برخوردی که نسل دایناسورها را منقرض کرد
رأی دهید
چیکشولوب هنگامی شکل گرفت که سیارکی به قطر حدود 10 کیلومتر به زمین خورد، و انرژی حدود 21 تا 921 میلیارد برابر بمب اتمی که در جنگ جهانی دوم روی شهر هیروشیما در ژاپن افتاد آزاد کرد، که به ایجاد حفره‌ای به قطر 300 و عمق 30 کیلومتر انجامید، که در قرن بیست و یکم عمده آن در خلیج مکزیک زیر 600 متر رسوبات پوشانده شده است.
تاریخ برخورد سیارک با زمین دقیقاً مصادف با رویداد انقراض «کرتاسه-پالئوژن» در حدود 66 میلیون سال پیش است. یک نظریه عموما پذیرفته‌شده این است که اختلال عظیمی که این برخورد در اوضاع اقیلمی جهان پیش آورد، باعث انقراض جمعی روی زمین شد، که طی آن 75 درصد گونه‌های گیاهی و جانوری، شامل تمام دایناسورهای غیر پرنده، برای همیشه نابود شدند.
به عنوان مثال، گفته می‌شود برخورد چیکشولوب بادهایی عظیم با سرعت بیش از 1000 کیلومتر در ساعت در نزدیکی مرکز انفجار ایجاد کرد که سطح زمین را درنوردیده و بسیاری چیزها را نابود کردند.
زمین‌شناسانی که در اواخر دهه 1970 در شبه جزیره یوکاتان به دنبال استخراج نفت بودند، حفره چیکشولوب را کشف کردند. آنها توانستند در سال 1990 از حفره نمونه‌‌برداری کنند، و نمونه‌ها هرچه بیشتر احتمال برخورد سیارکی را تقویت مکرد. شواهد به دست آمده از حفره شامل «کوارتز شوکه‌شده»، «ناهنجاری گرانشی»، و «تکتیت» یا نوعی شیشه مخصوص است که تنها تحت حرارت بسیار بالا در هنگام برخورد سیارک‌ها یا انفجارهای هسته‌ای بسیار قوی شکل می‌گیرد.
با پیشرفت تکنولوژی، دانشمندان بالاخره در سال 2016 توانستند طی یک پروژه حفاری علمی، در صدهامتری عمق خلیج مکزیک و زیر کف دریا حفاری کنند تا نمونه‌های سنگی از مرکز برخورد به دست آوردند. این اکتشافات و بررسی‌ها و نتیجه‌گیری‌های که از آنها حاصل شد به طور گسترده‌ای تایید کرد که نظریه‌ها درباره برخورد سیارک به چیکشولوب و احتمال انقراض دایناسورها در اثر آن صحیح بوده است.
