زنی با بویایی فوق العاده قوی به دانشمندان برای تشخیص پارکینسون کمک می‌کند
رأی دهید
پژوهشگران در منچستر روش جدیدی ابداع کرده‌اند که به گفته آنها می‌تواند این بیماری را در سه دقیقه تشخیص دهد.
مطالعات بیشتری لازم است تا این یافته‌ها تأیید شوند و سپس پژوهشگران بتوانند یک آزمایش تشخیصی تولید کنند که بتواند در کلینیک‌ها یا مطب پزشکان عمومی استفاده شود.
آنها از جوی میلن، پرستاری بازنشسته از شهر پرث، الهام گرفته‌اند.
جوی ۷۲ ساله، بیش از ۱۲ سال قبل از تشخیص، از تغییری که در بوی شوهرش، لس، حس کرده بود می‌دانست که او به پارکینسون مبتلا شده است.
او تنها پس از تشخیص بیماری لس و ملاقات با افرادی در یک گروه حمایتی پارکینسون در بریتانیا که همان بوی مشخص را داشتند، ارتباط این بو را با بیماری تشخیص داد. لس در ژوئن ۲۰۱۵ درگذشت.
اکنون تیمی در دانشگاه منچستر، که با جوی کار می‌کنند، یک آزمایش ساده سواب پوستی را تولید کرده‌اند که به ادعای آنها در شرایط آزمایشگاهی با دقت ۹۵ درصد می‌تواند تشخیص دهد که آیا افراد به پارکینسون مبتلا هستند یا نه.
این پژوهشگران سِبوم - ماده روغنی روی پوست - را تجزیه و تحلیل کردند که با استفاده از سواب پنبه‌ای از پشت بیماران جمع‌آوری شده بود که منطقه‌ای است که کمتر شسته می‌شود.
آنها با استفاده از طیف‌سنجی جرمی، ۷۹ فرد مبتلا به پارکینسون را با یک گروه کنترل سالم ۷۱ نفری مقایسه کردند.
این پژوهش بیش از ۴۰۰۰ ترکیب منحصر به فرد را در نمونه‌ها پیدا کرد، که ۵۰۰ مورد آن بین افراد مبتلا به پارکینسون و گروه کنترل متفاوت بود.
این مطالعه در مجله «انجمن شیمی آمریکا» منتشر شده است.
او گفت که ایجاد یک آزمایش تأییدی که می‌تواند توسط پزشک عمومی انجام شود «تحول‌ساز» خواهد بود.
او گفت: «در حال حاضر این آزمایش را در یک آزمایشگاه پژوهشی تدارک داده‌ایم و اکنون با همکاران در آزمایشگاه‌های تحلیلی بیمارستانی کار می‌کنیم تا آزمایش خود را به آنها منتقل کنیم تا بتوان آن را در محیط خدمات درمانی ملی بریتانیا انجام داد.»
«امیدواریم ظرف دو سال بتوانیم شروع به آزمایش افراد در منطقه منچستر کنیم.»
پارکینسون سریعترین بیماری عصبی در حال رشد در جهان است. به گفته سازمان پارکینسون بریتانیا، حدود ۱۴۵ هزار نفر در بریتانیا با این بیماری زندگی می‌کنند - از جمله بیش از ۱۲ هزار نفر در اسکاتلند.
هیچ درمان و هیچ آزمایش تشخیصی قطعی برای این بیماری وجود ندارد و پزشکان با مشاهده علائم، آن را در بیماران تشخیص می‌دهند.
این بیماری می‌تواند علائم مختلفی از جمله مشکل در راه رفتن، صحبت کردن و لرزش ایجاد کند.
اکنون دانشمندان باید یافته‌های خود را قبل از اینکه برای بیماران به کار گیرند، در یک آزمایشگاه بالینی تأیید کنند.
جیمز جاپلینگ، مدیر بخش اسکاتلند سازمان پارکینسون بریتانیا، گفت این کشف می‌تواند تغییری واقعی در زندگی افراد مبتلا به این بیماری ایجاد کند.
او گفت: «در حال حاضر بدون هیچ آزمایش قطعی، افراد باید ماه‌ها یا سال‌ها منتظر باشند تا بیماری تشخیص داده شود، در نتیجه اینکه بتوانید درمان و پشتیبانی مورد نیاز خود را دریافت کنید و پژوهشگران بتوانند درمان‌های جدید را آغاز کنند، بسیار مهم است.»
جوی می‌داند که تشخیص زودهنگام چه معنایی می‌توانست برای او و خانواده‌اش داشته باشد.
او گفت: «ما می‌توانستیم زمان بیشتری را با خانواده بگذرانیم.»
«بیشتر سفر می‌کردیم. اگر زودتر می‌دانستیم ممکن بود دلیل تغییرات خلقی و افسردگی را بدانیم.»
شوهر جوی شب قبل از مرگش از او قول گرفت که درباره حس بویایی‌اش تحقیق کند.
به گفته جوی، او گفت: «باید این کار را انجام دهی چون تأثیری جدی خواهد داشت.»
او امیدوار است که کشف تصادفی‌اش دقیقاً این کار را انجام دهد.
