نکاتی برای جلوگیری از مبتلا شدن به عفونت ادراری

آب زیاد بنوشیدعفونت دستگاه ادراری که UTI نیز نامیده می‌شود، عفونتی است که می‌تواند شامل مجرای ادرار، مثانه، حالب‌ها و کلیه‌ها شود.

به‌ نوشته پایگاه خبری مایوکلینیک؛ زنان در معرض خطر بیشتری برای عفونت ادراری هستند، زیرا مجرای ادرار آنها کوتاه‌تر از مردان است و از این رو، امکان انتقال باکتری‌ها به‌مثانه آسان‌تر است.

با‌ این‌ حال، برای کاهش خطر ابتلا به عفونت ادراری با عوارض جانبی منفی، راهکارهایی وجود دارد:
آب زیاد بنوشید
نوشیدن زیاد آب کمک می‌کند تا بافت مثانه، به صورت هیدراته و سالم بماند. این کار همچنین ادرار شما را رقیق می‌کند و غلظت باکتری‌ها را در مثانه کاهش می‌دهد. در برخی از افراد، عفونت ادراری به‌آسانی از طریق نوشیدن مایعات به مقدار کافی برطرف می‌شود. بنابراین، سعی کنید روزانه حداقل حدود ۱.۵ لیتر مایعات بنوشید تا از عفونت ادراری جلوگیری کنید.
مثانه را پر نگه ندارید
از آنجایی که باکتری‌ها دوست دارند تا در محیط‌های گرم و مرطوب رشد کنند، تخلیه منظم ادرار شرایط زندگی مناسب را برای باکتری‌ها از بین می‌برد. تخلیه مثانه به تعداد چهار تا هشت بار در روز طبیعی است.
بلافاصله بعد از رابطه جنسی ادرار کنید
رابطه جنسی می‌تواند باعث شود که باکتری‌ها به مجرای ادرار، لوله کوچکی که مثانه شما را خالی می‌کند، نزدیک یا حتی داخل آن وارد شوند. دفع ادرار بعد از رابطه جنسی، در حقیقت برخی از باکتری‌ها را قبل از ایجاد عفونت از بین می‌برد.
مکمل‌های کرن‌بری مصرف کنید
کرن‌بری حاوی ترکیب منحصر‌ به‌ فرد و شناخه‌شده‌ای به‌نام پروانتوسیانیدین‌ها از نوع A است. کرن‌بری از غنی‌ترین منابع پروتئوسوسیانیدین به‌ویژه نوع A به شمار می‌رود. این پروانتوسیانیدین‌ها مانع از اتصال باکتری ای‌کولای به مثانه و مجاری ادراری می‌شود.
مجاری ادراری را از جلو به عقب پاک کنید
انجام این کار پس از ادرار و پس از اجابت مزاج به جلوگیری از گسترش باکتری‌های ناحیه مقعد به واژن و مجرای ادراری کمک می‌کند. عوامل مرتبط با خطر عفونت ادراری مکرر عبارتند از:

رابطه جنسی پرتعداد که احتمال ورود باکتری به مجرای ادراری و مثانه را افزایش می‌دهد؛ احتباس ادرار (ناتوانی در تخلیه کامل ادرار) یا تخلیه ناقص مثانه ناشی از داروها؛ تنگ شدن مجرای ادرار؛ افتادگی مثانه، رحم یا واژن؛ شرایط عصبی و همچنین آتروفی واژن، که یک وضعیت پس از یائسگی است و به‌دلیل کاهش سطح استروژن ایجاد می‌شود.

اگر فکر می‌کنید که عفونت ادراری دارید، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است که برای بحث در مورد علائم خود و جمع‌آوری نمونه ادرار به یک قرار ملاقات با پزشک متخصص نیاز داشته باشید.

در صورت بروز تب، لرز، بی‌نظمی یا درد پشت یا پهلو، باید به‌دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. اینها می‌توانند نشانه‌های عفونت کلیه باشد که نیاز به درمان دارد یا می‌توانند علائم عفونت سیستمیک در جریان خون باشد که در این صورت، بیمار باید بستری ‌شود.