانی اگرچه ظاهرا به‌صورت مستقیم تاثیری بر روند اعتراضات نخواهد داشت، ولی از جهت ناامن کردن حضور علنی اجتماعی برای طرفداران نظام سیاسی حاکم که کودکان و زن و جوان را به‌راحتی به گلوله می‌بندد، اقدام موثری است.

او افزود: «اگر حضور زنان بدون حجاب مدنظر حکومت، می‌تواند جان آن‌ها را بگیرد، چرا آخوندی که با وجود این همه کشتار، هنوز به لباس سیاسی که به تن دارد و در نتیجه ایدئولوژی و ساختاری که پشت آن لباس است وفادار است، باید احساس امنیت کند؟»

این فعال مدنی در پایان نیز گفت: «البته ناامنی که جوانان برای آخوندها ایجاد کرده‌اند، یک صدم درصد ناامنی و خطراتی که آن‌ها 43 سال است برای زنان ایران و جوانان ایرانی ایجاد کرده‌اند نیست.»