گران‌ترین داروی جهان، به ارزش ۲.۸ میلیون دلار چیست و چه کاربردی دارد؟

 مقر اداره کنترل کیفیت داروی آمریکا در ایالت مریلنداداره کنترل کیفیت دارو در آمریکا، روز چهارشنبه ۲۶ مرداد، داروی محصول شرکت داروسازی «بلوبرد بایو» را برای ژن‌درمانی بیمارانی که به طور دائم به انتقال خون نیاز دارند، تأیید کرد.

قیمتی که شرکت تولیدکننده برای هر دوره درمانی از این دارو تعیین کرده، ۲.۸ میلیون دلار است، که این دارو را به گران‌ترین داروی جهان تبدیل می‌کند.

این دارو برای درمان بیماری «تلاسمیا بتا»، عامل کاهش اکسیژن در خون و نارسایی‌های قلب و کبد تولید شده است. تعداد مبتلایان به این بیماری نادر در آمریکا حدود هزار و ۵۰۰ نفر تخمین زده می‌شود و این بیماران هر دو تا پنج هفته یکبار به انتقال خون نیاز دارند.

در پی تأیید این دارو از سوی اداره کنترل کیفیت دارو در آمریکا، سهام شرکت «بلوبرد بایو» هشت درصد افزایش یافت، اما روز پنجشنبه ارزش سهام این شرکت ۱۵ درصد کاهش یافت که دلیل آن نگرانی سرمایه‌گذاران در مورد میزان فروش بالقوه این دارو توصیف شده است.

کارشناسان می‌گویند تجویز این دارو که قرار است با نام «زینتگلو» به بازار عرضه شود، به دلیل بهای گزاف آن با مقاومت بیمه‌های خصوصی مواجه خواهد شد.

داروها و روش‌های ژن‌درمانی به رغم نقش مؤثر آنها در درمان بیماری‌های مزمن و نادر، همواره با مقاومت شرکت‌های بیمه خصوصی مواجه بوده‌اند.

به عنوان نمونه در سال ۲۰۱۹ به دلیل مخالفت بیمه‌های درمانی خصوصی در آمریکا، شرکت داروسازی «نووارتیس» مجبور شد بهای داروی خود به نام «زولگنسما» را که ۲.۱ میلیون دلار قیمت‌گذاری شده بود براساس نتایج بالینی تجویز موفقیت‌آمیز آن در مورد هر بیمار به صورت اقساط دریافت کند.

شرکت داروسازی «بلوبرد بایو» می‌گوید این داروی جدید با یکبار تجویز می‌تواند بیماری را به طور قطع درمان کند و در نتیجه هزینه سنگین انتقال دائمی خون به بیماران در طولانی‌مدت را برای آنها و بیمه‌های خصوصی حذف خواهد کرد.

یکی از مسئولان شرکت «بلو برد بایو» گفت هزینه انتقال خون به هر بیمار در طول زندگی او می‌تواند به ۶.۴ میلیون دلار برسد و بهایی که این شرکت برای این دارو تعیین کرده، بسیار مقرون به صرفه است.

به گفته او شرکت «بلوبرد بایو» در مورد هزینه یک بار درمان با تجویز این داروی جدید با بیمه‌های خصوصی مذاکره کرده است.

او افزود: «ما به شرکت‌های بیمه تضمین داده‌ایم که اگر این دارو مشکل انتقال خون دائمی بیماران را حل نکند، ۸۰ درصد از بهای دارو را به آنها برمی‌گردانیم و آنها از این پیشنهاد ما استقبال کرده‌اند».

اداره کنترل کیفیت دارو در آمریکا در مورد احتمال بالقوه ابتلا به سرطان خون در نتیجه تجویز این دارو هشدار داده، ولی تأکید کرده است که در پژوهش‌های پزشکی چنین عوارض احتمالی مشاهده نشده است.

شرکت داروسازی «بلوبرد بایو» امیدوار است که تجویز این دارو در سه ماهه پایانی سال جاری میلادی آغاز شود. ولی بعید است در این بازه زمانی درآمدی کسب کند، چون دوره درمانی این دارو از زمان جمع‌آوری ژن بیماران تا انتقال خون نهایی بین ۷۰ تا ۹۰ روز طول می‌کشد.